Tegen betaling promoveren, in plaats van betaald krijgen. Rond dat opmerkelijke promotietraject van de Delft School of Design ontstond deze week verwarring.
Uiteindelijk is de wervingstekst van de website van het Delft School of Design (DSD) verwijderd, in afwachting van de juridische mogelijkheden.
Het tegen betaling promoveren bij de Delft School of Design, blijkt (voorlopig) niet te kunnen. Volgens de verwijderde wervingstekst op de website zou promotie de eerste twee jaar 10 duizend euro per jaar moeten kosten, om daarna – na toelating tot de laatste twee jaar – gratis te zijn. Hans Suijkerbuijk van de afdeling beleidscoördinatie en -ondersteuning legt uit wat het probleem is: “Als ze geld willen vragen, moeten ze meedoen aan een accreditatietraject, zodat ze een officiële kwaliteitsgarantie krijgen.” Zonder dit krijgen buitenlandse promovendi volgens Arie Graafland, DSD-directeur, van de immigratie- en naturalisatiedienst, geen verblijfsvergunning. “Het zijn geen mensen die met een beurs komen studeren en het zijn geen promovendi, dus het is onduidelijk wat ze dan wél zijn”, vertelt hij.
“Het idee is nog steeds om volgend jaar september met deze opleiding te beginnen”, vertelt Graafland. “We hebben ook al een stuk of vijftien vooraanmeldingen. Het betreft trouwens uitsluitend buitenlandse studenten. Nederlandse studenten zijn hier niet voor te porren.”
Graafland benadrukt dat een constructie als deze in bijvoorbeeld Engeland en Amerika een stuk normaler is. “Daar is het bovendien nog een stukje duurder. Twintig- of dertigduizend dollar, of vijftien- tot twintigduizend pond per jaar zijn dan normale bedragen.”
Groot voordeel van het traject is volgens Graafland de ‘commitment’ die beide partijen van tevoren tonen. Bovendien zorgt concurrentie met ‘gewone’ promotietrajecten voor een soort kwaliteitscontrole. Graafland wacht af wat de mogelijkheden nu precies zijn. “We zullen zien wat wel en niet kan.”
Uiteindelijk is de wervingstekst van de website van het Delft School of Design (DSD) verwijderd, in afwachting van de juridische mogelijkheden.
Het tegen betaling promoveren bij de Delft School of Design, blijkt (voorlopig) niet te kunnen. Volgens de verwijderde wervingstekst op de website zou promotie de eerste twee jaar 10 duizend euro per jaar moeten kosten, om daarna – na toelating tot de laatste twee jaar – gratis te zijn. Hans Suijkerbuijk van de afdeling beleidscoördinatie en -ondersteuning legt uit wat het probleem is: “Als ze geld willen vragen, moeten ze meedoen aan een accreditatietraject, zodat ze een officiële kwaliteitsgarantie krijgen.” Zonder dit krijgen buitenlandse promovendi volgens Arie Graafland, DSD-directeur, van de immigratie- en naturalisatiedienst, geen verblijfsvergunning. “Het zijn geen mensen die met een beurs komen studeren en het zijn geen promovendi, dus het is onduidelijk wat ze dan wél zijn”, vertelt hij.
“Het idee is nog steeds om volgend jaar september met deze opleiding te beginnen”, vertelt Graafland. “We hebben ook al een stuk of vijftien vooraanmeldingen. Het betreft trouwens uitsluitend buitenlandse studenten. Nederlandse studenten zijn hier niet voor te porren.”
Graafland benadrukt dat een constructie als deze in bijvoorbeeld Engeland en Amerika een stuk normaler is. “Daar is het bovendien nog een stukje duurder. Twintig- of dertigduizend dollar, of vijftien- tot twintigduizend pond per jaar zijn dan normale bedragen.”
Universiteitskoepel VSNU kwam opvallend genoeg juist deze week in een brief aan minister Plasterk met een voorstel om verschillende promotietrajecten mogelijk te maken, waaronder constructies die opleiding en onderzoek combineren en daardoor sterk lijken op het traject van DSD. Groot voordeel van zoiets is volgens Graafland de ‘commitment’ die beide partijen van tevoren tonen. Bovendien zorgt concurrentie met ‘gewone’ promotietrajecten voor een soort kwaliteitscontrole. Graafland wacht af wat de mogelijkheden nu precies zijn. “We zullen zien wat wel en niet kan.”
Comments are closed.