Rond de jaarwisseling ontstond even een interessante discussie toen Jan Derksen, hoogleraar klinische psychologie aan de Radboud Universiteit, in de Volkskrant verzuchtte dat er vroeger nog echt naar hem geluisterd werd tijdens hoorcolleges.
Tegenwoordig werd er volgens Derksen voornamelijk gegeten, gegaapt, gesurft en gekletst. Derksen vond dat de studenten individualistisch en narcistisch waren geworden, en preekte de revolutie: de universiteit moest maar fuseren met het internet. Alles wat hij onderwees kon het internet op en toetsen kon ook wel digitaal. Met als leuke spin-off dat er flink kon worden bezuinigd op managers en gebouwen, aldus Derksen.
Omdat het komkommertijd was (de Van der Vaartjes hadden hun scheiding nog niet aangekondigd) kreeg het betoog van Derksen in de Volkskrant veel ruimte, eerst als ingezonden brief en daarna een interview van een halve pagina compleet met illustratieve foto vol slapende en sms’ende studenten. En omdat het kerstvakantie was en iedereen tijd had een leuke reactie op de iPad te tikken, kwam een hele polemiek op gang.
Eva van Gemert, student aan de UvA, merkt fijntjes op dat studenten op hun manier de (niet verplichte) hoorcolleges kennelijk toch wel waarderen. Waarom zouden anders de collegezalen elke keer weer vol zitten?
Casper Hulshof, van de Universiteit Utrecht, hielp Derksen herinneren dat in de jaren zeventig, toen Derksen zelf student was, ook volop koffie gedronken, pijp gerookt en zelfs gebreid werd tijdens colleges. (Klopt, destijds heb ik nog een complete tweepersoonssprei gebreid in de collegebanken.)
Ook onze eigen Willem Valkenburg mengde zich in de strijd met de radicale bewering dat de universiteiten hun monopolie op kennis kwijtgeraakt zijn, aangezien studenten tegenwoordig veel van de benodigde informatie op internet kunnen vinden. Volgens Willem waren collegebanken zelfs geen goede plek om kennis over te dragen. Go Willem!
Helemaal lesgeven zonder collegebanken, zover zal het hier rond het Mekelpark nog niet gauw komen. Maar wie de ontwikkelingen een beetje bijhoudt, weet dat de toekomst hier in Delft al lang is begonnen. Honderd vakken op opencourseware, en een veelvoud daarvan op collegerama, pod- of vodcasts. Als je deze weken over de schouders kijkt van studenten die hun tentamens zitten voor te bereiden dan zie je overal Delftse docenten als Speedy Gonzalez over het scherm van laptops dartelen.
Een van onze docenten was in het begin verontrust dat studenten zijn colleges op dubbele snelheid terugkeken. Hij vroeg zich af of hij soms sloom les gaf. Pas later kreeg hij door dat ze hem op dubbele snelheid afdraaiden omdat ze precies wisten wat hij vertelde: ze hadden al zijn colleges in de zaal gevolgd, en checkten gewoon in hoog tempo of ze de stof goed geleerd hadden. Bij moeilijke passages die ze nog een keer echt wilden bestuderen ging de snelheid omlaag. Vanaf dat moment was hij er trots op als hij zichzelf weer als een soort PSY op beeldschermen voorbij zag stuiteren, in de wetenschap dat studenten niet andermans samenvattingen of spiekbriefjes gebruikten, maar ‘the real thing’ als tentamenvoorbereiding. Teaching Gangnam style!!
Comments are closed.