Wageningse studentenbond kapt ermee

De Wageningse Studenten Organisatie is per direct gestopt met alle activiteiten. Potentiële bestuursleden haakten een voor een af, zegt Van den Berg in Resource. Daarop besloot de WSO het bijltje erbij neer te gooien. De kamerbalie voor studenten die huisvesting zoeken blijft wel open.

“Ik ben bang dat dit niet de laatste vereniging is die ermee stopt”, zegt Pascal ten Have, voorzitter van de Landelijke Studentenvakbond waarbij de WSO is aangesloten. De bond heeft hoop dat er alsnog een bestuur wordt gevonden, maar erkent dat het moeilijk is.

Dat komt volgens hem door de dreigende langstudeerboete. “Clubs die een paar jaar geleden nog bloeiden, vinden nu geen nieuwe bestuurders.” De plannen voor ‘collegegeldvrij besturen’ waar VVD-kamerlid Anne-Wil Lucas voor pleit, zijn “een laatste strohalm”, zegt hij. “Verenigingen zouden er dan voor kunnen kiezen om in plaats van vijf deeltijdbestuurders, twee voltijders aan te stellen.”

“Stel je voor dat je oog in oog komt te staan met een verre voorouder. In een gevecht om wie de sterkste is.” Aan het woord is evolutionair bioloog dr. Bertus Beaumont. Hij bedrijft experimentele evolutie met bacteriën. “Met bacteriën kun je dat doen. Ik bewaar een suspensie met bacteriën in een vriezer en laat de rest door evolueren. Soms wel acht generaties op een dag. Na een paar honderd generaties kan ik de bacteriën vergelijken met hun verre voorouders.”
Bertus Beaumont promoveerde in 2004 als moleculair bioloog aan de Vrije Universiteit van Amsterdam. Hij werkte als postdoc aan de universiteit van Auckland en met een NWO Veni-beurs aan de Universiteit Leiden.
“Wat we weten van evolutie, weten we door vergelijkend onderzoek”, stelt Beaumont. Vergelijkingen tussen fossielen onderling, tussen fossielen en huidige levensvormen en tussen huidige soorten onderling. Zo is de hele evolutietheorie tot stand gekomen op basis van vergelijkende observaties. Maar de wetenschap doet ook graag experimenten om hypothesen te testen. “Het gaat mij er niet om te laten zien dat bacteriën zich aanpassen aan veranderende omstandigheden”, zegt Beaumont. “Dat is geen nieuws. Maar hoe precies kan zo’n complexe machinerie als een bacterie zich aanpassen door toevallige veranderingen in het DNA? Dát is de vraag.” Het DNA van de bacterie in het onderzoek heeft zes miljoen genetische letters. Bij iedere deling wordt het DNA gekopieerd waarbij er een kans van één op tienduizend is op een verschrijving. De meeste mutaties blijven zonder gevolgen. Sommige zorgen ervoor dat een bacterie minder snel groeit, zodat die mutatie uitsterft. En heel soms groeit een bacterie sneller waardoor op den duur de hele populatie die eigenschap zal hebben. “Dan ben je één stapje geëvolueerd”, vat Beaumont samen.
In Delft zal hij aan de slag gaan met onderzoek naar de evolutie van zweepstaartjes (‘flagella’). Een flagellum is een soort moleculaire buitenboordmotor waarmee bepaalde bacteriesoorten zijn uitgerust. Door gerichte mutaties te bestuderen die alleen betrekking hebben op de zweepstaart hoopt Beaumont meer inzicht te krijgen in de evolutie van dergelijke biologische nanomachines. Daarnaast wil hij met die kennis zelf gerichte veranderingen aanbrengen. De evolutie ontwerpt blind, een wetenschapper weet graag wat hij doet.