Gewapend met rosé of bier prikt Delta wekelijks een vorkje mee bij een willekeurig studentenhuis. Wat schaft de pot, houdt de bewoners bezig en waar hébben ze het eigenlijk over?”En nu maar hopen dat ze kunnen koken”, mompel ik, terwijl ik op de vier bellen van studentenhuis BGG (Bij Geen Gehoor) aan de Wijnhaven druk.
De deur vliegt open en met flessen rosé in mijn tas ren ik de trap op. In de keuken zijn IO’er Marijn van de Sandt en bouwkundestudent Thomas Hoogland bezig met een meloensalade en – thank God – die ziet er lekker uit.
Jip Kunst, net bezig aan een overstap van industrieel ontwerpen naar bouwkunde, is ook thuis, maar die ligt op bed. Hij is een beetje moe. Jip heet trouwens eigenlijk Jaap, maar er woont nog een Jaap, dus heeft hij een nieuwe naam gekregen. Later op de avond komt Jop aanwaaien, de andere negen bewoners zijn nog op vakantie. Wel zullen deze avond de twee Spaanse meisjes mee-eten: Eva en Idurre. Zij wonen tijdelijk in de kamer van de Spaanse masterstudent die een maand op vakantie is. Elke ochtend vertrekken ze om negen uur naar Amsterdam ‘to find a job’. De eigenlijke bewoner heeft zijn huisgenoten nooit verteld dat ze zouden komen, ze stonden er op een dag gewoon.
In afwachting van de komst van de meiden wordt Jip gewekt met een plantenspuit. We gaan buiten zitten met lekkere hapjes. Koken de mannen altijd zo uitgebreid? Thomas: “We eten meestal lekker. Maar we willen natuurlijk ook de lat flink hoog leggen voor het volgende studentenhuis waar jullie gaan eten.”
Om een uur of negen komen de Spaanse meisjes terug – zonder baan. Ze schuiven aan terwijl de rest zich verwondert over Jip en zijn slaapdrang. Zelfs op de laatste dag van zijn vakantie versliep hij zich en moest vervolgens een peperdure taxirit naar het vliegveld nemen om zijn vlucht terug nog te halen.
Ondertussen verbaas ik me over de kwaliteit van het eten. Marijn en Thomas vertellen dat ze geen enkel Delfts meisje kennen dat kan koken. Hun vrouwelijke huisgenoten kunnen zelfs geen vis opwarmen in de magnetron. Het ergste gruwelverhaal is dat een meisje een salade maakte met ei… en aardbeien.
Na de koffie en thee duiken we met de hele groep café De Wijnhaven in – ze gaan altijd uit ‘op kruipafstand’. Het weer is geweldig en we blijven zitten tot de laatste ronde. Behalve Jip, die gaat wat eerder naar huis. Hij is echt heel moe.
Ionica Smeets
Menu
Homemade bruschetta met advocado-geitenkaasdip en aubergine-ricotta-korianderdip met geroosterde kersentomaatjes
Meloensalade met rauwe ham, peccorino en spinazie
Koud vlees en boontjes met aardappels uit de oven (in een verdraaid lekkere marinade)
Verse bananen-aardbeienmilkshake
Rosé van Delta
Gewapend met rosé of bier prikt Delta wekelijks een vorkje mee bij een willekeurig studentenhuis. Wat schaft de pot, houdt de bewoners bezig en waar hébben ze het eigenlijk over?
“En nu maar hopen dat ze kunnen koken”, mompel ik, terwijl ik op de vier bellen van studentenhuis BGG (Bij Geen Gehoor) aan de Wijnhaven druk. De deur vliegt open en met flessen rosé in mijn tas ren ik de trap op. In de keuken zijn IO’er Marijn van de Sandt en bouwkundestudent Thomas Hoogland bezig met een meloensalade en – thank God – die ziet er lekker uit.
Jip Kunst, net bezig aan een overstap van industrieel ontwerpen naar bouwkunde, is ook thuis, maar die ligt op bed. Hij is een beetje moe. Jip heet trouwens eigenlijk Jaap, maar er woont nog een Jaap, dus heeft hij een nieuwe naam gekregen. Later op de avond komt Jop aanwaaien, de andere negen bewoners zijn nog op vakantie. Wel zullen deze avond de twee Spaanse meisjes mee-eten: Eva en Idurre. Zij wonen tijdelijk in de kamer van de Spaanse masterstudent die een maand op vakantie is. Elke ochtend vertrekken ze om negen uur naar Amsterdam ‘to find a job’. De eigenlijke bewoner heeft zijn huisgenoten nooit verteld dat ze zouden komen, ze stonden er op een dag gewoon.
In afwachting van de komst van de meiden wordt Jip gewekt met een plantenspuit. We gaan buiten zitten met lekkere hapjes. Koken de mannen altijd zo uitgebreid? Thomas: “We eten meestal lekker. Maar we willen natuurlijk ook de lat flink hoog leggen voor het volgende studentenhuis waar jullie gaan eten.”
Om een uur of negen komen de Spaanse meisjes terug – zonder baan. Ze schuiven aan terwijl de rest zich verwondert over Jip en zijn slaapdrang. Zelfs op de laatste dag van zijn vakantie versliep hij zich en moest vervolgens een peperdure taxirit naar het vliegveld nemen om zijn vlucht terug nog te halen.
Ondertussen verbaas ik me over de kwaliteit van het eten. Marijn en Thomas vertellen dat ze geen enkel Delfts meisje kennen dat kan koken. Hun vrouwelijke huisgenoten kunnen zelfs geen vis opwarmen in de magnetron. Het ergste gruwelverhaal is dat een meisje een salade maakte met ei… en aardbeien.
Na de koffie en thee duiken we met de hele groep café De Wijnhaven in – ze gaan altijd uit ‘op kruipafstand’. Het weer is geweldig en we blijven zitten tot de laatste ronde. Behalve Jip, die gaat wat eerder naar huis. Hij is echt heel moe.
Ionica Smeets
Menu
Homemade bruschetta met advocado-geitenkaasdip en aubergine-ricotta-korianderdip met geroosterde kersentomaatjes
Meloensalade met rauwe ham, peccorino en spinazie
Koud vlees en boontjes met aardappels uit de oven (in een verdraaid lekkere marinade)
Verse bananen-aardbeienmilkshake
Rosé van Delta
Comments are closed.