De oorzaak van de uitslaande brand die de karakteristieke opslagplaats in de Cultuurtuin verwoestte, is nog steeds niet bekend. Wel is er een oplossing voor het gereedschap dat verloren ging.
br />
De brand aan de Julianalaan werd in de nacht van vrijdag 8 augustus bij toeval ontdekt door surveillerende agenten. Binnen een half uur was de brandweer ter plekke, maar het uit 1917 daterende gebouw brandde tot op de grond af. Slechts twee machines en een voorraad bestrijdingsmiddelen konden gered worden. Door de brand is de Cultuurtuin voor technische gewassen beroofd van al het kleine en grote tuingereedschap en machines. Schade: een half miljoen.
De faculteit Scheikunde, die eigenaar is van de tuin, heeft direct toegezegd het gereedschap te zullen vervangen. De afdeling Vastgoedbeheer is voor de verzekering nog bezig met het inventariseren van de schade. Of het afgebrande gebouw weer in oude stijl opgetrokken kan worden is nog onduidelijk.
Over de oorzaak van de brand is nog niets bekend. Er is gesuggereerd dat er tijdens een personeelsfeest, diezelfde avond, onvoorzichtig is omgesprongen met vuur. ,,Pertinent niet waar”, zegt Hans van Loon, tuinchef van de Cultuurtuin. ,,Het ging niet om een personeelsfeest, maar om een gewone vrijdagmiddagborrel die ook weer vroeg afgelopen was. Het is zeer onwaarschijnlijk dat dit zoveel uren later tot de brand heeft geleid. Er zijn vele mogelijke oorzaken, denk maar eens aan broei met dit warme weer. Maar zo zie je maar weer hoe snel verhalen de ronde doen.”
Machteloos
,,Ik stond verbijsterd toe te kijken”, vertelt de tuinchef over die vrijdagnacht. ,,Ik was net terug van vakantie en werd ‘s nachts wakker van de brandweerauto’s. Ik woon namelijk direct achter de tuin. De bluswerkzaamheden waren toen al in volle gang, maar het was te laat. Zo’n brand is een enorm geweld. Je kunt niets anders doen dan machteloos toekijken hoe zo’n prachtig gebouw tot op de grond afbrandt. Zonde.”
In de 27 jaar dat Van Loon nu in dienst is bij de Cultuurtuin, tegenwoordig ook wel botanische tuin genoemd, is hij gehecht geraakt aan de dingen. ,,Zo’n schuur is niet zomaar een gebouwtje. Het had een zeer karakteristieke vorm. We weten niet wie de architect was en of er nog bouwtekeningen van zijn, maar er zijn genoeg foto’s van. Het gebouw paste bijzonder goed in de tuin; het was er als het ware mee vergroeid. Als personeel ben je natuurlijk wel groots op deze tuin, en zo’n gebouw, dat hoort er gewoon bij.”
Na de brand kreeg de Cultuurtuin veel steunbetuigingen. Mensen kwamen klein tuingereedschap brengen, schoffels, harken en scheppen. De tuin kent een groeiende groep vaste bezoekers die veelal komen pauzeren of lunchen in de exotische omgeving van palmen en varens. Van Loon is ook erg te spreken over de samenwerking met de dienst Vastgoedbeheer, die de opstal van de tuinbeheert. ,,Zij hebben echt met ons meegedacht. Voordat de schade opgemaakt is kunnen ze natuurlijk weinig doen, maar er is wel onmiddellijk een container geplaatst om de nieuwe spullen in op te slaan. En de faculteit heeft ons laten weten dat we de meest noodzakelijke spullen op hun rekening mogen aanschaffen. Geweldig, toch?”
In 1991 viel tijdens een storm een aantal populieren op het dak en vernielde de nok. Die schade kon toen met veel moeite worden hersteld. dat is nu onmogelijk. Een week na de verwoestende brand is een graafmachine bezig met het ontruimen van de zwartgeblakerde fundamenten. De omringende bomen en planten vertonen nog wat verdord loof als gevolg van de hitte-ontwikkeling, maar zijn niet verloren gegaan. Voor het overige ligt het park er nog even tropisch en exotisch bij. ,,Ik ben blij dat de boel nu een beetje opgeruimd is”, zegt Hans van Loon. ,,Een afgebrand gebouw biedt zo’n troosteloze aanblik. Erg droevig. ”
De oorzaak van de uitslaande brand die de karakteristieke opslagplaats in de Cultuurtuin verwoestte, is nog steeds niet bekend. Wel is er een oplossing voor het gereedschap dat verloren ging.
