De Delftse studentenwereld kent veel organisaties en verenigingen. Sommige daarvan leiden een onopvallend bestaan. Vandaag: De Davis Cup-fans.
Onopvallend kun je ze niet noemen, de Delftse tennissupporters van het Nederlands Davis Cupteam. Geen landenwedstrijd gaat voorbij zonder de uitbundige groep leden van Tenniphil op de tribune. Vijftien jaar geleden begon een clubje Groningse studenten ermee. De Virgilianen uit Delft volgden een jaar later. “De tennisbond sponsort ons vaak”, zegt Dennis Michon van de commissie, die de reis en de kaartjes regelt. “Waarom? Omdat we zo enorm enthousiast zijn. Bij thuiswedstrijden regelen ze voor ons een studentenvak recht voor de tv-camera’s, zodat we goed opvallen.” Behalve oranje dragen ze Delftsblauwe pakken. “Blauw en wit zijn onze clubkleuren. Zo promoten we Delft én Tenniphil. Op de tribune is het één groot feest met z’n allen. De studenten zijn de sfeermakers. Bij de Davis Cup kun je helemaal losgaan, anders dan bij andere wedstrijden.” Collega Marloes de Boer, geruststellend: “Het blijft beschaafd, al wordt er wel veel gedronken. We zingen liedjes.” Als Nederland wint is het feest compleet. “Dan zijn de spelers ook enthousiast en kun je makkelijker met ze praten en met ze op de foto.”
Zodra Nederland uit de wereldgroep degradeert is de bond minder gul met sponsoring. Dat vergt enige creativiteit van de commissie. De uitgestippelde reis naar Macedonië eerder dit jaar was omslachtig, maar goedkoop. Met de trein naar Duitsland, vandaar met het vliegtuig naar Griekenland en van Thessaloniki naar Skopje met de bus. Het maakte de pret er voor de twintigkoppige groep niet minder om. De Boer: “Je weet pas wat het is, als je een keer bent meegeweest. Dat sommigen ons voor gek verslijten nemen we voor lief.” (JT)
Gehuld in oranje en Delfts Blauw steunde het Daviscupteam van Tenniphil Nederland ook recentelijk in Macedonië. (Foto: Tenniphil)
Onopvallend kun je ze niet noemen, de Delftse tennissupporters van het Nederlands Davis Cupteam. Geen landenwedstrijd gaat voorbij zonder de uitbundige groep leden van Tenniphil op de tribune. Vijftien jaar geleden begon een clubje Groningse studenten ermee. De Virgilianen uit Delft volgden een jaar later. “De tennisbond sponsort ons vaak”, zegt Dennis Michon van de commissie, die de reis en de kaartjes regelt. “Waarom? Omdat we zo enorm enthousiast zijn. Bij thuiswedstrijden regelen ze voor ons een studentenvak recht voor de tv-camera’s, zodat we goed opvallen.” Behalve oranje dragen ze Delftsblauwe pakken. “Blauw en wit zijn onze clubkleuren. Zo promoten we Delft én Tenniphil. Op de tribune is het één groot feest met z’n allen. De studenten zijn de sfeermakers. Bij de Davis Cup kun je helemaal losgaan, anders dan bij andere wedstrijden.” Collega Marloes de Boer, geruststellend: “Het blijft beschaafd, al wordt er wel veel gedronken. We zingen liedjes.” Als Nederland wint is het feest compleet. “Dan zijn de spelers ook enthousiast en kun je makkelijker met ze praten en met ze op de foto.”
Zodra Nederland uit de wereldgroep degradeert is de bond minder gul met sponsoring. Dat vergt enige creativiteit van de commissie. De uitgestippelde reis naar Macedonië eerder dit jaar was omslachtig, maar goedkoop. Met de trein naar Duitsland, vandaar met het vliegtuig naar Griekenland en van Thessaloniki naar Skopje met de bus. Het maakte de pret er voor de twintigkoppige groep niet minder om. De Boer: “Je weet pas wat het is, als je een keer bent meegeweest. Dat sommigen ons voor gek verslijten nemen we voor lief.” (JT)
Gehuld in oranje en Delfts Blauw steunde het Daviscupteam van Tenniphil Nederland ook recentelijk in Macedonië. (Foto: Tenniphil)
Comments are closed.