De verplichte studieplanning van Civiele Techniek brengt de Technische Universiteit terug bij af, betoogt Edo Oostebrink. VrijheidDoor: Edo OostebrinkIn 1842 werd de Delftsche ingenieursopleiding gesticht.
Hoewel de positie binnen het Nederlandse onderwijsbestel vooralsnog onduidelijk was, werd de opleiding door de eerste directeuren van begin af aan op academische leest geschoeid, om aansluiting te vinden bij de universiteiten. Dit beleid veranderde echter toen de oud-militair Keurenaer aantrad als directeur. Hij wenste een strak geleide ingenieursschool waarin geen plaats was voor academische vrijheden.
Om het studierendement te verhogen werd het strikt doorlopen van het studieprogramma verplicht – met formele overgang naar een volgend studiejaar en verplicht collegebezoek -, werd driemaandelijks gerapporteerd aan de ouders en werden studentenverenigingen verboden. In 1861 kwamen de studenten, gesteund door de docenten, hiertegen massaal in verzet. Door het Delftsch Studenten Corps werd een maandenlange staking georganiseerd die uiteindelijk resulteerde in de triomf van de Vrije Studie. De opleiding werd op academisch niveau gebracht en groeide dankzij deze studentenactie uit tot de Technische Universiteit Delft.
De verworvenheden van 1862 dreigen nu echter verloren te gaan. Door de dit jaar bij Civiele Techniek ingevoerde verplichte studieplanning wordt de studenten in een klap hun studievrijheid ontnomen. Hiermee verkracht de faculteit een eeuwenoude academische traditie. Juist de vrijheid een studie naar eigen inzicht in te richten en te doorlopen is essentieel voor een universitaire opleiding, omdat het de student in staat stelt tot een brede persoonlijke ontwikkeling. Doordat de verplichte studieplanning elk individualisme ontkent verworden studenten nu tot een eenheidsworst, een fabrieksproduct waarbij afwijkingen van de norm uitgesloten zijn. Met de invoering van deze regeling dreigt de TU Delft af te zakken van een universiteit tot een (hogere) technische school.
Civiele Techniek stelt het tot handelingsonbekwaam verklaren van haar studenten voor als een ‘uitgestoken hand’ om hen tegen zichzelf te beschermen en meent dat zij dit doet voor hun eigen bestwil. Dat zal best. Toen de Oost-Duitse regering de Berlijnse Muur bouwde had zij ook het beste met haar mensen voor. Het IJzeren Gordijn was immers bedoeld om de bevolking te beschermen tegen de verlokkingen van het kapitalisme. De verplichte studieplanning is precies eenzelfde soort maatregel: de burger, in casu student, wordt zijn vrijheden ontnomen om hem een door de machthebber gewenste levensloop op te dwingen. Hiermee handelt de faculteit in strijd met een van de grondbeginselen die de basis vormen voor onze westerse rechtsstaten en deze onderscheiden van systemen alscommunistische en fascistische dictaturen, waar de wil van het individu ondergeschikt is aan het belang van de staat. Dit principe is onder meer geformuleerd door John Locke in 1690 in diens Revolutionaire Stelling: een overheid mag zijn burgers geen rechten ontnemen, ook niet als dat goed voor hen is. De mens behoort vrij te zijn in zijn handelen en is zelf verantwoordelijk voor zijn daden. Juist een universiteit zou dit autonomieprincipe moeten uitdragen en zich niet moeten laten leiden door de waan van de dag en kortstondig financieel gewin. De verplichte studieplanning als methode om de studierendementen te verhogen is absoluut ontoelaatbaar.
Wanneer de bij Civiele Techniek ingevoerde regeling aanvaard wordt ligt de weg open voor verdere beknotting van de grondrechten van de studenten bij alle studies. Wie de verplichte studieplanning accepteert, begeeft zich op een glijdende schaal die uiteindelijk slechts kan leiden tot een totalitair universiteitsbestuur.
