Studenten vormen het lamlendigste deel van de wereldbevolking en Delftse studenten zijn het lamlendigst van allemaal. Bij tentamens komt de helft van de aangemelde studenten opdagen, de andere helft blijft in bed.
Van de opkomende studenten heeft de meerderheid het tentamen niet geleerd en is de rest te stom of te getroubleerd door het studiehuis om hoger dan een zes te halen. Het zou beter zijn als tentamens voortaan worden afgenomen zonder studenten, dat scheelt nakijken.
Vrouwen vormen de achterlijke helft van de wereldbevolking en Nederlandse vrouwen zijn het achterlijkst van allemaal. Ze hebben de mond vol van emancipatie en onderdrukking van moslimvrouwen, maar ze verdommen het om achter hun eigen aanrecht vandaan te komen. Het Europese minimum van vrouwelijke arbeidsparticipatie ligt in Nederland; het blijft zelfs achter bij streng islamitisch Oost-Pakistan. De TU Delft blinkt uit vanwege het kleinste aantal vrouwelijke studenten in Nederland en als je dan zo’n vrouwelijke student tegen het lijf loopt, dan heb je 95 procent kans op een allochtoon.
Managers vormen het nutteloze deel van de arbeidsbevolking en Nederlandse managers zijn het nutteloost van allemaal. De taalbeheersing komt niet uit boven die van een zesjarige. ‘Ik wil geen problemen horen, ik wil oplossingen’ en meer van dat moois. Net als ‘ik wil geen gezond eten, ik wil snoep’. De crème de la crème van Hollands glorie is verzameld op de TU, waar een groepje imbecielen een tijdje terug heeft besloten dat tachtig procent van de studenten moet slagen voor het tentamen, terwijl minder dan de helft op komt dagen.
De verdwaalde sufferd die de tekst tot hier toe heeft doorstaan zal zich afvragen wat schrijver dezes nog doet in Delft. Inderdaad, ik denk er vaak over om Delft te verruilen voor een echte universiteit, maar er is één ding dat mij tegenhoudt. In Delft werkt men aan de grootste technologische uitdaging sinds de man op de maan: het transporteren van intelligent leven van de Randstad naar Groningen. Zonder superbus was ik hier al lang weggeweest.
Robbert Fokkink
Studenten vormen het lamlendigste deel van de wereldbevolking en Delftse studenten zijn het lamlendigst van allemaal. Bij tentamens komt de helft van de aangemelde studenten opdagen, de andere helft blijft in bed. Van de opkomende studenten heeft de meerderheid het tentamen niet geleerd en is de rest te stom of te getroubleerd door het studiehuis om hoger dan een zes te halen. Het zou beter zijn als tentamens voortaan worden afgenomen zonder studenten, dat scheelt nakijken.
Vrouwen vormen de achterlijke helft van de wereldbevolking en Nederlandse vrouwen zijn het achterlijkst van allemaal. Ze hebben de mond vol van emancipatie en onderdrukking van moslimvrouwen, maar ze verdommen het om achter hun eigen aanrecht vandaan te komen. Het Europese minimum van vrouwelijke arbeidsparticipatie ligt in Nederland; het blijft zelfs achter bij streng islamitisch Oost-Pakistan. De TU Delft blinkt uit vanwege het kleinste aantal vrouwelijke studenten in Nederland en als je dan zo’n vrouwelijke student tegen het lijf loopt, dan heb je 95 procent kans op een allochtoon.
Managers vormen het nutteloze deel van de arbeidsbevolking en Nederlandse managers zijn het nutteloost van allemaal. De taalbeheersing komt niet uit boven die van een zesjarige. ‘Ik wil geen problemen horen, ik wil oplossingen’ en meer van dat moois. Net als ‘ik wil geen gezond eten, ik wil snoep’. De crème de la crème van Hollands glorie is verzameld op de TU, waar een groepje imbecielen een tijdje terug heeft besloten dat tachtig procent van de studenten moet slagen voor het tentamen, terwijl minder dan de helft op komt dagen.
De verdwaalde sufferd die de tekst tot hier toe heeft doorstaan zal zich afvragen wat schrijver dezes nog doet in Delft. Inderdaad, ik denk er vaak over om Delft te verruilen voor een echte universiteit, maar er is één ding dat mij tegenhoudt. In Delft werkt men aan de grootste technologische uitdaging sinds de man op de maan: het transporteren van intelligent leven van de Randstad naar Groningen. Zonder superbus was ik hier al lang weggeweest.
Robbert Fokkink
Comments are closed.