Deze week nadert de ontruiming van de hoogbouw van de faculteit Lucht- en Ruimtevaarttechniek haar voltooiing. Op een paar overblijvers na overheerst de stilte in het door asbest geplaagde pand dat straks wordt schoongemaakt.
Na een druk op de liftknop springen de deuren onmiddellijk open. ,,Die komt lekker snel tegenwoordig”, grappen twee medewerkers die met een verhuiskarretje in de hal van Lucht- en Ruimtevaart staan.
De asbest-besmette hoogbouw aan de Kluyverweg is dan ook zo goed als verlaten. Alleen op de twee hoogste verdiepingen en in de kantine, op de eerste, lopen op maandag 30 oktober nog mensen rond; de tussenliggende etages zijn leeg. Hier en daar achterblijvers, te oud om het gebouw te verlaten – een bladstengel aan het plafond, een fortran-programma op ponskaarten.
Tot ontruiming van de toren werd in augustus besloten toen stapsgewijze verwijdering van het spuitasbest ondoenlijk bleek. De laatste bewoners vertrekken zaterdag. De verhuizing is dan, volgens plan, aan het begin van het stookseizoen voltooid. ,,Huisvesting heeft een onmogelijke klus geklaard”, vindt faculteitsbeheerder drs. G. van Helden, ,,daarvoor verdienen ze echt een compliment.”
De zuidkant van het gebouw was de laatste maanden verstoken van iedere vorm van klimaatbeheersing. Was het verblijf er tijdens de zomermaanden al niet aangenaam, de komende weken zou het nog minder behaaglijk zijn geworden.
Een houten wand met een deur deelde elke verdieping in tweeën om de airconditioning aan de noordzijde niet in de war te sturen. ‘Niet voederen s.v.p.’, hebben de noorderlingen van de tiende plagerig op het ‘hok’ van hun zuidelijke collega’s geschreven.
Het gros van het personeel heeft z’n intrek genomen in het HLO-gebouw, schuin tegenover de faculteit. Het onderkomen van de laborantenopleiding, dat de TU al had aangekocht, maar dat tot 1997 nog grotendeels in gebruik is bij de Hogeschool Rotterdam en Omstreken, werd juist geschikt gemaakt voor de intrek van Mijnbouw. Voor de geplaagde vliegtuigbouwers een meevaller: een al te grote versnippering is de faculteit bespaard gebleven.
De LR-evacués zijn ondergebracht in werkruimtes die zijn gescheiden door vensterwanden, en zitten iets krapper dan ze gewend zijn. ,,Het lijkt wel een aquarium”, lacht de bibliothecaresse spottend over haar glazen paviljoentje in de westvleugel van de laboratoriumschool.
,,Tja, het is even wennen om in die kantoortuinen te zitten”, meent Van Helden, die echter de indruk heeft dat de reacties binnen de faculteit overwegend positief zijn. ,,Natuurlijk, verhuizen doe je niet voor je plezier, daar komt een stukongemak bij kijken. Maar men is uitermate te spreken over de snelle gang van zaken.”
Als de renovatie even voortvarend verloopt als de tijdelijke verhuizing, kunnen de eerste vakgroepen medio 1997 weer in de hoogbouw terecht.
,,,,,
Deze week nadert de ontruiming van de hoogbouw van de faculteit Lucht- en Ruimtevaarttechniek haar voltooiing. Op een paar overblijvers na overheerst de stilte in het door asbest geplaagde pand dat straks wordt schoongemaakt.
Na een druk op de liftknop springen de deuren onmiddellijk open. ,,Die komt lekker snel tegenwoordig”, grappen twee medewerkers die met een verhuiskarretje in de hal van Lucht- en Ruimtevaart staan.
De asbest-besmette hoogbouw aan de Kluyverweg is dan ook zo goed als verlaten. Alleen op de twee hoogste verdiepingen en in de kantine, op de eerste, lopen op maandag 30 oktober nog mensen rond; de tussenliggende etages zijn leeg. Hier en daar achterblijvers, te oud om het gebouw te verlaten – een bladstengel aan het plafond, een fortran-programma op ponskaarten.
Tot ontruiming van de toren werd in augustus besloten toen stapsgewijze verwijdering van het spuitasbest ondoenlijk bleek. De laatste bewoners vertrekken zaterdag. De verhuizing is dan, volgens plan, aan het begin van het stookseizoen voltooid. ,,Huisvesting heeft een onmogelijke klus geklaard”, vindt faculteitsbeheerder drs. G. van Helden, ,,daarvoor verdienen ze echt een compliment.”
De zuidkant van het gebouw was de laatste maanden verstoken van iedere vorm van klimaatbeheersing. Was het verblijf er tijdens de zomermaanden al niet aangenaam, de komende weken zou het nog minder behaaglijk zijn geworden.
