naam: Antoine Kempenvierdejaars materiaalkundeplaats: nummer 1 op de Aag-lijst,,De Aag beperkt zich allang niet meer tot het uiten van idealen, maar probeeert die doelgericht in beleid te vertalen.’
‘ Dat vindt de lijsttrekker van de Aag, Antoine Kempen. Wat zijn die idealen? ,,De TU moet een top-universiteit zijn in Europa, liefst in de wereld.”
,,Dat betekent een hoge onderwijskwaliteit, maar ook een hoge aantrekkingskracht voor studenten en scholieren. Studenten moeten het gewoon naar hun zin hebben op de TU.” In de trant van ‘er was eens…’ vertelt hij over de Aag nu en vroeger. ,,De Aagers van de oude stempel, de bezetters met een baard en lang haar, zijn verdwenen. Aagers zijn nu rationele denkers – misschien een wat vreemde woordkeuze – die vooral goed kijken waar ze heen willen.”
Persoonlijk zit hij bij de Aag ,,om de goede lijn van het afgelopen jaar voort te zetten. Ik wil wel meer mensen betrekken bij de universiteitsraad. Iedereen heeft een oordeel klaar, maar lezen bij het woordje politiek in een artikel in de Delta direct niet meer verder. Dat is jammer. Een belangrijke drijfveer voor mijzelf is dat ik het gewoon leuk vind om de universiteitsraad te gaan doen.”
Hij heeft al enige ervaring. ,,In mijn tweede jaar ben ik lid geworden bij Jansbrug; daar heb ik heel wat verbreding opgedaan. Daarna zat ik in het bestuur van de materiaalkundige studievereniging Tubalkaïn en het afgelopen jaar was ik lid van de commissie voor wetenschapsbeoefening. Daarvoor moet je gewoon stevig in je schoenen staan.”
En dat wil Kempen graag. ,,Ik wil zoveel mogelijk mijn afspraken nakomen. In beperkte mate sta ik open voor kritiek, ik praat graag en veel. Misschien kun je me het best beschrijven als een gezelligheidsdier.”
Voor hem was het min of meer logisch zich kandidaat te stellen. ,,De mensen om mij heen waren niet verbaasd, behalve mijn hoogleraar die zei: jammer dat je je nu al bezig houdt met besturen terwijl je je kunt storten op onderzoek.”
De lange termijn-visie van de Aag is volgens hem het belangrijkste onderscheid tussen Aag en Oras. En bij de Andere Partij zet hij nogal wat vraagtekens. ,,Ik vraag me af waarom ze het doen, toch niet alleen om een andere partij op te richten? Kent Ramón de Vries het politieke spectrum wel genoeg dat hij Aag en Oras zwart en wit durft te noemen. Aag en Oras staan al jaren op goede voet, ook in verkiezingen. Hij probeert een gaatje te wringen waar hij in past.”
Kempen vindt in de Aag wat hij zoekt: ,,In de strategienota van de TU stond één woord dat naar buiten wees: maatschappelijk engagement. Toen hebben we als Aag in no time een notitie uit de grond gestampt. Het is typisch Aag om je zo te engageren.”
naam: Antoine Kempen
vierdejaars materiaalkunde
plaats: nummer 1 op de Aag-lijst
,,De Aag beperkt zich allang niet meer tot het uiten van idealen, maar probeeert die doelgericht in beleid te vertalen.” Dat vindt de lijsttrekker van de Aag, Antoine Kempen. Wat zijn die idealen? ,,De TU moet een top-universiteit zijn in Europa, liefst in de wereld.”
,,Dat betekent een hoge onderwijskwaliteit, maar ook een hoge aantrekkingskracht voor studenten en scholieren. Studenten moeten het gewoon naar hun zin hebben op de TU.” In de trant van ‘er was eens…’ vertelt hij over de Aag nu en vroeger. ,,De Aagers van de oude stempel, de bezetters met een baard en lang haar, zijn verdwenen. Aagers zijn nu rationele denkers – misschien een wat vreemde woordkeuze – die vooral goed kijken waar ze heen willen.”
Persoonlijk zit hij bij de Aag ,,om de goede lijn van het afgelopen jaar voort te zetten. Ik wil wel meer mensen betrekken bij de universiteitsraad. Iedereen heeft een oordeel klaar, maar lezen bij het woordje politiek in een artikel in de Delta direct niet meer verder. Dat is jammer. Een belangrijke drijfveer voor mijzelf is dat ik het gewoon leuk vind om de universiteitsraad te gaan doen.”
Hij heeft al enige ervaring. ,,In mijn tweede jaar ben ik lid geworden bij Jansbrug; daar heb ik heel wat verbreding opgedaan. Daarna zat ik in het bestuur van de materiaalkundige studievereniging Tubalkaïn en het afgelopen jaar was ik lid van de commissie voor wetenschapsbeoefening. Daarvoor moet je gewoon stevig in je schoenen staan.”
En dat wil Kempen graag. ,,Ik wil zoveel mogelijk mijn afspraken nakomen. In beperkte mate sta ik open voor kritiek, ik praat graag en veel. Misschien kun je me het best beschrijven als een gezelligheidsdier.”
Voor hem was het min of meer logisch zich kandidaat te stellen. ,,De mensen om mij heen waren niet verbaasd, behalve mijn hoogleraar die zei: jammer dat je je nu al bezig houdt met besturen terwijl je je kunt storten op onderzoek.”
De lange termijn-visie van de Aag is volgens hem het belangrijkste onderscheid tussen Aag en Oras. En bij de Andere Partij zet hij nogal wat vraagtekens. ,,Ik vraag me af waarom ze het doen, toch niet alleen om een andere partij op te richten? Kent Ramón de Vries het politieke spectrum wel genoeg dat hij Aag en Oras zwart en wit durft te noemen. Aag en Oras staan al jaren op goede voet, ook in verkiezingen. Hij probeert een gaatje te wringen waar hij in past.”
Kempen vindt in de Aag wat hij zoekt: ,,In de strategienota van de TU stond één woord dat naar buiten wees: maatschappelijk engagement. Toen hebben we als Aag in no time een notitie uit de grond gestampt. Het is typisch Aag om je zo te engageren.”
Comments are closed.