Zeventienjarige Owee-ers zijn zeldzaam, maar niet uniek. Eerstejaars van zestien, dat komt zelden voor. Aan twee voorwaarden moet in zo’n geval voldaan zijn: laat jarig (september) en ook nog eens ergens een jaartje overgeslagen hebben.
Laurens Golverdingen, aankomend bouko, voldoet aan beide criteria en mag zich de Benjamin van de TU noemen.
Eigenlijk is het met Golverdingen raar gelopen. Het is niet vanwege een briljant rapport dat de student uit Emmeloord een jaar oversloeg. ,,In de vierde klas van het vwo ben ik blijven zitten, wat inhield dat ik naar de havo kon gaan of hetzelfde jaar nog een keertje over doen.” Golverdingen koos voor geen van beide. Hij verliet het Zuiderzee-college in zijn woonplaats, en toog naar het Luzac-college. Op deze particuliere school worden het vijfde en zesde jaar van het vwo er met harde hand in één jaar doorheen gejaagd, ook bij leerlingen die eigenlijk de vierde klas nog een keer over zouden moeten doen.
,,Keihard werken en naar school van negen tot zes”, weet Golverdingen zich nog te herinneren. ,,Gemiddeld zitten er zes mensen in een groep. Het onderwijs is veel meer op de persoon gericht, er wordt voortdurend naar je gekeken.” En zo had Golverdingen, die 7 september zeventien wordt, een jaar later zijn diploma op zak ‘met gemiddelde cijfers’.
Hij vindt zichzelf wel wat jong om te studeren, en ziet er daarom een klein beetje tegenop. Maar om een jaar iets anders te gaan doen, ,,daar schiet je niets mee op”. Om de overgang tussen de knusse Noordoostpolder en het onbekende Westen wat te verkleinen, ging Golverdingen via advertenties op zoek naar een gastgezin ‘met huiselijke sfeer’. Dat is inmiddels gevonden; tot Golverdingens genoegen zijn koken en schoonmaken bij de huur inbegrepen.
Bouwkunde is al heel lang de passie van Golverdingen. ,,Op de basisschool was ik al bezig met het ontwerpen van huizen. Ik kan goed tekenen en ontwerp stoelen, die ik vervolgens van klei maak.” De meesten van zijn klasgenoten kozen voor het hbo, een mogelijkheid die voor Golverdingen niet in Frage kwam. ,,Ik heb vwo, dan wil ik naar de universiteit. Anders was ik wel naar de havo gegaan.”
Voor zover Golverdingen kan nagaan bevinden zich in Delft dan ook geen bekende poldergenoten. Een nieuw sociaal leven moet hij van de grond af opbouwen. Lid van een vereniging wil hij het eerste jaar niet worden. Hij ‘ziet wel hoe het gaat’ tussen de grote achttien- en negentienjarigen. (K.V.)
Zeventienjarige Owee-ers zijn zeldzaam, maar niet uniek. Eerstejaars van zestien, dat komt zelden voor. Aan twee voorwaarden moet in zo’n geval voldaan zijn: laat jarig (september) en ook nog eens ergens een jaartje overgeslagen hebben. Laurens Golverdingen, aankomend bouko, voldoet aan beide criteria en mag zich de Benjamin van de TU noemen.
Eigenlijk is het met Golverdingen raar gelopen. Het is niet vanwege een briljant rapport dat de student uit Emmeloord een jaar oversloeg. ,,In de vierde klas van het vwo ben ik blijven zitten, wat inhield dat ik naar de havo kon gaan of hetzelfde jaar nog een keertje over doen.” Golverdingen koos voor geen van beide. Hij verliet het Zuiderzee-college in zijn woonplaats, en toog naar het Luzac-college. Op deze particuliere school worden het vijfde en zesde jaar van het vwo er met harde hand in één jaar doorheen gejaagd, ook bij leerlingen die eigenlijk de vierde klas nog een keer over zouden moeten doen.
,,Keihard werken en naar school van negen tot zes”, weet Golverdingen zich nog te herinneren. ,,Gemiddeld zitten er zes mensen in een groep. Het onderwijs is veel meer op de persoon gericht, er wordt voortdurend naar je gekeken.” En zo had Golverdingen, die 7 september zeventien wordt, een jaar later zijn diploma op zak ‘met gemiddelde cijfers’.
Hij vindt zichzelf wel wat jong om te studeren, en ziet er daarom een klein beetje tegenop. Maar om een jaar iets anders te gaan doen, ,,daar schiet je niets mee op”. Om de overgang tussen de knusse Noordoostpolder en het onbekende Westen wat te verkleinen, ging Golverdingen via advertenties op zoek naar een gastgezin ‘met huiselijke sfeer’. Dat is inmiddels gevonden; tot Golverdingens genoegen zijn koken en schoonmaken bij de huur inbegrepen.
Bouwkunde is al heel lang de passie van Golverdingen. ,,Op de basisschool was ik al bezig met het ontwerpen van huizen. Ik kan goed tekenen en ontwerp stoelen, die ik vervolgens van klei maak.” De meesten van zijn klasgenoten kozen voor het hbo, een mogelijkheid die voor Golverdingen niet in Frage kwam. ,,Ik heb vwo, dan wil ik naar de universiteit. Anders was ik wel naar de havo gegaan.”
Voor zover Golverdingen kan nagaan bevinden zich in Delft dan ook geen bekende poldergenoten. Een nieuw sociaal leven moet hij van de grond af opbouwen. Lid van een vereniging wil hij het eerste jaar niet worden. Hij ‘ziet wel hoe het gaat’ tussen de grote achttien- en negentienjarigen. (K.V.)
Comments are closed.