Schaduwfiguren

Daarna mogen we haar feliciteren in Speakers, op het IO-Openingsfeest.

Het deurbeleid is streng. Alleen IO’ers komen binnen. Of je moet op de gastenlijst staan. Ik sta op de gastenlijst. En studeer IO.

Het danszaaltje van Speakers is helemaal vol. Gezichten die ik ken van de kopieermachine, zweten op de dansvloer.

Dj Jasper regeert over de knoppen. Hij heeft het zichtbaar naar zijn zin. Pophitjes, 80’s, classics en feestmuziek wisselen elkaar in rap tempo af. Het is heet en ik heb dorst.

Bij de bar bots ik tegen Thomas aan. De vierdejaars industrieel ontwerpen vindt het feest maar ‘zo zo’. Hij heeft al wat feestjes van ID meegemaakt. Voor de afwisseling was hij laatst bij een feestje op Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek. “Daarmee vergeleken is dit heilig.”

IO’ers staan bekend als hippe mensen. Vrouwen dragen mannenhemden en wortelbroeken. De mannen kleurige shirts met originele opdrukken. Ze lijken net bij Kinki-kappers vandaan te komen. Geen overhemden met Dockersbroeken.

Op het danspodium kom ik eindelijk mijn huisgenote tegen. Naast haar een jongen in overhemd en Dockersbroek. “We zijn vrienden geworden met het bestuur van maritiem!”, jubelt ze. Het overhemd wil duidelijk meer dan vriendschap. Ik laat ze alleen.

Op de gang zit Maaike Sprangers. Zij deed vorig jaar ID-bestuur. Voor haar is dit feest een afsluiting. “Nu moet ik weer de collegebanken in. Als vierdejaars tussen de tweedejaars.” Ik loop terug naar de danszaal en voel me verloren tussen semi-bekende gezichten. Het is vanavond net als altijd op IO. Niks geen saamhorigheid. Iedereen kijkt in bekende kleine groepjes schichtig om zich heen. Geen overtuigend gedans. Een paar studenten gaan uit hun dak op Fatboy Slim en beuken alle omstanders aan de kant. Ik voer gesprekken over afstudeerprojecten, masterkeuzes en ontwerpvakken.

Uiteindelijk kom ik vrienden tegen van bouwkunde en TB. We dansen op het podium en ik maak met mijn handen schaduwfiguren op het witte scherm achter mij. Ik verveel me. Tijd om te gaan. Volgende week misschien een feestje op L&R. (AN)

Het is bijna middernacht als ik de deur van mijn huisgenote barricadeer met oranje ballonnen. Ze gaat dit jaar ID-bestuur doen en wordt deze maandagavond geïnstalleerd. Daarna mogen we haar feliciteren in Speakers, op het IO-Openingsfeest.

Het deurbeleid is streng. Alleen IO’ers komen binnen. Of je moet op de gastenlijst staan. Ik sta op de gastenlijst. En studeer IO.

Het danszaaltje van Speakers is helemaal vol. Gezichten die ik ken van de kopieermachine, zweten op de dansvloer.

Dj Jasper regeert over de knoppen. Hij heeft het zichtbaar naar zijn zin. Pophitjes, 80’s, classics en feestmuziek wisselen elkaar in rap tempo af. Het is heet en ik heb dorst.

Bij de bar bots ik tegen Thomas aan. De vierdejaars industrieel ontwerpen vindt het feest maar ‘zo zo’. Hij heeft al wat feestjes van ID meegemaakt. Voor de afwisseling was hij laatst bij een feestje op Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek. “Daarmee vergeleken is dit heilig.”

IO’ers staan bekend als hippe mensen. Vrouwen dragen mannenhemden en wortelbroeken. De mannen kleurige shirts met originele opdrukken. Ze lijken net bij Kinki-kappers vandaan te komen. Geen overhemden met Dockersbroeken.

Op het danspodium kom ik eindelijk mijn huisgenote tegen. Naast haar een jongen in overhemd en Dockersbroek. “We zijn vrienden geworden met het bestuur van maritiem!”, jubelt ze. Het overhemd wil duidelijk meer dan vriendschap. Ik laat ze alleen.

Op de gang zit Maaike Sprangers. Zij deed vorig jaar ID-bestuur. Voor haar is dit feest een afsluiting. “Nu moet ik weer de collegebanken in. Als vierdejaars tussen de tweedejaars.” Ik loop terug naar de danszaal en voel me verloren tussen semi-bekende gezichten. Het is vanavond net als altijd op IO. Niks geen saamhorigheid. Iedereen kijkt in bekende kleine groepjes schichtig om zich heen. Geen overtuigend gedans. Een paar studenten gaan uit hun dak op Fatboy Slim en beuken alle omstanders aan de kant. Ik voer gesprekken over afstudeerprojecten, masterkeuzes en ontwerpvakken.

Uiteindelijk kom ik vrienden tegen van bouwkunde en TB. We dansen op het podium en ik maak met mijn handen schaduwfiguren op het witte scherm achter mij. Ik verveel me. Tijd om te gaan. Volgende week misschien een feestje op L&R. (AN)