Ontwerper Richard Hutten wil dat er met zijn ontwerpen wordt gespeeld. Een hond die zijn beker ‘Domoor’ gebruikt als kluif, beschouwt hij als een groot compliment.
De kunsthal lijkt voor even omgetoverd tot speelhal. Tussen kostbare schilderijen en beelden door rennen twee kinderen op een grote glijbaan af. Ze klimmen er razendsnel op, maar staan dan stil. “Welke kant gaan we eraf?”, vraagt een jongetje. Hij staat voor een splitsing: er is zowel links als rechts een glijbaan waar hij vanaf kan roetsjen. Hij twijfelt en glijdt dan aan de rechterkant naar beneden.
De ontwerpen van Richard Hutten zijn een groot spel. Zijn twijfelglijbaan is daarvan misschien wel het beste voorbeeld. Zijn kunst kun je niet alleen van een afstand bekijken, maar nodigt ook uit om gebruikt te worden. “Ik vind het heel belangrijk dat mensen wat met mijn ontwerpen kunnen doen”, zegt Hutten. “Ontwerpen gaat traditioneel om problemen oplossen, daar ben ik helemaal niet mee bezig. Ik creëer mogelijkheden en het is aan de gebruikers om te verzinnen wat ze er vervolgens allemaal mee kunnen.”
Het bekendste ontwerp van Hutten onderstreept die visie. Hutten ontwierp vijf jaar geleden ‘Domoor’, een drinkbeker met twee enorme oren. Onlangs kreeg Hutten een foto opgestuurd van een hond die zijn mok helemaal had afgekloven. “Dat vind ik schitterend”, zegt hij. “Het is eigenlijk ook net een speeltje. Dankzij de grote oren kun je er ver mee gooien. Ik vind het absoluut geen belediging dat mijn ontwerp nu helemaal afgekloven in een hondenmand ligt. Ik ken ook een boer die mijn beker gebruikt als verbindingsstuk in een pomp, omdat hij zo stevig is.”
Hutten onderscheidt zich van andere ontwerpers door het spelelement en de humor in zijn ontwerpen. Hij maakte een soort Playmobil bureaustoel voor volwassenen. Compleet met grote wielen en een leuning van twee meter hoog. Hutten ontwierp ook een wc-rolhouder in de vorm van een houten tafel, een ingenieuze tafelstoel en een lamp van omgesmolten speelgoedauto’s. Voor de stoel ‘Sexy relaxy’ liet Hutten zich inspireren door de film ‘Basic Instinct’. De stoel heeft een gespleten zitvlak, waardoor je er alleen met gespreide benen op kan zitten. Je zit er dan precies zo bij als Sharon Stone in haar controversiële scène.
“Ik noem mezelf homo ludens, spelende mens”, zegt de ontwerper. “Spelen neem ik heel serieus. Kijk maar eens naar duizenden voetbalfans, die nemen het spel ook heel serieus. Als je met iemand Monopoly speelt en die doet zijn best niet, is er niks aan. Spelen is dus bij uitstek een serieuze aangelegenheid. Maar wel één om lol bij te hebben. Bij een opleiding als industrieel ontwerpen speelt dit helemaal geen rol. Dat vind ik zonde. Tijdens mijn opleiding in Eindhoven had ik regelmatig ruzie over mijn ontwerpen.”
Huttens ontwerpen hebben ook een hele serieuze kant. Dat onderstrepen zijn ontwerpen van de banken ‘S(h)it on it’ en ‘The Cross’. De ene bank heeft de vorm van een hakenkruis en de andere van een religieus kruis. “In 1994 werd ik gevraagd om een ontwerp te maken voor Abitare il tempo, een beurs in Verona. Op dat moment dreigde een neofascistische partij de verkiezingen in Italië te winnen, daar was ik erg kwaad over. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werkten fascisten samen met katholieken, daarom koos ik voor banken in de vorm van een kruis en een hakenkruis. De bank van het hakenkruis laat heel symbolisch zien, dat je mensen door de vorm altijd buitensluit en niet bij elkaar brengt.”
Sinds Hutten in 1991 de Design Academy verliet, is hij veel innovatiever geworden, vindt hij zelf. “Een van de kenmerken van spelend ontwerpen is dat je veel leert. De Domoor ziet er misschien dom uit, maar het is een high-techproduct. Het heeft bijvoorbeeld extreme wanddiktes, die moeilijk zijn te spuitgieten. In de toekomst wil ik steeds technisch innovatiever te werk gaan.”
Richard Hutten. Homo Ludens is tot en met 7 oktober te zien in de Kunsthal.
