De immer tevreden glimlachende boeddha André Kuipers draait inmiddels zijn rondjes om de aarde. Het ministerie van onderwijs betaalde 12,5 miljoen euro voor zijn stoel in de Sojoez.
Boze tongen beweren dat de uitslag van zijn wetenschappelijke proefjes nu al vaststaat. Maar dit is ook niet de reden waarom de minister haar miljoenen neertelde.
De euro’s moeten zich terugverdienen in aandacht voor het exacte in ons land. En hiervoor lijkt geen geduldiger ambassadeur dan Kuipers te bestaan. Na meer dan tweehonderd interviews aan bladen, kranten en tv-stations kan niemand nog beweren dat hij het vak van techniek-PR niet verstaat.
Ook de faculteit Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek maakt dankbaar gebruik van Kuipers lancering. Vernoemd naar de Deltamissie gooit de faculteit tijdens de Deltadagen de deuren open voor de buitenwereld. Daarom negen dagen lang lezingen, presentaties, en live-uitzendingen van de ruimtemissie met daarnaast vooral op scholieren geënt vermaak.
Als kick-off van de Deltadagen mogen scholieren uit 3 vwo dinsdagmiddag hun eigen kartonnen Kuipersraket maken, die ‘s middags gelanceerd wordt. “Ik zweer het je, ik ga Osama Bin Laden helpen, zijn vriend Ali Chemicali”, zegt een raketbouwende leerling over zijn rol in de techniek van de toekomst. “Die kon toch een kernraket bouwen? Of een raket om naar Paramaribo te vliegen.” Een andere leerling ziet meer brood in de leraar als target. “Met een motor erin kunnen we mooi meneer Brugman bekogelen.”
Die motor komt er ook in, nadat de leerlingen van karton een paar stuurvinnen aan een lange buis hebben geplakt. De parachute met capsule zit onder de punt en moet na lancering eruit ploffen. De krachtbron bestaat uit een veredeld stukje vuurwerk van acht uit een doosje, dat de zelfgebouwde raket enkele tientallen meters de lucht inschiet.
Moe van al het technisch geknutsel kunnen de scholieren hangen in de Launch Lounge, waar Kuipers hen als een grote vriendelijke broer goedkeurend toekijkt. Aan de beeltenis van Kuipers valt eenvoudigweg niet te ontsnappen. Als levensgrote kartonnen gastheer staat hij in de ontvangsthal, ieder scherm ademt Kuipers en morgen glimlacht hij live op tv als hij hangend boven Nederland met de decaan discussieert over het nut van ruimtevaart.
Na zijn landing komt Kuipers ook nog eens echt op bezoek bij de TU, waarmee de ruimtevaarder zijn voorganger, L&R-prof Wubbo Ockels – inmiddels actief in de zeilvaart – in één klap van zijn voetstuk stoot als kosmonautisch unicum in Delft.
Als Kuipers zijn verslag houdt komende maand, is het mogelijk een goed moment om hem een leerstoel aan te bieden. Zijn beeltenis staat bij iedere scholier inmiddels op het netvlies gebrand, alleen wie ver afgelegen van media verstoken leefde kan Kuipers ontgaan zijn. Wat dat betreft is Kuipers missie nu al geslaagd, al zou hij verder al zijn ruimteproefjes in de soep laten lopen.
De immer tevreden glimlachende boeddha André Kuipers draait inmiddels zijn rondjes om de aarde. Het ministerie van onderwijs betaalde 12,5 miljoen euro voor zijn stoel in de Sojoez. Boze tongen beweren dat de uitslag van zijn wetenschappelijke proefjes nu al vaststaat. Maar dit is ook niet de reden waarom de minister haar miljoenen neertelde.
De euro’s moeten zich terugverdienen in aandacht voor het exacte in ons land. En hiervoor lijkt geen geduldiger ambassadeur dan Kuipers te bestaan. Na meer dan tweehonderd interviews aan bladen, kranten en tv-stations kan niemand nog beweren dat hij het vak van techniek-PR niet verstaat.
Ook de faculteit Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek maakt dankbaar gebruik van Kuipers lancering. Vernoemd naar de Deltamissie gooit de faculteit tijdens de Deltadagen de deuren open voor de buitenwereld. Daarom negen dagen lang lezingen, presentaties, en live-uitzendingen van de ruimtemissie met daarnaast vooral op scholieren geënt vermaak.
Als kick-off van de Deltadagen mogen scholieren uit 3 vwo dinsdagmiddag hun eigen kartonnen Kuipersraket maken, die ‘s middags gelanceerd wordt. “Ik zweer het je, ik ga Osama Bin Laden helpen, zijn vriend Ali Chemicali”, zegt een raketbouwende leerling over zijn rol in de techniek van de toekomst. “Die kon toch een kernraket bouwen? Of een raket om naar Paramaribo te vliegen.” Een andere leerling ziet meer brood in de leraar als target. “Met een motor erin kunnen we mooi meneer Brugman bekogelen.”
Die motor komt er ook in, nadat de leerlingen van karton een paar stuurvinnen aan een lange buis hebben geplakt. De parachute met capsule zit onder de punt en moet na lancering eruit ploffen. De krachtbron bestaat uit een veredeld stukje vuurwerk van acht uit een doosje, dat de zelfgebouwde raket enkele tientallen meters de lucht inschiet.
Moe van al het technisch geknutsel kunnen de scholieren hangen in de Launch Lounge, waar Kuipers hen als een grote vriendelijke broer goedkeurend toekijkt. Aan de beeltenis van Kuipers valt eenvoudigweg niet te ontsnappen. Als levensgrote kartonnen gastheer staat hij in de ontvangsthal, ieder scherm ademt Kuipers en morgen glimlacht hij live op tv als hij hangend boven Nederland met de decaan discussieert over het nut van ruimtevaart.
Na zijn landing komt Kuipers ook nog eens echt op bezoek bij de TU, waarmee de ruimtevaarder zijn voorganger, L&R-prof Wubbo Ockels – inmiddels actief in de zeilvaart – in één klap van zijn voetstuk stoot als kosmonautisch unicum in Delft.
Als Kuipers zijn verslag houdt komende maand, is het mogelijk een goed moment om hem een leerstoel aan te bieden. Zijn beeltenis staat bij iedere scholier inmiddels op het netvlies gebrand, alleen wie ver afgelegen van media verstoken leefde kan Kuipers ontgaan zijn. Wat dat betreft is Kuipers missie nu al geslaagd, al zou hij verder al zijn ruimteproefjes in de soep laten lopen.
Comments are closed.