Huiskamerreizigers. Met een atlas op schoot, bladerend op zoek naar exotische bestemmingen. Student civiele techniek Rémy Schilperoort heeft zijn gedroomde ideale reis al vaak met een vinger op de landkaart afgelegd.
Huiskamerreizigers. Met een atlas op schoot, bladerend op zoek naar exotische bestemmingen. Student civiele techniek Rémy Schilperoort heeft zijn gedroomde ideale reis al vaak met een vinger op de landkaart afgelegd.
Wat voor reis wil je ooit nog eens maken?
,,Op de fiets van hier naar de Middellandse Zee. Naar Nice. Het lijkt me heel mooi om door Nederland, Limburg, via de Ardennen en de Jura en dan via een paar mooie Alpencolletjes naar de zee te fietsen. Ik heb die route al zo vaak op de kaart uitgezocht. Ik heb namelijk zo’n gele Michelin-atlas. Daar kun je het kleinste bospaadje in vinden. Een paar jaar geleden heb ik zelfs de afstanden opgezocht en helemaal opgeteld.”
Ben je fietsfreak?
,,Ja, wel redelijk. Ik zit regelmatig op de fiets. Op zaterdag of zondag lekker met de racefiets weg, Tochtjes van vijftig, zestig kilometer.”
Wat is het mooie van fietsen?
,,De vrijheid.”
Vrijheid? Je bent toch gebonden aan het asfalt?
,,Ja, maar er is zo ontzettend veel asfalt.”
Verwacht je niet veel lekke banden?
,,Ik heb nu volgens mijn tellertje 7,5 duizend kilometer op mijn racefiets gereden en nog nooit een lekke band gehad.”
Het is reizen om het reizen. Geen ander doel dan de aankomst uitstellen. Want met het bereiken van de eindbestemming is de reis meteen afgelopen. Wat gaat Rémy doen als hij ooit echt op de fiets in Nice aankomt?
,,Ik rij met mijn fiets een stukje de zee in. En dan blijf ik nog wel even in Nice, lekker wat stappen.”
Is het wel zo’n grote prestatie om naar Nice te fietsen?
,,Nou… om met bagage en al die colletjes op te rijden… In de Tour de France gaan ze al dood zonder bagage. En ik heb al wel eens mensen op de fiets bergen zien beklimmen, die gingen echt dood.”
Waarom wil je zo graag dood?
,,Je kunt natuurlijk ook om de bergen heen rijden. Maar de combinatie van bergen, afzien en dan uiteindelijk die laatste berg voor Nice afdalen is lekker. Eerst afzien en dan beloond worden met een mooi uitzicht. Een beetje masochistisch, maar het lijkt me echt schitterend.”
,,
Huiskamerreizigers. Met een atlas op schoot, bladerend op zoek naar exotische bestemmingen. Student civiele techniek Rémy Schilperoort heeft zijn gedroomde ideale reis al vaak met een vinger op de landkaart afgelegd.
Wat voor reis wil je ooit nog eens maken?
,,Op de fiets van hier naar de Middellandse Zee. Naar Nice. Het lijkt me heel mooi om door Nederland, Limburg, via de Ardennen en de Jura en dan via een paar mooie Alpencolletjes naar de zee te fietsen. Ik heb die route al zo vaak op de kaart uitgezocht. Ik heb namelijk zo’n gele Michelin-atlas. Daar kun je het kleinste bospaadje in vinden. Een paar jaar geleden heb ik zelfs de afstanden opgezocht en helemaal opgeteld.”
Ben je fietsfreak?
,,Ja, wel redelijk. Ik zit regelmatig op de fiets. Op zaterdag of zondag lekker met de racefiets weg, Tochtjes van vijftig, zestig kilometer.”
Wat is het mooie van fietsen?
,,De vrijheid.”
Vrijheid? Je bent toch gebonden aan het asfalt?
,,Ja, maar er is zo ontzettend veel asfalt.”
Verwacht je niet veel lekke banden?
,,Ik heb nu volgens mijn tellertje 7,5 duizend kilometer op mijn racefiets gereden en nog nooit een lekke band gehad.”
Het is reizen om het reizen. Geen ander doel dan de aankomst uitstellen. Want met het bereiken van de eindbestemming is de reis meteen afgelopen. Wat gaat Rémy doen als hij ooit echt op de fiets in Nice aankomt?
,,Ik rij met mijn fiets een stukje de zee in. En dan blijf ik nog wel even in Nice, lekker wat stappen.”
Is het wel zo’n grote prestatie om naar Nice te fietsen?
,,Nou… om met bagage en al die colletjes op te rijden… In de Tour de France gaan ze al dood zonder bagage. En ik heb al wel eens mensen op de fiets bergen zien beklimmen, die gingen echt dood.”
Waarom wil je zo graag dood?
,,Je kunt natuurlijk ook om de bergen heen rijden. Maar de combinatie van bergen, afzien en dan uiteindelijk die laatste berg voor Nice afdalen is lekker. Eerst afzien en dan beloond worden met een mooi uitzicht. Een beetje masochistisch, maar het lijkt me echt schitterend.”
Huiskamerreizigers. Met een atlas op schoot, bladerend op zoek naar exotische bestemmingen. Student civiele techniek Rémy Schilperoort heeft zijn gedroomde ideale reis al vaak met een vinger op de landkaart afgelegd.
Wat voor reis wil je ooit nog eens maken?
,,Op de fiets van hier naar de Middellandse Zee. Naar Nice. Het lijkt me heel mooi om door Nederland, Limburg, via de Ardennen en de Jura en dan via een paar mooie Alpencolletjes naar de zee te fietsen. Ik heb die route al zo vaak op de kaart uitgezocht. Ik heb namelijk zo’n gele Michelin-atlas. Daar kun je het kleinste bospaadje in vinden. Een paar jaar geleden heb ik zelfs de afstanden opgezocht en helemaal opgeteld.”
Ben je fietsfreak?
,,Ja, wel redelijk. Ik zit regelmatig op de fiets. Op zaterdag of zondag lekker met de racefiets weg, Tochtjes van vijftig, zestig kilometer.”
Wat is het mooie van fietsen?
,,De vrijheid.”
Vrijheid? Je bent toch gebonden aan het asfalt?
,,Ja, maar er is zo ontzettend veel asfalt.”
Verwacht je niet veel lekke banden?
,,Ik heb nu volgens mijn tellertje 7,5 duizend kilometer op mijn racefiets gereden en nog nooit een lekke band gehad.”
Het is reizen om het reizen. Geen ander doel dan de aankomst uitstellen. Want met het bereiken van de eindbestemming is de reis meteen afgelopen. Wat gaat Rémy doen als hij ooit echt op de fiets in Nice aankomt?
,,Ik rij met mijn fiets een stukje de zee in. En dan blijf ik nog wel even in Nice, lekker wat stappen.”
Is het wel zo’n grote prestatie om naar Nice te fietsen?
,,Nou… om met bagage en al die colletjes op te rijden… In de Tour de France gaan ze al dood zonder bagage. En ik heb al wel eens mensen op de fiets bergen zien beklimmen, die gingen echt dood.”
Waarom wil je zo graag dood?
,,Je kunt natuurlijk ook om de bergen heen rijden. Maar de combinatie van bergen, afzien en dan uiteindelijk die laatste berg voor Nice afdalen is lekker. Eerst afzien en dan beloond worden met een mooi uitzicht. Een beetje masochistisch, maar het lijkt me echt schitterend.”
Comments are closed.