Domoor, een kunstzinnig speeltje, of speelse kunst? (Foto: Richard Hutten studio)
De kunsthal lijkt voor even omgetoverd tot speelhal. Tussen kostbare schilderijen en beelden door rennen twee kinderen op een grote glijbaan af. Ze klimmen er razendsnel op, maar staan dan stil. “Welke kant gaan we eraf?”, vraagt een jongetje. Hij staat voor een splitsing: er is zowel links als rechts een glijbaan waar hij vanaf kan roetsjen. Hij twijfelt en glijdt dan aan de rechterkant naar beneden.
De ontwerpen van Richard Hutten zijn een groot spel. Zijn twijfelglijbaan is daarvan misschien wel het beste voorbeeld. Zijn kunst kun je niet alleen van een afstand bekijken, maar nodigt ook uit om gebruikt te worden. “Ik vind het heel belangrijk dat mensen wat met mijn ontwerpen kunnen doen”, zegt Hutten. “Ontwerpen gaat traditioneel om problemen oplossen, daar ben ik helemaal niet mee bezig. Ik creëer mogelijkheden en het is aan de gebruikers om te verzinnen wat ze er vervolgens allemaal mee kunnen.”
Het bekendste ontwerp van Hutten onderstreept die visie. Hutten ontwierp vijf jaar geleden ‘Domoor’, een drinkbeker met twee enorme oren. Onlangs kreeg Hutten een foto opgestuurd van een hond die zijn mok helemaal had afgekloven. “Dat vind ik schitterend”, zegt hij. “Het is eigenlijk ook net een speeltje. Dankzij de grote oren kun je er ver mee gooien. Ik vind het absoluut geen belediging dat mijn ontwerp nu helemaal afgekloven in een hondenmand ligt. Ik ken ook een boer die mijn beker gebruikt als verbindingsstuk in een pomp, omdat hij zo stevig is.”
Hutten onderscheidt zich van andere ontwerpers door het spelelement en de humor in zijn ontwerpen. Hij maakte een soort Playmobil bureaustoel voor volwassenen. Compleet met grote wielen en een leuning van twee meter hoog. Hutten ontwierp ook een wc-rolhouder in de vorm van een houten tafel, een ingenieuze tafelstoel en een lamp van omgesmolten speelgoedauto’s. Voor de stoel ‘Sexy relaxy’ liet Hutten zich inspireren door de film ‘Basic Instinct’. De stoel heeft een gespleten zitvlak, waardoor je er alleen met gespreide benen op kan zitten. Je zit er dan precies zo bij als Sharon Stone in haar controversiële scène.
“Ik noem mezelf homo ludens, spelende mens”, zegt de ontwerper. “Spelen neem ik heel serieus. Kijk maar eens naar duizenden voetbalfans, die nemen het spel ook heel serieus. Als je met iemand Monopoly speelt en die doet zijn best niet, is er niks aan. Spelen is dus bij uitstek een serieuze aangelegenheid. Maar wel één om lol bij te hebben. Bij een opleiding als industrieel ontwerpen speelt dit helemaal geen rol. Dat vind ik zonde. Tijdens mijn opleiding in Eindhoven had ik regelmatig ruzie over mijn ontwerpen.”
Huttens ontwerpen hebben ook een hele serieuze kant. Dat onderstrepen zijn ontwerpen van de banken ‘S(h)it on it’ en ‘The Cross’. De ene bank heeft de vorm van een hakenkruis en de andere van een religieus kruis. “In 1994 werd ik gevraagd om een ontwerp te maken voor Abitare il tempo, een beurs in Verona. Op dat moment dreigde een neofascistische partij de verkiezingen in Italië te winnen, daar was ik erg kwaad over. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werkten fascisten samen met katholieken, daarom koos ik voor banken in de vorm van een kruis en een hakenkruis. De bank van het hakenkruis laat heel symbolisch zien, dat je mensen door de vorm altijd buitensluit en niet bij elkaar brengt.”
Sinds Hutten in 1991 de Design Academy verliet, is hij veel innovatiever geworden, vindt hij zelf. “Een van de kenmerken van spelend ontwerpen is dat je veel leert. De Domoor ziet er misschien dom uit, maar het is een high-techproduct. Het heeft bijvoorbeeld extreme wanddiktes, die moeilijk zijn te spuitgieten. In de toekomst wil ik steeds technisch innovatiever te werk gaan.”
Richard Hutten. Homo Ludens is tot en met 7 oktober te zien in de Kunsthal.
Domoor, een kunstzinnig speeltje, of speelse kunst? (Foto: Richard Hutten studio)
Comments are closed.