Een van oorsprong Jamaicaanse muziekstijl, uitgevoerd door Delftenaren, in een Italiaans bar-restaurant? Dit weekend kan het gewoon: een skafeest in La Bocca.
Twee feestbands treden dit weekend op in La Bocca aan de Beestenmarkt. Feestmuziek wekt al gauw argwaan vanwege de associaties met Frans Bauer. Het gaat dit keer om ska, een vrolijke en meeslepende muziekstijl die zijn oorsprong vindt in de jaren vijftig. De muziekstijl heeft inmiddels de hele wereld veroverd en is als genre volwassen geworden.
Dat kan zeker ook gezegd worden van de Delftse skaband Bang the Skillet. In korte tijd heeft de band in Delft al veel indruk gemaakt. De band bestaat uit acht leden en het merendeel heeft de nodige muzikale ervaring. Dat is zeker te horen, want Bang the Skillet zet moeiteloos iedere zaal op zijn kop met hun vrolijke opzwepende muziek. Zelfs de meest stijve hark kan hierbij niet blijven stilzitten.
Naast de ervaren dames en heren van Bang the Skillet treedt een andere lokale skaband op, Andere Koek. Deze bonte verzameling Delftse scholieren (en hier en daar een TU-student) brengt een geheel eigen kijk op het leven en op het skagenre. Andere Koek brengt eigen Nederlandstalige nummers.
Vast staat dat het gezellig wordt, dus het is de ideale gelegenheid om stoom af te blazen na de vakken. Of om op te laden voor het volgende semester.
Ska in La Bocca, Beestenmarkt 14. Zondag 31 januari om 15.30 uur. Toegang gratis.
Onderzoekers van het Kavli Institute of Nanoscience zijn er voor het eerst in geslaagd om een enkel elektron te vangen in een goed regelbare koolstof nanobuis. Dit kan dankzij een nieuwe methode voor het maken van ultraschone nanobuisjes.
Bovendien ontdekte het team van Kouwenhoven samen met dr. Gary Steele (quantum transport, Technische Natuurwetenschappen) als hoofdauteur een nieuw soort ‘tunneling’ dat tot nu toe alleen uit de theorie bekend was onder de naam ‘Klein-paradox’ (zie kader).
Het actieve deel op het siliciumplaatje meet ongeveer tien bij tien micrometer. In het midden loopt een groef van 300 tot 500 nanometer breed. Daaroverheen ligt een nanobuisje, dat aan weerszijden rust op platina elektrodes. Daarnaast is de middenbaan in gebruik als derde elektrode.
Door de spanningen op de elektroden te variëren slaagden de onderzoekers erin om een enkel elektron in de nanobuis te vangen. De nanobuis fungeert als een quantumdot omdat het beschouwd kan worden als een ‘doosje’ waarin een regelbaar aantal elektronen bewaard kan worden. De onderzoekers slaagden er zelfs in om met een controleerbaar elektron een dubbele quantumdot te maken.
De wetenschap heeft hoge verwachtingen van nanobuizen als quantumdots, omdat ze de kwestbare elektronspin goed lijken af te schermen van storende omgevingsinvloeden.
Comments are closed.