Studium Generale wil interdisciplinaire samenwerkingsprojecten gaan opzetten. Zowel met studenten en faculteiten binnen de TU als daarbuiten.
Algemene vorming
Studium Generale zet zich al vijftig jaar in voor een brede algemene ontwikkeling van studenten en universitaire medewerkers. De programmering steunde tot voor kort op twee pijlers. De eerste bestond uit algemene en wetenschappelijke activiteiten, de tweede uit culturele activiteiten. Het streven is onder meer de afstand tussen de TU en de ‘rest van de wereld’ te verkleinen en te zorgen voor een kritische dialoog tussen technologie, wetenschap en samenleving.
Onlangs kondigde Studium Generale in een beleidsnotitie aan een derde pijler onder haar programmering te willen zetten. Deze heeft de vorm van interdisciplinaire projecten en activiteiten met studenten en faculteiten van binnen en buiten de TU. Het is de bedoeling dat de projecten dichtbij het reguliere onderwijs staan en aansluiten bij de (vak)interesse van studenten. De plannen zijn daarom aangeboden aan de opleidingsdirecteuren.
Volgens medewerkster Marion Vredeling is het niet de bedoeling dat Studium Generale het onderwijs gaat overnemen of daarmee samensmelt. ,,Wij bieden expertise aan. Er is onder de studenten behoefte aan een grotere verscheidenheid van informatieoverdracht, aan samenwerking met andere disciplines en aan het leren van diverse vaardigheden. Op dit punt hebben wij iets te bieden.”
Een voorbeeld is de cursus debatteren die Vredeling en haar collega’s hebben georganiseerd. ,,Wij zagen dat studenten daaraan behoefte hadden en zijn erop ingesprongen. Dat is een succes gebleken. Met de sectie taalkunde van WTM overleggen wij op dit moment wat het onderwijs hiermee kan, en wat dan eventueel onze rol kan zijn.” Een mogelijke constructie is dat WTM overdag de theorie verzorgt en dat studenten daarnaast – vrijwillig – in een SG-cursus praktijkervaring opdoen.
Danser
De klacht van menig TU-student en -docent is dat het onderwijs te weinig algemene vorming biedt. Menigeen zou het leuk vinden om colleges of workshops te volgen samen met studenten van andere faculteiten. Studium Generale heeft in de loop der jaren veel ervaring opgedaan met interdisciplinaire samenwerking.
Vredeling brengt de workshop ‘Ontwerp een prothese voor een danser’ in herinnering. Hierin werkten technische wetenschappers, dansers en choreografen met elkaar samen. Ze dachten na over beweging, en of deze met technische middelen ondersteund en versterkt kan worden. ,,Wij zijn gewend om voor onze programma’s mensen met heel diverse achtergronden bij elkaar te brengen en te houden”, vertelt Pauline Harmsen, die ook bij het SG-bureau werkt.
Vredeling en Harmsen verwachten dat de behoefte aan andere vormen van onderwijs in de nabije toekomst snel zal toenemen. De middelbare school gaat werken volgens de methode van het ‘studiehuis’: het klassikale onderwijs in grote groepen wordt teruggedrongen en leerlingen moeten veel meer zelf aan de slag. Dat betekent dat de TU te maken krijgt met studenten die op een andere manier geschoold zijn. Zij zullen om die reden andere eisen aan het academisch onderwijs stellen.
Vredeling: ,,Waarschijnlijk gaat onderricht in kleine interdisciplinaire werkgroepen of workshops een grotere rol spelen. Activiteiten als de dansersprothese-workshop zou SG vaker kunnen initiëren.”
Aanbod
De veranderende behoefte van de student heeft ook consequenties voor het totale pakket van Studium Generale. Studenten blijken geïnteresseerd in het uitdiepen van onderwerpen. ,,Daarom zijn we meer het accent gaan leggen op verdieping, bijvoorbeeld door het instellen van leesgroepen”, zegt Vredeling. Qua onderwerpen verschuift de belangstelling naar levensbeschouwelijke en psychologische thema’s.
Harmsen: ,,Wij houden dergelijke ontwikkelingen nauwlettend in de gaten. Studium Generale is een beetje een vliegende keep: als er een behoefte is, spelen we daar met ons programma op in.”