De brand aan de Julianalaan werd in de nacht van vrijdag 8 augustus bij toeval ontdekt door surveillerende agenten. Binnen een half uur was de brandweer ter plekke, maar het uit 1917 daterende gebouw brandde tot op de grond af. Slechts twee machines en een voorraad bestrijdingsmiddelen konden gered worden. Door de brand is de Cultuurtuin voor technische gewassen beroofd van al het kleine en grote tuingereedschap en machines. Schade: een half miljoen.
De faculteit Scheikunde, die eigenaar is van de tuin, heeft direct toegezegd het gereedschap te zullen vervangen. De afdeling Vastgoedbeheer is voor de verzekering nog bezig met het inventariseren van de schade. Of het afgebrande gebouw weer in oude stijl opgetrokken kan worden is nog onduidelijk.
Over de oorzaak van de brand is nog niets bekend. Er is gesuggereerd dat er tijdens een personeelsfeest, diezelfde avond, onvoorzichtig is omgesprongen met vuur. ,,Pertinent niet waar”, zegt Hans van Loon, tuinchef van de Cultuurtuin. ,,Het ging niet om een personeelsfeest, maar om een gewone vrijdagmiddagborrel die ook weer vroeg afgelopen was. Het is zeer onwaarschijnlijk dat dit zoveel uren later tot de brand heeft geleid. Er zijn vele mogelijke oorzaken, denk maar eens aan broei met dit warme weer. Maar zo zie je maar weer hoe snel verhalen de ronde doen.”
Machteloos
,,Ik stond verbijsterd toe te kijken”, vertelt de tuinchef over die vrijdagnacht. ,,Ik was net terug van vakantie en werd ‘s nachts wakker van de brandweerauto’s. Ik woon namelijk direct achter de tuin. De bluswerkzaamheden waren toen al in volle gang, maar het was te laat. Zo’n brand is een enorm geweld. Je kunt niets anders doen dan machteloos toekijken hoe zo’n prachtig gebouw tot op de grond afbrandt. Zonde.”
In de 27 jaar dat Van Loon nu in dienst is bij de Cultuurtuin, tegenwoordig ook wel botanische tuin genoemd, is hij gehecht geraakt aan de dingen. ,,Zo’n schuur is niet zomaar een gebouwtje. Het had een zeer karakteristieke vorm. We weten niet wie de architect was en of er nog bouwtekeningen van zijn, maar er zijn genoeg foto’s van. Het gebouw paste bijzonder goed in de tuin; het was er als het ware mee vergroeid. Als personeel ben je natuurlijk wel groots op deze tuin, en zo’n gebouw, dat hoort er gewoon bij.”
Na de brand kreeg de Cultuurtuin veel steunbetuigingen. Mensen kwamen klein tuingereedschap brengen, schoffels, harken en scheppen. De tuin kent een groeiende groep vaste bezoekers die veelal komen pauzeren of lunchen in de exotische omgeving van palmen en varens. Van Loon is ook erg te spreken over de samenwerking met de dienst Vastgoedbeheer, die de opstal van de tuinbeheert. ,,Zij hebben echt met ons meegedacht. Voordat de schade opgemaakt is kunnen ze natuurlijk weinig doen, maar er is wel onmiddellijk een container geplaatst om de nieuwe spullen in op te slaan. En de faculteit heeft ons laten weten dat we de meest noodzakelijke spullen op hun rekening mogen aanschaffen. Geweldig, toch?”
In 1991 viel tijdens een storm een aantal populieren op het dak en vernielde de nok. Die schade kon toen met veel moeite worden hersteld. dat is nu onmogelijk. Een week na de verwoestende brand is een graafmachine bezig met het ontruimen van de zwartgeblakerde fundamenten. De omringende bomen en planten vertonen nog wat verdord loof als gevolg van de hitte-ontwikkeling, maar zijn niet verloren gegaan. Voor het overige ligt het park er nog even tropisch en exotisch bij. ,,Ik ben blij dat de boel nu een beetje opgeruimd is”, zegt Hans van Loon. ,,Een afgebrand gebouw biedt zo’n troosteloze aanblik. Erg droevig. ”
Comments are closed.