Eindelijk weer eens schaatsen met je blik op het wijde landschap en de wind door je haren. Vanaf 1 december kun je in de Flevopolder honderd dagen per jaar terecht op ’s werelds grootste ijsbaan.
Architect ir. Fokke de Boer uit Sneek heeft wel meer bijzondere projecten gehad, zoals de buitenhaven van de Marina Stavoren. Maar de realisatie van een kunstijsbaan in de Flevopolder was wel een buitenkansje qua landschapsontwerp. De Delftse alumnis ontwierp een landschap met veel groen en een grote vijver in het midden. De Boer streefde naar een winters sfeerbeeld. “Grondverhogingen in grondruggen, begroeiing en rietafscherming moeten bescherming geven,” aldus De Boer. “Iets hoger mag het natuurlijk flink waaien om de stoere schaatsers de nodige inspanning te laten voelen. Een winterse omgeving met de nodige afwisseling.”
De kronkelende, vijf kilometer lange ijsbaan Flevonice is aangelegd bij Biddinghuizen in de Flevopolder. Je kunt er gratis parkeren op een flink terrein met plaats voor tweeduizend auto’s. Het hoofdgebouw biedt toegang tot de ijsbaan. Direct links ligt een klassieke ovale 400-meter baan met een tribune. Maar je kunt vanaf deze baan ook rechtsaf de polder in; kun je pootje-over ook eens over de andere kant proberen.
Het ijslint door het polderlandschap is een vijf meter brede ijsbaan, met parallel daaraan een asfaltbaan die in de winter beschikbaar is voor cameravoertuigen en hulpdiensten. In de zomer kun je op hetzelfde traject fietsen, skeeleren en hardlopen. Halverwege de baan staat een koek-en-zopie tent en verspreid door het landschap zijn heuveltjes opgeworpen waarachter de koelmachines schuilgaan die voor het ijs zorgen.
Wat de nieuwe ijsbaan onderscheidt van alle andere is behalve de enorme lengte ook het buitengevoel. Initiatiefnemer Henk Ketelaar wil met Flevonice de belevenis van natuurijs terughalen naar Nederland. Meervoudig wereldkampioen schaatsen Rintje Ritsma is ambassadeur van de baan. Op de website zegt hij: “Voor veel schaatsers zal het niet meevallen om een ronde uit te rijden, anderen zullen de uitdaging voelen om honderd kilometer te rijden op een dag. Kortom: voor iedereen zal de uitdaging groot zijn en er kan weer geknokt worden tegen de elementen. Men zal te maken krijgen met wind en regen en hopelijk ook een beetje kou. Het schaatsvirus kan weer doorgegeven worden aan anderen die het natuurijs al te lang hebben moeten missen en aan diegenen die niet weten wat ze missen.”
Om ‘natuurijs’ te beleven in een opwarmende wereld is er heel wat techniek nodig. De hoofdaannemer van het project is Ice-World, de firma die in Istanbul een zomerijsbaan heeft aangelegd die ondanks 36 graden Celsius buitentemperatuur toch hard blijft. Verder levert de firma ook de vloeren voor de schaatsende sterrenshows. De basis van hun systeem vormen aluminium elementen van vijf meter breed en 2,20 meter lang (op de rechte stukken). In totaal zijn er 3.291 stuks verwerkt voor 31.000 vierkante meter ijs. De ijsbaan ligt op een met pvc-folie afgedekt zandpakket en wordt na de winter opgedoekt. In de winter ligt er 2.000 ton ijs op. Zeven clusters met in totaal 24 koelmachines pompen 500 duizend liter koelmiddel (glycol) door driehonderd kilometer aluminium buizen. Iedere tien minuten circuleert de totale hoeveelheid door de baan. Door de koelbuizen direct in het ijs te leggen en door een optimale regeling van de koelmachines, probeert men het energieverbruik zo laag mogelijk te houden. Energieleverancier Essent schat dat de baan net zoveel energie verbruikt als ruim 350 huishoudens (1.1250.000 kilowattuur per jaar). Er is voor groene stroom gekozen, maar het zou natuurlijk nog mooier zijn om de eigen stroom op te wekken met een windturbine.