Algemene vorming
Studium Generale zet zich al vijftig jaar in voor een brede algemene ontwikkeling van studenten en universitaire medewerkers. De programmering steunde tot voor kort op twee pijlers. De eerste bestond uit algemene en wetenschappelijke activiteiten, de tweede uit culturele activiteiten. Het streven is onder meer de afstand tussen de TU en de ‘rest van de wereld’ te verkleinen en te zorgen voor een kritische dialoog tussen technologie, wetenschap en samenleving.
Onlangs kondigde Studium Generale in een beleidsnotitie aan een derde pijler onder haar programmering te willen zetten. Deze heeft de vorm van interdisciplinaire projecten en activiteiten met studenten en faculteiten van binnen en buiten de TU. Het is de bedoeling dat de projecten dichtbij het reguliere onderwijs staan en aansluiten bij de (vak)interesse van studenten. De plannen zijn daarom aangeboden aan de opleidingsdirecteuren.
Volgens medewerkster Marion Vredeling is het niet de bedoeling dat Studium Generale het onderwijs gaat overnemen of daarmee samensmelt. ,,Wij bieden expertise aan. Er is onder de studenten behoefte aan een grotere verscheidenheid van informatieoverdracht, aan samenwerking met andere disciplines en aan het leren van diverse vaardigheden. Op dit punt hebben wij iets te bieden.”
Een voorbeeld is de cursus debatteren die Vredeling en haar collega’s hebben georganiseerd. ,,Wij zagen dat studenten daaraan behoefte hadden en zijn erop ingesprongen. Dat is een succes gebleken. Met de sectie taalkunde van WTM overleggen wij op dit moment wat het onderwijs hiermee kan, en wat dan eventueel onze rol kan zijn.” Een mogelijke constructie is dat WTM overdag de theorie verzorgt en dat studenten daarnaast – vrijwillig – in een SG-cursus praktijkervaring opdoen.
Danser
De klacht van menig TU-student en -docent is dat het onderwijs te weinig algemene vorming biedt. Menigeen zou het leuk vinden om colleges of workshops te volgen samen met studenten van andere faculteiten. Studium Generale heeft in de loop der jaren veel ervaring opgedaan met interdisciplinaire samenwerking.
Vredeling brengt de workshop ‘Ontwerp een prothese voor een danser’ in herinnering. Hierin werkten technische wetenschappers, dansers en choreografen met elkaar samen. Ze dachten na over beweging, en of deze met technische middelen ondersteund en versterkt kan worden. ,,Wij zijn gewend om voor onze programma’s mensen met heel diverse achtergronden bij elkaar te brengen en te houden”, vertelt Pauline Harmsen, die ook bij het SG-bureau werkt.
Vredeling en Harmsen verwachten dat de behoefte aan andere vormen van onderwijs in de nabije toekomst snel zal toenemen. De middelbare school gaat werken volgens de methode van het ‘studiehuis’: het klassikale onderwijs in grote groepen wordt teruggedrongen en leerlingen moeten veel meer zelf aan de slag. Dat betekent dat de TU te maken krijgt met studenten die op een andere manier geschoold zijn. Zij zullen om die reden andere eisen aan het academisch onderwijs stellen.
Vredeling: ,,Waarschijnlijk gaat onderricht in kleine interdisciplinaire werkgroepen of workshops een grotere rol spelen. Activiteiten als de dansersprothese-workshop zou SG vaker kunnen initiëren.”
Aanbod
De veranderende behoefte van de student heeft ook consequenties voor het totale pakket van Studium Generale. Studenten blijken geïnteresseerd in het uitdiepen van onderwerpen. ,,Daarom zijn we meer het accent gaan leggen op verdieping, bijvoorbeeld door het instellen van leesgroepen”, zegt Vredeling. Qua onderwerpen verschuift de belangstelling naar levensbeschouwelijke en psychologische thema’s.
Harmsen: ,,Wij houden dergelijke ontwikkelingen nauwlettend in de gaten. Studium Generale is een beetje een vliegende keep: als er een behoefte is, spelen we daar met ons programma op in.”
Comments are closed.