Zeg je Tee Pee Kafee, dan zeg je Rob Goemans, medewerker bij Technische Natuurkunde. Het oudste ‘afdelingscafé’, zoals hij het zelf noemt, bestaat in 1998 dertig jaar.
Dan is het niet meer het politiek café dat de eerste jaren werd opgezet, maar het resultaat van het werk van Goemans.
Goemans vertelt over twintig jaar geleden, toen hij bij het Tee Pee Kafee begon: ,,We hadden alleen flesjes bier en fris, en waren twee keer in de maand open. De secretaresses mochten pas na zes uur komen.” Goemans begon in het lokaal in de A-vleugel van Natuurkunde iets nieuws: het bier van de maand. Een succesformule die nog altijd voortduurt.
Inmiddels zit het café in een knusse kelder onder Natuurkunde. Er wordt elke vrijdag druk geborreld door personeel en ouderejaars studenten. Aan de muur zijn de emaille bierborden te bewonderen die Goemans voor het café heeft verzameld.
Hij heeft er van alles voor over. ,,Zo’n bord kost op de rommelmarkt al snel duizend gulden, dus je moet goed zoeken. Zo heb ik op de Horecava wel eens een werkstudent omgepraat om mij een bord te geven. Toen kwam net z’n baas aan lopen. ‘Wat geef je weg?’ Hij antwoordde met een stalen gezicht: een kartonnen bord.”
Bier is – misschien vanzelfsprekend – het kernthema van het Tee Pee Kafee. De jaarlijkse bierexcursie naar een brouwerij in België maakt aan alle kanten de tongen los. De buschauffeur wordt omgekocht om de avond te kunnen rekken en in het plaatselijke café wordt het lokale bier genuttigd nadat dat uitgebreid bij de brouwerij is voorgeproefd.
Goemans vertelt dat de bierexcursie altijd uitloopt. ,,Bij De Koninck was het bijzonder gezellig. Ze hadden een zolder waar ze een video draaiden, en verder is het gewoon een erg kleine brouwerij. Veel mensen hebben in café De Pelgrim tegenover de brouwerij zitten drinken. Een aantal mensen heeft uiteindelijk de bus gemist en moest liftend terug. Dat namen ze me niet in dank af.”
Het Tee Pee Kafee heeft goede banden met zowel de Personeels Vereniging als de studievereniging VVTP (Vereniging voor Technische Physica). Een jaarlijks hoogtepunt is de voetbalwedstrijd van het personeel tegen de studenten. Een prijzenkast is stille getuige van de sportevenementen. Goemans wijst op een grote glazen laars in de kast: ,,Die wordt vol bier geschonken voor de winnaar van de voetbalwedstrijd.”
In de barcommissie zitten zowel studenten als personeelsleden. De tappers geven zich elke week opnieuw via een intekenlijst op. Volgens een van de studenten van de barcommissie is het jammer dat er niet nog meer studenten komen. ,,Je ziet hier nooit eerste- of tweedejaars. Ze zijn hartelijk welkom, maar ze weten volgens mij niet eens dat het Tee Pee Kafee er is.”
Hans de Vreught die bij Informatica werkt, is één van de stamgasten. Hij is laaiend enthousiast over de formule van het café. Hij roemt het lage geluidsniveau van de muziek: ,,Dit is echt een praatbar. Je komt hier nogal eens wat dingen tegen die TU-wijd spelen, en hier aan tafel worden getorpedeerd. Alsmijn baas zegt: Hans, ga eens vissen wat er speelt, dan kom ik hier naar toe.”
Maar De Vreught is vooral verknocht aan de sfeer van het Tee Pee Kafee. Volgens hem is het gewoon gezelliger dan de CH-bar bij Wiskunde, of het E-kafee bij Elektrotechniek. Ondanks zijn verhuizing naar Informatica bleef hij consequent op vrijdag naar Natuurkunde komen.
Een andere vast klant is Alexander Kock, bestuurslid van de VVTP in ’87. Hij ontmoet er veel afgestudeerde leden van de studievereniging. ,,Ik reed geregeld mee met een personeelslid naar mijn ouders in Oegstgeest. Zo kwam ik hier voor het eerst. Ik ben nu aan het eind van mijn aio-schap. Er is wel eens geprobeerd om hier op donderdag een borrel te plannen, maar dat werkte niet. De vrijdagborrel is gewoon een mooie vloeibare overgang naar het weekend.”