Architect ir. Fokke de Boer uit Sneek heeft wel meer bijzondere projecten gehad, zoals de buitenhaven van de Marina Stavoren. Maar de realisatie van een kunstijsbaan in de Flevopolder was wel een buitenkansje qua landschapsontwerp. De Delftse alumnis ontwierp een landschap met veel groen en een grote vijver in het midden. De Boer streefde naar een winters sfeerbeeld. “Grondverhogingen in grondruggen, begroeiing en rietafscherming moeten bescherming geven,” aldus De Boer. “Iets hoger mag het natuurlijk flink waaien om de stoere schaatsers de nodige inspanning te laten voelen. Een winterse omgeving met de nodige afwisseling.”
De kronkelende, vijf kilometer lange ijsbaan Flevonice is aangelegd bij Biddinghuizen in de Flevopolder. Je kunt er gratis parkeren op een flink terrein met plaats voor tweeduizend auto’s. Het hoofdgebouw biedt toegang tot de ijsbaan. Direct links ligt een klassieke ovale 400-meter baan met een tribune. Maar je kunt vanaf deze baan ook rechtsaf de polder in; kun je pootje-over ook eens over de andere kant proberen.
Het ijslint door het polderlandschap is een vijf meter brede ijsbaan, met parallel daaraan een asfaltbaan die in de winter beschikbaar is voor cameravoertuigen en hulpdiensten. In de zomer kun je op hetzelfde traject fietsen, skeeleren en hardlopen. Halverwege de baan staat een koek-en-zopie tent en verspreid door het landschap zijn heuveltjes opgeworpen waarachter de koelmachines schuilgaan die voor het ijs zorgen.
Wat de nieuwe ijsbaan onderscheidt van alle andere is behalve de enorme lengte ook het buitengevoel. Initiatiefnemer Henk Ketelaar wil met Flevonice de belevenis van natuurijs terughalen naar Nederland. Meervoudig wereldkampioen schaatsen Rintje Ritsma is ambassadeur van de baan. Op de website zegt hij: “Voor veel schaatsers zal het niet meevallen om een ronde uit te rijden, anderen zullen de uitdaging voelen om honderd kilometer te rijden op een dag. Kortom: voor iedereen zal de uitdaging groot zijn en er kan weer geknokt worden tegen de elementen. Men zal te maken krijgen met wind en regen en hopelijk ook een beetje kou. Het schaatsvirus kan weer doorgegeven worden aan anderen die het natuurijs al te lang hebben moeten missen en aan diegenen die niet weten wat ze missen.”
Om ‘natuurijs’ te beleven in een opwarmende wereld is er heel wat techniek nodig. De hoofdaannemer van het project is Ice-World, de firma die in Istanbul een zomerijsbaan heeft aangelegd die ondanks 36 graden Celsius buitentemperatuur toch hard blijft. Verder levert de firma ook de vloeren voor de schaatsende sterrenshows. De basis van hun systeem vormen aluminium elementen van vijf meter breed en 2,20 meter lang (op de rechte stukken). In totaal zijn er 3.291 stuks verwerkt voor 31.000 vierkante meter ijs. De ijsbaan ligt op een met pvc-folie afgedekt zandpakket en wordt na de winter opgedoekt. In de winter ligt er 2.000 ton ijs op. Zeven clusters met in totaal 24 koelmachines pompen 500 duizend liter koelmiddel (glycol) door driehonderd kilometer aluminium buizen. Iedere tien minuten circuleert de totale hoeveelheid door de baan. Door de koelbuizen direct in het ijs te leggen en door een optimale regeling van de koelmachines, probeert men het energieverbruik zo laag mogelijk te houden. Energieleverancier Essent schat dat de baan net zoveel energie verbruikt als ruim 350 huishoudens (1.1250.000 kilowattuur per jaar). Er is voor groene stroom gekozen, maar het zou natuurlijk nog mooier zijn om de eigen stroom op te wekken met een windturbine.
Comments are closed.