‘Studenteninspraak is mooi, als je er wat mee doet’

,,Toen ik in mei ’97 in de lift de aankondiging las van de verplichte studieplanning, dacht ik: ‘Goed dat ik daar niet mee te maken heb’, maar na enige tijd begon het bloed te kruipen.”

Protesteren zit Edo Oostebrink (23) in het bloed. De zesdejaars civiele techniek is er voor verantwoordelijk dat Zoetermeer onlangs aan de TU een brief liet bezorgen, met de vraag of Delft even wat tekst en uitleg kon geven over een nieuw systeem dat kennelijk ook op het ministerie van onderwijs een vergadering waard is. Volgens Oostebrink staat verplichte studieplanning haaks op het wezen van de universiteit, en dat is een zelfstandig denkende kritische massa voortbrengen – en die ga je niet vertellen hoe je moet studeren.

In een niet aflatende briefwisseling bestookte Oostebrink de faculteit met zowel juridische als inhoudelijke argumenten. Karaktertrekje. ,,Het probleem bij mij is: ik heb altijd gelijk maar krijg het nooit. Ik denk dat ik daarom ook geen politicus moet worden maar wetenschapper.”

Even voorstellen: ,,Ik ben overtuigd liberaal, democraat, en Corpslid, ja. Ik vind dat mensen vrij moeten zijn te leven zoals ze zelf willen, zolang ze anderen geen schade toebrengen. Ik zou kunnen pleiten voor wereldwijde legalisering van drugs, abortus en prostitutie, maar ik beperk mij tot de studievrijheid van een paar duizend studenten. Je moet realistisch zijn in je idealisme.”

Op Het Rhedens Lyceum in Rozendaal was hij al lastig. In de schoolkrant en in de leerlingenraad. Het jaar nadat hij de school verliet, schafte deze de scholiereninspraak af. Niet dat er een verband bestaat, maar ,,ik was toen al redelijk erg”, aldus Oostebrink, die liever van onderwerp verandert. ,,Ikzelf ben niet zo interessant, laten we het over dat foute systeem hebben”
Zadel

Oostebrink bracht de gemoederen bij Civiele Techniek al eerder in beweging. Samen met vijf gelijkgestemden schudde hij ruim twee jaar geleden de studievereniging Practische Studie (PS) wakker door een tegenbestuur kandidaat te stellen. Er was de gewoonte ontstaan de nieuwe bestuursleden al in het zadel te helpen, nog voor de leden ook maar wisten dat ze kandidaat zouden staan. ,,Niet dat de mensen die in het bestuur zouden komen fout waren, maar de manier waarop dat ging – daar hebben wij tegen geageerd. Het was een symbolische daad.”

Tegendraadse geluiden worden in Delft niet geduld. ,,Ja, de klap kwam hard aan toen wij ons kandidaat gingen stellen. Ik werd opeens genegeerd door sommigen. En op de vergadering brakde voorzitter mij af en zei: dit tegenbestuur geldt niet. Er was ons namelijk geweigerd de statuten in te zien, dus wisten we niet dat we tien handtekeningen nodig hadden. Twee uur is er over doorgeluld, over dat suffe puntje. En wat als grap bedoeld was, eindigde als een zure zaak waarbij de actiefste mensen opstapten.”

,,Toen ik het wat had losgelaten, ben ik in Leiden in de rechtenbibliotheek gaan zitten. Daar bleek dat wij inderdaad één fout hadden gemaakt maar het oude PS-bestuur negen. Twee maanden later werd in de algemene ledenvergadering unaniem vastgesteld dat ze onwettig en onredelijk hadden gehandeld.”
Inzicht

,,Als echte Delftenaar vind ik recht eigenlijk onzin, maar als je daarmee je gelijk kunt krijgen wordt het weer interessant. Voor dat inzicht ben ik PS best dankbaar. Bovendien heeft de Leidse rechtenbibliotheek nog meer voordelen: mooi uitzicht. Het is een mooi gebouw.”

Van dat uitzicht genoot Oostebrink opnieuw toen hij voor de verplichte studieplanning weer de noodzakelijke wetsartikelen uitploos. De studievereniging gaf hem namelijk nul op het rekest. ,,Die was zo stom geweest al eerder in de opleidingscommissie akkoord te gaan.” Een vuistdik dossier komt op tafel. ,,Dus toen ben ik zelf maar begonnen.”

