Wetenschappers van Technische Aardwetenschappen hebben een nieuwe, goedkope methode ontwikkeld om slib te drogen. De ‘Delta Dryer’ is ontwikkeld in samenwerking met ingenieursbureau DHV. Het apparaat gebruikt verwarmde kogels die met het natte slib gemengd worden.
De smurrie wordt zo door en door verhit. Tot nu toe was het verhitten van slib erg lastig, omdat de warmteoverdracht van het spul zo gering is. De huidige, conventionele droogmethoden gebruiken dan ook veel meer energie dan de ‘kogelmethode’. De TU heeft op de droger inmiddels een octrooi verkregen.
Slib drogen gebeurt wanneer verontreinigde grond wordt afgegraven. Omdat het storten van dit giftige slib erg duur is, wordt het meestal eerst ingedikt. Met de huidige slibdrogers kost dat 180 gulden per ton verdampt water.
De winning van drinkwater door de verdamping van zeewater kost daarentegen slechts vijf gulden per ton. Een aantal TU-onderzoekers heeft deze verdampingsmethode, de zogenaamde multiple stage flash evaporation, daarom nu toegepast op de slibdroger.
In de nieuwe Delta Dryer wordt het slib eerst zoveel mogelijk van lucht ontdaan en vervolgens in brokken met de kogels gemengd. Twee schroeftransporteurs verplaatsen het slib door een aantal compartimenten. Hierin wordt het slib gedroogd door de druk geleidelijk te verlagen. Uit elke compartiment wordt de vrijkomende waterdamp verwijderd. Vervolgens wordt het residu gescheiden van de kogels door een zeef, waarbij een droog en korrelig product overblijft.
Momenteel is de Delta Dryer in aanbouw bij de firma Hubert. Naar verwachting wordt het prototype van de Delta Dryer in maart 2000 afgeleverd.
De ‘Delta Dryer’ is ontwikkeld in samenwerking met ingenieursbureau DHV. Het apparaat gebruikt verwarmde kogels die met het natte slib gemengd worden. De smurrie wordt zo door en door verhit. Tot nu toe was het verhitten van slib erg lastig, omdat de warmteoverdracht van het spul zo gering is. De huidige, conventionele droogmethoden gebruiken dan ook veel meer energie dan de ‘kogelmethode’. De TU heeft op de droger inmiddels een octrooi verkregen.
Slib drogen gebeurt wanneer verontreinigde grond wordt afgegraven. Omdat het storten van dit giftige slib erg duur is, wordt het meestal eerst ingedikt. Met de huidige slibdrogers kost dat 180 gulden per ton verdampt water.
De winning van drinkwater door de verdamping van zeewater kost daarentegen slechts vijf gulden per ton. Een aantal TU-onderzoekers heeft deze verdampingsmethode, de zogenaamde multiple stage flash evaporation, daarom nu toegepast op de slibdroger.
In de nieuwe Delta Dryer wordt het slib eerst zoveel mogelijk van lucht ontdaan en vervolgens in brokken met de kogels gemengd. Twee schroeftransporteurs verplaatsen het slib door een aantal compartimenten. Hierin wordt het slib gedroogd door de druk geleidelijk te verlagen. Uit elke compartiment wordt de vrijkomende waterdamp verwijderd. Vervolgens wordt het residu gescheiden van de kogels door een zeef, waarbij een droog en korrelig product overblijft.
Momenteel is de Delta Dryer in aanbouw bij de firma Hubert. Naar verwachting wordt het prototype van de Delta Dryer in maart 2000 afgeleverd.
Comments are closed.