Wat is goed, wat is fout?

Die carrière werd bepaald door toevalligheden (de liefde) en intuïtieve beslissingen (‘nou, dan ga ik dat maar studeren’), vertelde ze aan interviewer Ferdinand Bakker. Ze studeerde biologie in Utrecht, daarna moleculaire biologie in Rotterdam. Met haar tweede man kwam zij naar Delft, ze kreeg er een baan aan de TU. In 2006 promoveerde zij aan de VU in Amsterdam op wetenschapscommunicatie, drie jaar later werd zij in Delft hoogleraar science communication. Op de afdeling biotechnologie (Technische Natuurwetenschappen) koppelt ze maatschappelijke uitdagingen aan wat biotechnologie kan bieden voor duurzame producten zoals biobrandstoffen.

‘Mon Dieu’, liet zij Edith Piaf in oude zwartwitbeelden zingen, als reactie op de gebeurtenissen in Parijs. Oude nieuwsbeelden rond de oprichting van Greenpeace (1971), de ramp in de kernreactor in Harrisburg (1979) en het gekloonde schaap Dolly (1997). Ofwel: ‘hoe de wetenschap zijn onschuld kwijtraakte’, met als onderliggende vragen: is er een alternatief voor nucleaire energie, mag je ingrijpen in levens, hoe zit het met de ethische aspecten van stamcellen? “Ook hierover gaat wetenschapscommunicatie”, lichtte Osseweijer toe. “Een brug slaan tussen maatschappij en wetenschappelijke ontwikkelingen, daarin spelen emotie en communicatie een belangrijke rol.”Het ging over ethische grenzen en keuzes. “Ik ging mij al vroeg afvragen: wanneer moet je kiezen? We zijn geneigd door te rennen en eigen dingen te blijven doen. Bij wat er gebeurde in Parijs denk ik: moet ik deze wereld op een andere manier helpen? Vragen als ‘Wat is goed, wat is fout?’ en ‘Hoe ga je met je leven om?’ keren steeds terug in mijn leven.”

De trailer van Al Gore’s ‘An Inconvenient Truth’ waarschuwt voor de gevolgen van global warming. “Onze economie was honderd jaar geleden gebaseerd op wat we nodig hadden. De huidige consumenteneconomie is niet de meest duurzame. Behalve de technologie is er een andere levenshouding nodig. Ik wil graag dat mensen daarover nadenken.”