(De auteur is zesdejaars Civiele Techniek)
Vrijheid
Door: Edo Oostebrink
In 1842 werd de Delftsche ingenieursopleiding gesticht. Hoewel de positie binnen het Nederlandse onderwijsbestel vooralsnog onduidelijk was, werd de opleiding door de eerste directeuren van begin af aan op academische leest geschoeid, om aansluiting te vinden bij de universiteiten. Dit beleid veranderde echter toen de oud-militair Keurenaer aantrad als directeur. Hij wenste een strak geleide ingenieursschool waarin geen plaats was voor academische vrijheden.
Om het studierendement te verhogen werd het strikt doorlopen van het studieprogramma verplicht – met formele overgang naar een volgend studiejaar en verplicht collegebezoek -, werd driemaandelijks gerapporteerd aan de ouders en werden studentenverenigingen verboden. In 1861 kwamen de studenten, gesteund door de docenten, hiertegen massaal in verzet. Door het Delftsch Studenten Corps werd een maandenlange staking georganiseerd die uiteindelijk resulteerde in de triomf van de Vrije Studie. De opleiding werd op academisch niveau gebracht en groeide dankzij deze studentenactie uit tot de Technische Universiteit Delft.
De verworvenheden van 1862 dreigen nu echter verloren te gaan. Door de dit jaar bij Civiele Techniek ingevoerde verplichte studieplanning wordt de studenten in een klap hun studievrijheid ontnomen. Hiermee verkracht de faculteit een eeuwenoude academische traditie. Juist de vrijheid een studie naar eigen inzicht in te richten en te doorlopen is essentieel voor een universitaire opleiding, omdat het de student in staat stelt tot een brede persoonlijke ontwikkeling. Doordat de verplichte studieplanning elk individualisme ontkent verworden studenten nu tot een eenheidsworst, een fabrieksproduct waarbij afwijkingen van de norm uitgesloten zijn. Met de invoering van deze regeling dreigt de TU Delft af te zakken van een universiteit tot een (hogere) technische school.
Civiele Techniek stelt het tot handelingsonbekwaam verklaren van haar studenten voor als een ‘uitgestoken hand’ om hen tegen zichzelf te beschermen en meent dat zij dit doet voor hun eigen bestwil. Dat zal best. Toen de Oost-Duitse regering de Berlijnse Muur bouwde had zij ook het beste met haar mensen voor. Het IJzeren Gordijn was immers bedoeld om de bevolking te beschermen tegen de verlokkingen van het kapitalisme. De verplichte studieplanning is precies eenzelfde soort maatregel: de burger, in casu student, wordt zijn vrijheden ontnomen om hem een door de machthebber gewenste levensloop op te dwingen. Hiermee handelt de faculteit in strijd met een van de grondbeginselen die de basis vormen voor onze westerse rechtsstaten en deze onderscheiden van systemen alscommunistische en fascistische dictaturen, waar de wil van het individu ondergeschikt is aan het belang van de staat. Dit principe is onder meer geformuleerd door John Locke in 1690 in diens Revolutionaire Stelling: een overheid mag zijn burgers geen rechten ontnemen, ook niet als dat goed voor hen is. De mens behoort vrij te zijn in zijn handelen en is zelf verantwoordelijk voor zijn daden. Juist een universiteit zou dit autonomieprincipe moeten uitdragen en zich niet moeten laten leiden door de waan van de dag en kortstondig financieel gewin. De verplichte studieplanning als methode om de studierendementen te verhogen is absoluut ontoelaatbaar.
Wanneer de bij Civiele Techniek ingevoerde regeling aanvaard wordt ligt de weg open voor verdere beknotting van de grondrechten van de studenten bij alle studies. Wie de verplichte studieplanning accepteert, begeeft zich op een glijdende schaal die uiteindelijk slechts kan leiden tot een totalitair universiteitsbestuur.
(De auteur is zesdejaars Civiele Techniek)
Comments are closed.