functie: hoofd van de afdeling onderwijs en onderzoek van de faculteit Scheikundige Technologie en Materiaalkundeleeftijd: 50 jaarplaats: nummer 4 op de obp-lijst van TH AkkoordKranenburg weet niet of hij nou een nieuwkomer is of juist een oudgediende.
,,Eind jaren zeventig – ik weet het niet meer precies, moet ergens in het geheugen van mijn pc zitten – zat ik in de Hogeschoolraad. Dat heb ik met genoegen gedaan, ook voor TH Akkoord.”
,,Van 1982 tot 1990 zat ik in de gemeenteraad van Leiden voor het CDA. Uit die ervaring weet ik dat je verkiezingen veel interessanter kan maken. Nu gebeurt er voor de universiteitsraad niet veel meer dan dat fracties bulletins verspreiden. Er is in Delft geen cultuur van op de zeepkist gaan staan en je standpunt verkondigen. Dat doe je ook niet zomaar; daar hik je even tegenaan. Maar ik heb als gemeenteraadslid toch met veel genoegen op markten gestaan of bij verkiezingsfora gezeten. En we hadden werkbezoeken, we gingen naar wijkcomité’s. Zo hoor je de problemen van kiezers.”
,,Nee, TH Akkoord belegt geen verkiezingsbijeenkomsten. In het verleden is dat wel gebeurd maar de opkomst was bedroevend slecht. Misschien moeten de fracties hier meer een voortrekkersrol in spelen. Meer contact onderhouden met de achterban, met enige volharding. Het is ook een leerproces en het geeft je de kans standpunten over te brengen. Mensen zien dan ook de kandidaten voor de verkiezingen, ze zijn benaderbaar. Dat werkt denk ik beter dan een rij foto’s in Delta. Nee, het gebeurt niet. Wellicht een taak die ik op me zou kunnen nemen.”
,,Zo’n begroting in de universiteitsraad is ook heel abstract. Mensen voelen dat niet als iets dat ze raakt. Ten onrechte. Een faculteitsbestuur zou ook veel meer de cijfers over het geld moeten vertalen naar de werkvloer. Er valt nog heel wat te overbruggen om besluiten handen en voeten te geven.”
,,Ja, in de jaren zeventig was dat anders, levendiger. Toen zat ik ook in de financiële commissie en daar ging geen vergadering voorbij of daar was wel een probleem waar flink over gediscussieerd werd. Alleen ging het toen vaak over geld erbij; nu gaat het meestal om graag ietsje minder bezuinigen. De kloof was toen geringer. Mensen keken oplettender naar wat zich in de vergaderzaal afspeelde.”
,,Als je gevraagd wordt om op de kandidatenlijst te staan, dan kijk je het eerst naar je werkbelasting. Mijn werkweek, inclusief nevenactiviteiten, is gauw zo’n zestig, zeventig uur. Ik ben lid van het CDA-kringbestuur in Leiden, ik train de jeugd voor ijsclub Zoeterwoude, ik regel alle trainingen op de Uithof en ik organiseer wedstrijden. Zoals bijvoorbeeld ook de wereldkampioenschappen short track, afgelopen winter. Dus ik ben redelijk druk bezet.”
functie: hoofd van de afdeling onderwijs en onderzoek van de faculteit Scheikundige Technologie en Materiaalkunde
leeftijd: 50 jaar
plaats: nummer 4 op de obp-lijst van TH Akkoord
Kranenburg weet niet of hij nou een nieuwkomer is of juist een oudgediende. ,,Eind jaren zeventig – ik weet het niet meer precies, moet ergens in het geheugen van mijn pc zitten – zat ik in de Hogeschoolraad. Dat heb ik met genoegen gedaan, ook voor TH Akkoord.”
,,Van 1982 tot 1990 zat ik in de gemeenteraad van Leiden voor het CDA. Uit die ervaring weet ik dat je verkiezingen veel interessanter kan maken. Nu gebeurt er voor de universiteitsraad niet veel meer dan dat fracties bulletins verspreiden. Er is in Delft geen cultuur van op de zeepkist gaan staan en je standpunt verkondigen. Dat doe je ook niet zomaar; daar hik je even tegenaan. Maar ik heb als gemeenteraadslid toch met veel genoegen op markten gestaan of bij verkiezingsfora gezeten. En we hadden werkbezoeken, we gingen naar wijkcomité’s. Zo hoor je de problemen van kiezers.”
,,Nee, TH Akkoord belegt geen verkiezingsbijeenkomsten. In het verleden is dat wel gebeurd maar de opkomst was bedroevend slecht. Misschien moeten de fracties hier meer een voortrekkersrol in spelen. Meer contact onderhouden met de achterban, met enige volharding. Het is ook een leerproces en het geeft je de kans standpunten over te brengen. Mensen zien dan ook de kandidaten voor de verkiezingen, ze zijn benaderbaar. Dat werkt denk ik beter dan een rij foto’s in Delta. Nee, het gebeurt niet. Wellicht een taak die ik op me zou kunnen nemen.”
,,Zo’n begroting in de universiteitsraad is ook heel abstract. Mensen voelen dat niet als iets dat ze raakt. Ten onrechte. Een faculteitsbestuur zou ook veel meer de cijfers over het geld moeten vertalen naar de werkvloer. Er valt nog heel wat te overbruggen om besluiten handen en voeten te geven.”
,,Ja, in de jaren zeventig was dat anders, levendiger. Toen zat ik ook in de financiële commissie en daar ging geen vergadering voorbij of daar was wel een probleem waar flink over gediscussieerd werd. Alleen ging het toen vaak over geld erbij; nu gaat het meestal om graag ietsje minder bezuinigen. De kloof was toen geringer. Mensen keken oplettender naar wat zich in de vergaderzaal afspeelde.”
,,Als je gevraagd wordt om op de kandidatenlijst te staan, dan kijk je het eerst naar je werkbelasting. Mijn werkweek, inclusief nevenactiviteiten, is gauw zo’n zestig, zeventig uur. Ik ben lid van het CDA-kringbestuur in Leiden, ik train de jeugd voor ijsclub Zoeterwoude, ik regel alle trainingen op de Uithof en ik organiseer wedstrijden. Zoals bijvoorbeeld ook de wereldkampioenschappen short track, afgelopen winter. Dus ik ben redelijk druk bezet.”
Comments are closed.