De correspondentie met de faculteit. Nee, hij is nooit uitgenodigd voor een gesprek. Wel staat in brief nummer twee dat de faculteit zijn ‘enthousiasme’ waardeert. De tijd van de ironische kinkslagen duurde echter niet lang, want de faculteit vond na een tijdje de discussie wel gesloten. Het college van bestuur dan maar gevraagd om zijn oordeel. ,,Die heeft er wel goed naar gekeken, maar beging de fout zijn steun voor het systeem uit te spreken. Dan ben je niet onafhankelijk meer, hé.”

Nu is het wachten op de uitleg van de TU aan Ritzen. Of het systeem wordt afgeschaft? De aanstichter geeft zichzelf 99 procent kans, en zal dan blij zijn met zijn overwinning. ,,Ik denk dat mijn leven zin heeft als ik iets bereik wat zonder mij nooit gebeurd zou zijn. Je inlikken in een bestuurtje voegt niets toe. Het gaat niet om de functie die je hebt, maar of je actief bent.”

Is Edo Oostebrink de laatste der mondige studenten? ,,Nou, ik denk dat ze zeldzaam zijn, maar dat is altijd al zo geweest. Ik vind studenteninspraak in principe niet eens nodig. Hou je maar stil, maar kom in actie als er echt iets fout zit. Bij Civiel heb ik ook nooit in onderwijscommissies gezeten. Daar zitten mensen in voor hun cv. Plus de meeste commissies zijn zinloos. Studenteninspraak is mooi – als je er wat mee doet.”

,,De discussie over meer of minder sturing in het onderwijs wordt al decennia lang gevoerd. Het komt in golven: voor scholieren tussen de 12 en 18 jaar wordt het studiehuis nu ingevoerd, om ze hun zelfstandigheid terug te geven. Civiele Techniek gaat hier precies tegen in door studenten de vrijheid – die ze altijd gehad hebben – nu te ontnemen.”

,,Toen ik in mei ’97 in de lift de aankondiging las van de verplichte studieplanning, dacht ik: ‘Goed dat ik daar niet mee te maken heb’, maar na enige tijd begon het bloed te kruipen.”

Protesteren zit Edo Oostebrink (23) in het bloed. De zesdejaars civiele techniek is er voor verantwoordelijk dat Zoetermeer onlangs aan de TU een brief liet bezorgen, met de vraag of Delft even wat tekst en uitleg kon geven over een nieuw systeem dat kennelijk ook op het ministerie van onderwijs een vergadering waard is. Volgens Oostebrink staat verplichte studieplanning haaks op het wezen van de universiteit, en dat is een zelfstandig denkende kritische massa voortbrengen – en die ga je niet vertellen hoe je moet studeren.

In een niet aflatende briefwisseling bestookte Oostebrink de faculteit met zowel juridische als inhoudelijke argumenten. Karaktertrekje. ,,Het probleem bij mij is: ik heb altijd gelijk maar krijg het nooit. Ik denk dat ik daarom ook geen politicus moet worden maar wetenschapper.”

Even voorstellen: ,,Ik ben overtuigd liberaal, democraat, en Corpslid, ja. Ik vind dat mensen vrij moeten zijn te leven zoals ze zelf willen, zolang ze anderen geen schade toebrengen. Ik zou kunnen pleiten voor wereldwijde legalisering van drugs, abortus en prostitutie, maar ik beperk mij tot de studievrijheid van een paar duizend studenten. Je moet realistisch zijn in je idealisme.”