Zeg je Tee Pee Kafee, dan zeg je Rob Goemans, medewerker bij Technische Natuurkunde. Het oudste ‘afdelingscafé’, zoals hij het zelf noemt, bestaat in 1998 dertig jaar. Dan is het niet meer het politiek café dat de eerste jaren werd opgezet, maar het resultaat van het werk van Goemans.
Goemans vertelt over twintig jaar geleden, toen hij bij het Tee Pee Kafee begon: ,,We hadden alleen flesjes bier en fris, en waren twee keer in de maand open. De secretaresses mochten pas na zes uur komen.” Goemans begon in het lokaal in de A-vleugel van Natuurkunde iets nieuws: het bier van de maand. Een succesformule die nog altijd voortduurt.
Inmiddels zit het café in een knusse kelder onder Natuurkunde. Er wordt elke vrijdag druk geborreld door personeel en ouderejaars studenten. Aan de muur zijn de emaille bierborden te bewonderen die Goemans voor het café heeft verzameld.
Hij heeft er van alles voor over. ,,Zo’n bord kost op de rommelmarkt al snel duizend gulden, dus je moet goed zoeken. Zo heb ik op de Horecava wel eens een werkstudent omgepraat om mij een bord te geven. Toen kwam net z’n baas aan lopen. ‘Wat geef je weg?’ Hij antwoordde met een stalen gezicht: een kartonnen bord.”
Bier is – misschien vanzelfsprekend – het kernthema van het Tee Pee Kafee. De jaarlijkse bierexcursie naar een brouwerij in België maakt aan alle kanten de tongen los. De buschauffeur wordt omgekocht om de avond te kunnen rekken en in het plaatselijke café wordt het lokale bier genuttigd nadat dat uitgebreid bij de brouwerij is voorgeproefd.
Goemans vertelt dat de bierexcursie altijd uitloopt. ,,Bij De Koninck was het bijzonder gezellig. Ze hadden een zolder waar ze een video draaiden, en verder is het gewoon een erg kleine brouwerij. Veel mensen hebben in café De Pelgrim tegenover de brouwerij zitten drinken. Een aantal mensen heeft uiteindelijk de bus gemist en moest liftend terug. Dat namen ze me niet in dank af.”
Het Tee Pee Kafee heeft goede banden met zowel de Personeels Vereniging als de studievereniging VVTP (Vereniging voor Technische Physica). Een jaarlijks hoogtepunt is de voetbalwedstrijd van het personeel tegen de studenten. Een prijzenkast is stille getuige van de sportevenementen. Goemans wijst op een grote glazen laars in de kast: ,,Die wordt vol bier geschonken voor de winnaar van de voetbalwedstrijd.”
In de barcommissie zitten zowel studenten als personeelsleden. De tappers geven zich elke week opnieuw via een intekenlijst op. Volgens een van de studenten van de barcommissie is het jammer dat er niet nog meer studenten komen. ,,Je ziet hier nooit eerste- of tweedejaars. Ze zijn hartelijk welkom, maar ze weten volgens mij niet eens dat het Tee Pee Kafee er is.”
Hans de Vreught die bij Informatica werkt, is één van de stamgasten. Hij is laaiend enthousiast over de formule van het café. Hij roemt het lage geluidsniveau van de muziek: ,,Dit is echt een praatbar. Je komt hier nogal eens wat dingen tegen die TU-wijd spelen, en hier aan tafel worden getorpedeerd. Alsmijn baas zegt: Hans, ga eens vissen wat er speelt, dan kom ik hier naar toe.”
Maar De Vreught is vooral verknocht aan de sfeer van het Tee Pee Kafee. Volgens hem is het gewoon gezelliger dan de CH-bar bij Wiskunde, of het E-kafee bij Elektrotechniek. Ondanks zijn verhuizing naar Informatica bleef hij consequent op vrijdag naar Natuurkunde komen.
Een andere vast klant is Alexander Kock, bestuurslid van de VVTP in ’87. Hij ontmoet er veel afgestudeerde leden van de studievereniging. ,,Ik reed geregeld mee met een personeelslid naar mijn ouders in Oegstgeest. Zo kwam ik hier voor het eerst. Ik ben nu aan het eind van mijn aio-schap. Er is wel eens geprobeerd om hier op donderdag een borrel te plannen, maar dat werkte niet. De vrijdagborrel is gewoon een mooie vloeibare overgang naar het weekend.”
Comments are closed.