functie: Chef van de financiële administratie bij Technische Natuurkundeleeftijd: 32 jaarplaats: nummer 2 op de obp-lijst van TU 2000Dijksman werkt al sinds haar achttiende bij de TU.
Twee jaar geleden kwam ze in de u-raad voor TU 2000. Dit jaar weer herkiesbaar. ,,Toen ik hier kwam was ik nog erg jong en interesseerde het me allemaal niet zo wat er aan de TU gebeurde. Die interesse groeide in de loop der jaren. Op een gegeven moment merkte ik dat dingen niet helemaal prettig liepen, met name op het gebied van personeelsbeleid. Dat was er naar mijn mening helemaal niet, en nu nog niet echt, al wordt er wel aan gewerkt.”
,,Toen ik bijvoorbeeld een opleiding wilde gaan volgen, werd dat niet bepaald gestimuleerd. Terwijl ik vind dat ik daarmee toch aangeef dat ik wil aanpakken. Kortom, ik begon vragen te stellen over hoe het nu allemaal in zijn werk ging, en kreeg behoefte aan inspraak. Vermoedelijk hoorde Jan Vermeer via via dat ik me voor personeelszaken interesseerde en die heeft toen gevraagd of ik me verkiesbaar wilde stellen.”
Na het lezen van hun jaarverslag en het bezoeken van fractievergaderingen meende Dijksman dat TU 2000 wel in haar straatje pastte, besloot ze op het voorstel in te gaan. ,,Pas toen ik eenmaal in de u-raad zat kreeg ik een beetje een beeld van bij welke organisatie ik nou eigenlijk werkte. Voor die tijd dacht ik dat het cvb het allemaal regelde. Ik denk dat nog steeds heel veel mensen niet precies weten wat de u-raad nou eigenlijk doet en wat zijn bevoegdheden zijn.”
Dijksman had naast vergaderingen voor haar werk nog niet veel bestuurservaring. ,,Zeker in het begin heeft het werk voor de raad en Rpo me veel tijd gekost. Nu nog ben ik af en toe een weekend kwijt aan het lezen van stukken. Bijvoorbeeld wanneer er weer een begroting behandeld moet worden.”
,,In het begin was het best moeilijk. Ik moest veel nadenken over wat ik wilde en wat de achterban wilde, me een mening vormen over zaken. Langzaam maar zeker wordt dat steeds makkelijker. Als je het maar leuk vindt, veel vraagt en nieuwsgierig bent. Nu durf ik veel eerder mijn mening te geven.”
Ook al is het personeelsbeleid nog steeds niet zoals ze het graag zou zien, het feit dat ze nu kan meebeslissen is al heel wat. ,,En het is weer eens wat anders dan de dagelijkse getalletjes.” Zoals het er nu naar uitziet blijft ze nog wel een paar jaartjes. ,,Zes jaar vind ik een mooie periode voor u-raadsleden. Niet korter maar ook niet veel langer.”
functie: Chef van de financiële administratie bij Technische Natuurkunde
leeftijd: 32 jaar
plaats: nummer 2 op de obp-lijst van TU 2000
Dijksman werkt al sinds haar achttiende bij de TU. Twee jaar geleden kwam ze in de u-raad voor TU 2000. Dit jaar weer herkiesbaar. ,,Toen ik hier kwam was ik nog erg jong en interesseerde het me allemaal niet zo wat er aan de TU gebeurde. Die interesse groeide in de loop der jaren. Op een gegeven moment merkte ik dat dingen niet helemaal prettig liepen, met name op het gebied van personeelsbeleid. Dat was er naar mijn mening helemaal niet, en nu nog niet echt, al wordt er wel aan gewerkt.”
,,Toen ik bijvoorbeeld een opleiding wilde gaan volgen, werd dat niet bepaald gestimuleerd. Terwijl ik vind dat ik daarmee toch aangeef dat ik wil aanpakken. Kortom, ik begon vragen te stellen over hoe het nu allemaal in zijn werk ging, en kreeg behoefte aan inspraak. Vermoedelijk hoorde Jan Vermeer via via dat ik me voor personeelszaken interesseerde en die heeft toen gevraagd of ik me verkiesbaar wilde stellen.”
Na het lezen van hun jaarverslag en het bezoeken van fractievergaderingen meende Dijksman dat TU 2000 wel in haar straatje pastte, besloot ze op het voorstel in te gaan. ,,Pas toen ik eenmaal in de u-raad zat kreeg ik een beetje een beeld van bij welke organisatie ik nou eigenlijk werkte. Voor die tijd dacht ik dat het cvb het allemaal regelde. Ik denk dat nog steeds heel veel mensen niet precies weten wat de u-raad nou eigenlijk doet en wat zijn bevoegdheden zijn.”
Dijksman had naast vergaderingen voor haar werk nog niet veel bestuurservaring. ,,Zeker in het begin heeft het werk voor de raad en Rpo me veel tijd gekost. Nu nog ben ik af en toe een weekend kwijt aan het lezen van stukken. Bijvoorbeeld wanneer er weer een begroting behandeld moet worden.”
,,In het begin was het best moeilijk. Ik moest veel nadenken over wat ik wilde en wat de achterban wilde, me een mening vormen over zaken. Langzaam maar zeker wordt dat steeds makkelijker. Als je het maar leuk vindt, veel vraagt en nieuwsgierig bent. Nu durf ik veel eerder mijn mening te geven.”
Ook al is het personeelsbeleid nog steeds niet zoals ze het graag zou zien, het feit dat ze nu kan meebeslissen is al heel wat. ,,En het is weer eens wat anders dan de dagelijkse getalletjes.” Zoals het er nu naar uitziet blijft ze nog wel een paar jaartjes. ,,Zes jaar vind ik een mooie periode voor u-raadsleden. Niet korter maar ook niet veel langer.”
Comments are closed.