Op Het Rhedens Lyceum in Rozendaal was hij al lastig. In de schoolkrant en in de leerlingenraad. Het jaar nadat hij de school verliet, schafte deze de scholiereninspraak af. Niet dat er een verband bestaat, maar ,,ik was toen al redelijk erg”, aldus Oostebrink, die liever van onderwerp verandert. ,,Ikzelf ben niet zo interessant, laten we het over dat foute systeem hebben”
Zadel

Oostebrink bracht de gemoederen bij Civiele Techniek al eerder in beweging. Samen met vijf gelijkgestemden schudde hij ruim twee jaar geleden de studievereniging Practische Studie (PS) wakker door een tegenbestuur kandidaat te stellen. Er was de gewoonte ontstaan de nieuwe bestuursleden al in het zadel te helpen, nog voor de leden ook maar wisten dat ze kandidaat zouden staan. ,,Niet dat de mensen die in het bestuur zouden komen fout waren, maar de manier waarop dat ging – daar hebben wij tegen geageerd. Het was een symbolische daad.”

Tegendraadse geluiden worden in Delft niet geduld. ,,Ja, de klap kwam hard aan toen wij ons kandidaat gingen stellen. Ik werd opeens genegeerd door sommigen. En op de vergadering brakde voorzitter mij af en zei: dit tegenbestuur geldt niet. Er was ons namelijk geweigerd de statuten in te zien, dus wisten we niet dat we tien handtekeningen nodig hadden. Twee uur is er over doorgeluld, over dat suffe puntje. En wat als grap bedoeld was, eindigde als een zure zaak waarbij de actiefste mensen opstapten.”

,,Toen ik het wat had losgelaten, ben ik in Leiden in de rechtenbibliotheek gaan zitten. Daar bleek dat wij inderdaad één fout hadden gemaakt maar het oude PS-bestuur negen. Twee maanden later werd in de algemene ledenvergadering unaniem vastgesteld dat ze onwettig en onredelijk hadden gehandeld.”
Inzicht

,,Als echte Delftenaar vind ik recht eigenlijk onzin, maar als je daarmee je gelijk kunt krijgen wordt het weer interessant. Voor dat inzicht ben ik PS best dankbaar. Bovendien heeft de Leidse rechtenbibliotheek nog meer voordelen: mooi uitzicht. Het is een mooi gebouw.”

Van dat uitzicht genoot Oostebrink opnieuw toen hij voor de verplichte studieplanning weer de noodzakelijke wetsartikelen uitploos. De studievereniging gaf hem namelijk nul op het rekest. ,,Die was zo stom geweest al eerder in de opleidingscommissie akkoord te gaan.” Een vuistdik dossier komt op tafel. ,,Dus toen ben ik zelf maar begonnen.”

De correspondentie met de faculteit. Nee, hij is nooit uitgenodigd voor een gesprek. Wel staat in brief nummer twee dat de faculteit zijn ‘enthousiasme’ waardeert. De tijd van de ironische kinkslagen duurde echter niet lang, want de faculteit vond na een tijdje de discussie wel gesloten. Het college van bestuur dan maar gevraagd om zijn oordeel. ,,Die heeft er wel goed naar gekeken, maar beging de fout zijn steun voor het systeem uit te spreken. Dan ben je niet onafhankelijk meer, hé.”

Nu is het wachten op de uitleg van de TU aan Ritzen. Of het systeem wordt afgeschaft? De aanstichter geeft zichzelf 99 procent kans, en zal dan blij zijn met zijn overwinning. ,,Ik denk dat mijn leven zin heeft als ik iets bereik wat zonder mij nooit gebeurd zou zijn. Je inlikken in een bestuurtje voegt niets toe. Het gaat niet om de functie die je hebt, maar of je actief bent.”

Is Edo Oostebrink de laatste der mondige studenten? ,,Nou, ik denk dat ze zeldzaam zijn, maar dat is altijd al zo geweest. Ik vind studenteninspraak in principe niet eens nodig. Hou je maar stil, maar kom in actie als er echt iets fout zit. Bij Civiel heb ik ook nooit in onderwijscommissies gezeten. Daar zitten mensen in voor hun cv. Plus de meeste commissies zijn zinloos. Studenteninspraak is mooi – als je er wat mee doet.”

,,De discussie over meer of minder sturing in het onderwijs wordt al decennia lang gevoerd. Het komt in golven: voor scholieren tussen de 12 en 18 jaar wordt het studiehuis nu ingevoerd, om ze hun zelfstandigheid terug te geven. Civiele Techniek gaat hier precies tegen in door studenten de vrijheid – die ze altijd gehad hebben – nu te ontnemen.”