Collegevoorzitter Hans van Luijk is onlangs door de minister van onderwijs herbenoemd voor een halve ambtstermijn. Die loopt af op 1 november 2007. Zijn medecollegeleden Jacob Fokkema en Paul Rullmann willen binnenkort opnieuw voor de volle vier jaar gaan.
Waarom een halve termijn?
“Omdat ik tegen die tijd 65 jaar wordt, en dat is een mooie leeftijd om te stoppen. Een eerder afscheid zou onverantwoordelijk zijn. We zijn de grote processen . de OOD-reorganisatie en de onderwijshervorming ‘Focus op Onderwijs’ – met z’n allen ingegaan. We hebben voor onrust gezorgd en we hebben verwachtingen gewekt. Daarom wil dit college ook nog een poos gezamenlijk verder. Over twee jaar moeten de processen zover gevorderd zijn dat het dan zakelijk een goed moment is om een nieuwe voorzitter aan te stellen.”
Wat is er bereikt in de afgelopen vier jaar?
“Nou, ik heb het nog niet echt bereikt. Ik heb wel de medewerkers hier gemobiliseerd en ze ervan bewust gemaakt dat we ons snel aan de toekomst moeten aanpassen. Het is bemoedigend dat de TU-gemeenschap daartoe bereid is.”
Maar de wetenschappers dan? Die toonden toch nog weinig interesse in de OOD, en van ‘Focus’ horen we ook niet zoveel meer.
“Er is geen groep meer die niet meedoet. Maar je moet soms hard schoppen om de inerte massa in beweging te brengen. En nu de overheid de onderzoeksfinanciering gaat herzien, snappen onze wetenschappers de urgentie van ons programma heel goed. Niet om aanmatigend te zijn, maar wij hebben dat zien aankomen en twee jaar geleden ons plan getrokken.”
Maar duurt het allemaal niet veel te lang?
“Ja, in het bedrijfsleven doe je zo’n OOD-reorganisatie in een jaar. Hier duurt het drie jaar. En omdat we geld dan willen terugploegen in het onderzoek, duurt het alles bij elkaar wel zes jaar. De wereld is ondertussen weer veel sneller veranderd. En we hebben nog steeds te kampen met onze consensuscultuur. Iedereen moet meepraten, voor alles moet draagvlak geschapen worden. Daar lijdt ‘Focus’ onder, ja. Ook op het oog eenvoudige punten zijn al twee, drie jaar onderweg. We zouden een bureau oprichten voor het schrijven van onderzoeksvoorstellen. Is er nog niet. We worstelen nog steeds met onze website en het contentmanagementsysteem daarin.”
Is zo’n universiteit dan wel te besturen?
“Als je binnen de grenzen van de TU kijkt is het antwoord ‘ja’. Je kunt mensen mobiliseren, en je kunt bedrijfsmatig iets bereiken. Drie jaar geleden zaten we financieel aan de grond, en nu hebben we een turn-around. Dat pakken we met elkaar aan. Maar de invloeden vanuit de buitenwereld maken het buitengewoon moeilijk. De overheid die de spelregels rond de internationalisering ineens verandert, partijen die met allerlei geldpotjes, en dus met echte macht, invloed op ons onderzoek kunnen uitoefenen. En die partijen werken bepaald niet allemaal dezelfde richting op.”
Hans van Luijk (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)
Waarom een halve termijn?
“Omdat ik tegen die tijd 65 jaar wordt, en dat is een mooie leeftijd om te stoppen. Een eerder afscheid zou onverantwoordelijk zijn. We zijn de grote processen . de OOD-reorganisatie en de onderwijshervorming ‘Focus op Onderwijs’ – met z’n allen ingegaan. We hebben voor onrust gezorgd en we hebben verwachtingen gewekt. Daarom wil dit college ook nog een poos gezamenlijk verder. Over twee jaar moeten de processen zover gevorderd zijn dat het dan zakelijk een goed moment is om een nieuwe voorzitter aan te stellen.”
Wat is er bereikt in de afgelopen vier jaar?
“Nou, ik heb het nog niet echt bereikt. Ik heb wel de medewerkers hier gemobiliseerd en ze ervan bewust gemaakt dat we ons snel aan de toekomst moeten aanpassen. Het is bemoedigend dat de TU-gemeenschap daartoe bereid is.”
Maar de wetenschappers dan? Die toonden toch nog weinig interesse in de OOD, en van ‘Focus’ horen we ook niet zoveel meer.
“Er is geen groep meer die niet meedoet. Maar je moet soms hard schoppen om de inerte massa in beweging te brengen. En nu de overheid de onderzoeksfinanciering gaat herzien, snappen onze wetenschappers de urgentie van ons programma heel goed. Niet om aanmatigend te zijn, maar wij hebben dat zien aankomen en twee jaar geleden ons plan getrokken.”
Maar duurt het allemaal niet veel te lang?
“Ja, in het bedrijfsleven doe je zo’n OOD-reorganisatie in een jaar. Hier duurt het drie jaar. En omdat we geld dan willen terugploegen in het onderzoek, duurt het alles bij elkaar wel zes jaar. De wereld is ondertussen weer veel sneller veranderd. En we hebben nog steeds te kampen met onze consensuscultuur. Iedereen moet meepraten, voor alles moet draagvlak geschapen worden. Daar lijdt ‘Focus’ onder, ja. Ook op het oog eenvoudige punten zijn al twee, drie jaar onderweg. We zouden een bureau oprichten voor het schrijven van onderzoeksvoorstellen. Is er nog niet. We worstelen nog steeds met onze website en het contentmanagementsysteem daarin.”
Is zo’n universiteit dan wel te besturen?
“Als je binnen de grenzen van de TU kijkt is het antwoord ‘ja’. Je kunt mensen mobiliseren, en je kunt bedrijfsmatig iets bereiken. Drie jaar geleden zaten we financieel aan de grond, en nu hebben we een turn-around. Dat pakken we met elkaar aan. Maar de invloeden vanuit de buitenwereld maken het buitengewoon moeilijk. De overheid die de spelregels rond de internationalisering ineens verandert, partijen die met allerlei geldpotjes, en dus met echte macht, invloed op ons onderzoek kunnen uitoefenen. En die partijen werken bepaald niet allemaal dezelfde richting op.”
Hans van Luijk (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)
Comments are closed.