Campus

Verre reizen (15)

De meeste studenten maken zich inmiddels op om naar huis te gaan. De zomer is nog steeds niet in aantocht en een gure herfstwind doet vermoeden dat de zomer dit jaar wordt afgelast.

Ons slachtoffer wandelt rustig vanaf het pleintje voor de Shell-benzinepomp aan de Drebbelweg richting bushalte. Waar hij vandaan komt is niet duidelijk. Bij de overgang van bestrating naar grasperk vertraagt hij zijn pas en twijfelt even. Even later slaat de twijfel echter om in ware overtuiging. Hij betreedt het gras met rasse schreden.

Als ware paperazzi besluiten we het gedrag van anderen eens nauwkeurig te observeren. Willekeurige gedragingen kunnen immers net zo interessant zijn als geforceerde.

Zijn blik verraadt plotseling enige angst. Naast de bushalte staat een grote groep ganzen.

,,Waren ganzen nou gevaarlijk als ze jongen hadden, of waren dat nu zwanen?”, lijkt hij te denken.

Hij neemt het zekere voor het onzekere en stapt kordaat naar het oeverriet van de vijver rondom het Werktuigbouwkunde-gebouw. Een geboren zwemmer zwemt even later rond in het groengrijze water. Een ware ontdekkingsreis, maar onze held toont geen enkele emotie meer. Hij blijft koel onder de kou.

Zijn moed blijft niet onopgemerkt. Van achter onze boom constateren wij een plotselinge toeloop van vrouwen. Uit de bosjes, waarin zij klaarblijkelijk verscholen zaten, stormt de groep richting het water, dat door de aanwezigheid van onze knappe man aan aantrekkingskracht gewonnen heeft.

Casanova. Hij is een echte Casanova. Vrouwen zwemmen achter hem aan en hij speelt hard to get. Voor Delftste begrippen enigszins ongebruikelijk, maar hij lijkt het zich te kunnen permitteren. Er zijn immers slechts weinig mannen die zo kordaat in de vijver springen.

Onze zwemmer lijkt er geen genoeg te kunnen krijgen. Anderhalf uur nadat hij het water insprong dobbert hij nog steeds rustig rond. De meeste vrouwen hebben inmiddels hun interesse verloren en ook wij leunen gapend van ellende tegen onze boom. Het leven van een eend is niet zo spannend als wij gehoopt hadden.

,

Ons slachtoffer wandelt rustig vanaf het pleintje voor de Shell-benzinepomp aan de Drebbelweg richting bushalte. Waar hij vandaan komt is niet duidelijk. Bij de overgang van bestrating naar grasperk vertraagt hij zijn pas en twijfelt even. Even later slaat de twijfel echter om in ware overtuiging. Hij betreedt het gras met rasse schreden.

Als ware paperazzi besluiten we het gedrag van anderen eens nauwkeurig te observeren. Willekeurige gedragingen kunnen immers net zo interessant zijn als geforceerde.

Zijn blik verraadt plotseling enige angst. Naast de bushalte staat een grote groep ganzen.

,,Waren ganzen nou gevaarlijk als ze jongen hadden, of waren dat nu zwanen?”, lijkt hij te denken.

Hij neemt het zekere voor het onzekere en stapt kordaat naar het oeverriet van de vijver rondom het Werktuigbouwkunde-gebouw. Een geboren zwemmer zwemt even later rond in het groengrijze water. Een ware ontdekkingsreis, maar onze held toont geen enkele emotie meer. Hij blijft koel onder de kou.

Zijn moed blijft niet onopgemerkt. Van achter onze boom constateren wij een plotselinge toeloop van vrouwen. Uit de bosjes, waarin zij klaarblijkelijk verscholen zaten, stormt de groep richting het water, dat door de aanwezigheid van onze knappe man aan aantrekkingskracht gewonnen heeft.

Casanova. Hij is een echte Casanova. Vrouwen zwemmen achter hem aan en hij speelt hard to get. Voor Delftste begrippen enigszins ongebruikelijk, maar hij lijkt het zich te kunnen permitteren. Er zijn immers slechts weinig mannen die zo kordaat in de vijver springen.

Onze zwemmer lijkt er geen genoeg te kunnen krijgen. Anderhalf uur nadat hij het water insprong dobbert hij nog steeds rustig rond. De meeste vrouwen hebben inmiddels hun interesse verloren en ook wij leunen gapend van ellende tegen onze boom. Het leven van een eend is niet zo spannend als wij gehoopt hadden.

Ons slachtoffer wandelt rustig vanaf het pleintje voor de Shell-benzinepomp aan de Drebbelweg richting bushalte. Waar hij vandaan komt is niet duidelijk. Bij de overgang van bestrating naar grasperk vertraagt hij zijn pas en twijfelt even. Even later slaat de twijfel echter om in ware overtuiging. Hij betreedt het gras met rasse schreden.

Als ware paperazzi besluiten we het gedrag van anderen eens nauwkeurig te observeren. Willekeurige gedragingen kunnen immers net zo interessant zijn als geforceerde.

Zijn blik verraadt plotseling enige angst. Naast de bushalte staat een grote groep ganzen.

,,Waren ganzen nou gevaarlijk als ze jongen hadden, of waren dat nu zwanen?”, lijkt hij te denken.

Hij neemt het zekere voor het onzekere en stapt kordaat naar het oeverriet van de vijver rondom het Werktuigbouwkunde-gebouw. Een geboren zwemmer zwemt even later rond in het groengrijze water. Een ware ontdekkingsreis, maar onze held toont geen enkele emotie meer. Hij blijft koel onder de kou.

Zijn moed blijft niet onopgemerkt. Van achter onze boom constateren wij een plotselinge toeloop van vrouwen. Uit de bosjes, waarin zij klaarblijkelijk verscholen zaten, stormt de groep richting het water, dat door de aanwezigheid van onze knappe man aan aantrekkingskracht gewonnen heeft.

Casanova. Hij is een echte Casanova. Vrouwen zwemmen achter hem aan en hij speelt hard to get. Voor Delftste begrippen enigszins ongebruikelijk, maar hij lijkt het zich te kunnen permitteren. Er zijn immers slechts weinig mannen die zo kordaat in de vijver springen.

Onze zwemmer lijkt er geen genoeg te kunnen krijgen. Anderhalf uur nadat hij het water insprong dobbert hij nog steeds rustig rond. De meeste vrouwen hebben inmiddels hun interesse verloren en ook wij leunen gapend van ellende tegen onze boom. Het leven van een eend is niet zo spannend als wij gehoopt hadden.

Editor Redactie

Do you have a question or comment about this article?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.