Een houten wand met een deur deelde elke verdieping in tweeën om de airconditioning aan de noordzijde niet in de war te sturen. ‘Niet voederen s.v.p.’, hebben de noorderlingen van de tiende plagerig op het ‘hok’ van hun zuidelijke collega’s geschreven.
Het gros van het personeel heeft z’n intrek genomen in het HLO-gebouw, schuin tegenover de faculteit. Het onderkomen van de laborantenopleiding, dat de TU al had aangekocht, maar dat tot 1997 nog grotendeels in gebruik is bij de Hogeschool Rotterdam en Omstreken, werd juist geschikt gemaakt voor de intrek van Mijnbouw. Voor de geplaagde vliegtuigbouwers een meevaller: een al te grote versnippering is de faculteit bespaard gebleven.
De LR-evacués zijn ondergebracht in werkruimtes die zijn gescheiden door vensterwanden, en zitten iets krapper dan ze gewend zijn. ,,Het lijkt wel een aquarium”, lacht de bibliothecaresse spottend over haar glazen paviljoentje in de westvleugel van de laboratoriumschool.
,,Tja, het is even wennen om in die kantoortuinen te zitten”, meent Van Helden, die echter de indruk heeft dat de reacties binnen de faculteit overwegend positief zijn. ,,Natuurlijk, verhuizen doe je niet voor je plezier, daar komt een stukongemak bij kijken. Maar men is uitermate te spreken over de snelle gang van zaken.”
Als de renovatie even voortvarend verloopt als de tijdelijke verhuizing, kunnen de eerste vakgroepen medio 1997 weer in de hoogbouw terecht.
Deze week nadert de ontruiming van de hoogbouw van de faculteit Lucht- en Ruimtevaarttechniek haar voltooiing. Op een paar overblijvers na overheerst de stilte in het door asbest geplaagde pand dat straks wordt schoongemaakt.
Na een druk op de liftknop springen de deuren onmiddellijk open. ,,Die komt lekker snel tegenwoordig”, grappen twee medewerkers die met een verhuiskarretje in de hal van Lucht- en Ruimtevaart staan.
De asbest-besmette hoogbouw aan de Kluyverweg is dan ook zo goed als verlaten. Alleen op de twee hoogste verdiepingen en in de kantine, op de eerste, lopen op maandag 30 oktober nog mensen rond; de tussenliggende etages zijn leeg. Hier en daar achterblijvers, te oud om het gebouw te verlaten – een bladstengel aan het plafond, een fortran-programma op ponskaarten.
Tot ontruiming van de toren werd in augustus besloten toen stapsgewijze verwijdering van het spuitasbest ondoenlijk bleek. De laatste bewoners vertrekken zaterdag. De verhuizing is dan, volgens plan, aan het begin van het stookseizoen voltooid. ,,Huisvesting heeft een onmogelijke klus geklaard”, vindt faculteitsbeheerder drs. G. van Helden, ,,daarvoor verdienen ze echt een compliment.”
De zuidkant van het gebouw was de laatste maanden verstoken van iedere vorm van klimaatbeheersing. Was het verblijf er tijdens de zomermaanden al niet aangenaam, de komende weken zou het nog minder behaaglijk zijn geworden.
Een houten wand met een deur deelde elke verdieping in tweeën om de airconditioning aan de noordzijde niet in de war te sturen. ‘Niet voederen s.v.p.’, hebben de noorderlingen van de tiende plagerig op het ‘hok’ van hun zuidelijke collega’s geschreven.
Het gros van het personeel heeft z’n intrek genomen in het HLO-gebouw, schuin tegenover de faculteit. Het onderkomen van de laborantenopleiding, dat de TU al had aangekocht, maar dat tot 1997 nog grotendeels in gebruik is bij de Hogeschool Rotterdam en Omstreken, werd juist geschikt gemaakt voor de intrek van Mijnbouw. Voor de geplaagde vliegtuigbouwers een meevaller: een al te grote versnippering is de faculteit bespaard gebleven.
De LR-evacués zijn ondergebracht in werkruimtes die zijn gescheiden door vensterwanden, en zitten iets krapper dan ze gewend zijn. ,,Het lijkt wel een aquarium”, lacht de bibliothecaresse spottend over haar glazen paviljoentje in de westvleugel van de laboratoriumschool.
,,Tja, het is even wennen om in die kantoortuinen te zitten”, meent Van Helden, die echter de indruk heeft dat de reacties binnen de faculteit overwegend positief zijn. ,,Natuurlijk, verhuizen doe je niet voor je plezier, daar komt een stukongemak bij kijken. Maar men is uitermate te spreken over de snelle gang van zaken.”
Als de renovatie even voortvarend verloopt als de tijdelijke verhuizing, kunnen de eerste vakgroepen medio 1997 weer in de hoogbouw terecht.
Do you have a question or comment about this article?
delta@tudelft.nl
Comments are closed.