Sport

De traditie werd geboren op 2 juli 1878, toen de uitgedaagde Lagaaiers een wedstrijdje wonnen van hun Leidse rivaal Njord. Op het hoofdnummer van deze vooral in corporale kringen hoog aangeslagen roeiwedstrijd is de Oude Vier van Skadi, met onder anderen de Olympiërs Mitchel Steenman en David Kuiper aan boord, een van de grote favorieten. De Rotterdammers wonnen niet alleen de laatste vier edities, maar deden dat ook nog eens in steeds dezelfde bezetting. Als dat zondag voor de vijfde maal op rij lukt, zou dat een unieke prestatie zijn. De Lagaaiers snakken inmiddels ook naar een overwinning. Het totaal aantal Delftse zeges staat op het respectabele aantal van dertig, maar het laatste gouden Varsity-blik dateert alweer van 1997. De hoogste tijd dus voor een nieuwe zege, vindt ook voorzitter Joost van der Weiden: “Laga is in twee jaar gegroeid van 250 naar 500 leden. De ontwikkeling van onervaren roeiers naar toproeiers kost een paar jaar en dus zal het winnen van de Varsity niet lang meer duren”, zei hij enkele weken geleden. “Ik durf mijn geld te zetten op 2011, maar wie weet wint Laga dit jaar al”, aldus de optimistische preses die sowieso op een finaleplaats rekent. De boot die het waar moet gaan maken bestaat uit het viertal Van Oostveen, Ruppert, Heskes, Kuijk en stuurman Den Drijver.
Aan 127 edities is het met Pasen door de Delftse schaakvereniging DSC georganiseerde OGD Prinsenstadtoernooi nog lang niet toe. De opkomst bij de derde aflevering in de aula van het Grotius College was met 138 deelnemers, onder wie vijf grootmeesters, wel weer groter dan in beide voorgaande jaren. De strijd om de winst speelde zich in de A-groep af tussen de grootmeesters Dimitri Reinderman en Sergey Fedorchuck uit de Oekraïne. Beiden verspeelden hun eerste halve punt tijdens de onderlinge remisepartij in de vijfde ronde. In de slotronde versloeg Reinderman, die zijn titel verdedigde, Roger Meng. Omdat Fedorchuck in een boeiende partij tegen de Bosniër Pedrag Nikolic genoegen moest nemen met een remise, ging de titel naar Reinderman, met 5.5 punten uit 6 partijen. Melchior Vesters en Michael Bekker grepen de hoofdprijs in de B- en C-groep.
Intussen werkten de basketballers van Punch op het sportcentrum een van hun laatste thuiswedstrijden af. De Delftenaren hadden weinig moeite met laagvlieger High Five, dat er met 71-51 van langs kreeg. Drie speelronden voor het einde van de competitie staat de ploeg van Jan Sikking op de negende plaats van de promotiedivisie, met 18 punten uit 21 duels. Er staan nog vier teams onder Punch. (JT)
 

Het is opvallend stil gebleven rond de aankondiging van het verbeterprogramma ‘versterken kwaliteit dienstverlening’ dat het college van bestuur (cvb) onlangs aan alle medewerkers presenteerde. Daarmee reageerde het cvb op het eindrapport ‘Perceptie en Perspectief’ van de projectgroep die de OOD, de omvangrijke reorganisatie van de ondersteunende diensten uit 2005, moest evalueren.
Maar wat het verbeterprogramma nou precies gaat verbeteren, en of dat überhaupt iets te maken heeft met de reorganisatie of de evaluatie daarvan, valt uit het obscure lijstje programmapunten niet op te maken. Onder het motto ‘Hoe concreter hoe beter’ komt het cvb met kreten als ‘flexibilisering en duurzaam beheersen functiehuis dienstverlening’ op de proppen. Lekker concreet. Op twee komt: ‘ontwikkelen en structureren informatiebeleid.’ Wat dat betekent, weet blijkbaar niemand, want als eerste punt op de agenda staat: ‘vaststellen wat er onder informatiemanagement wordt verstaan.’ Dan moet er nog een ‘integrale TU-brede HR-strategie’ komen, en een ‘regulering uitbesteding diensten’, en we moeten nog eens diep nadenken over het ‘actualiseren spelregels dienstverlening’ en de ‘versterking schakelfunctie ondersteuning wetenschappelijke afdelingen’. En zo wordt er van alles versterkt, ontwikkeld, ingebed en geborgd zonder dat iemand weet wat nou precies de bedoeling is. Maar misschien was dat nou juist wel de bedoeling.
Want alles wijst erop dat het cvb helemaal niet op een degelijke evaluatie van de OOD zat te wachten. Regeren is vooruitzien, en vooral niet achterom kijken. Dus hield men twee jaar lang stug vol dat het te vroeg was voor een evaluatie, omdat de ondersteunende diensten nog ‘onvoldoende stabiel’ zouden zijn. Toen na lang aandringen dan toch een projectgroep in het leven werd geroepen (die volgens de ondernemingsraad overigens goeddeels bestond uit personen die zelf bij de reorganisatie betrokken zijn geweest), was zo ongeveer het eerste besluit om de OOD in ieder geval niet te gaan evalueren. Dat was volgens de projectgroep ‘niet zinvol’, omdat de kwaliteit van de ondersteunende diensten voor de reorganisatie niet gedefinieerd was en er sindsdien ‘veel personele mutaties zijn geweest’. Lijkt mij niet zo heel gek, dat er na een grootscheepse reorganisatie ‘personele mutaties’ zijn geweest, maar dat was blijkbaar het punt niet.
In plaats daarvan besloot de projectgroep de gang van zaken bij de ondersteunende diensten nà de reorganisatie te evalueren, en kwam tot de conclusie dat er ‘nog veel moet gebeuren.’ In het eindrapport valt te lezen dat de totale kosten voor dienstverlening  ondanks de ontslagrondes na de reorganisatie hoger uitvallen dan ervoor, terwijl de dienstverlening er in veel gevallen niet beter op is geworden. Gek idee misschien, maar als je na een reorganisatie duurder uit bent voor mindere service, dan zou je wellicht kunnen concluderen dat de reorganisatie niet geheel vlekkeloos is verlopen. Maar daar wil het cvb niet aan.
Dus gaan we gewoon verder met het nieuwe programma, een ‘continu en systematisch verbetertraject naar de toekomst toe.’ Tja. Heb ik ook nog wel een agendapuntje: om zo spoedig mogelijk, doch niet eerder dan over twee jaar een projectgroep op te richten die de evaluatie van de projectgroep evalueert. En dan een eindrapport getiteld: ‘Evaluatie als bezigheidstherapie – van gebrek aan inzicht tot vaag vooruitzicht.’

Daan Schuurbiers is onderzoeker bij de werkgroep biotechnologie en maatschappij.