Customize Consent Preferences

We use cookies to help you navigate efficiently and perform certain functions. You will find detailed information about all cookies under each consent category below.

The cookies that are categorized as "Necessary" are stored on your browser as they are essential for enabling the basic functionalities of the site. ... 

Always Active

Necessary cookies are required to enable the basic features of this site, such as providing secure log-in or adjusting your consent preferences. These cookies do not store any personally identifiable data.

No cookies to display.

Functional cookies help perform certain functionalities like sharing the content of the website on social media platforms, collecting feedback, and other third-party features.

No cookies to display.

Analytical cookies are used to understand how visitors interact with the website. These cookies help provide information on metrics such as the number of visitors, bounce rate, traffic source, etc.

No cookies to display.

Performance cookies are used to understand and analyze the key performance indexes of the website which helps in delivering a better user experience for the visitors.

No cookies to display.

Advertisement cookies are used to provide visitors with customized advertisements based on the pages you visited previously and to analyze the effectiveness of the ad campaigns.

No cookies to display.

Opinion

Rechtbank en energiecrisis

Wil je weten hoe Europa er uit ziet zonder olie? Kijk naar Noord-Korea. Dat is een van de verrassende observaties van jurist Roger H.J. Cox in zijn boek ‘Revolutie met Recht’.

Net als Noord-Korea zijn ook wij absoluut onvoorbereid op wat Cox ‘oliekrimp’ noemt. Vandaar dat we kritiekloos met iedere tankbeurt het moslimfundamentalisme steunen en bijdragen aan miljardenwinsten van oliebedrijven, terwijl we niks investeren in de energietoekomst. We maken momenteel de kredietcrisis door, maar straks komt daar de klimaatcrisis bij, en wij zijn onvoorbereid, en voor een groot deel in ontkenning. De politiek biedt geen uitkomst, hoewel het de verantwoording is van politici om zorg te dragen voor de samenleving. Maar de megamultinationals trekken aan de touwtjes en aan het volk wordt uitsluitend lippendienst bewezen. Bovendien weet de verwende kiezer zelf niet wat-ie wil. Ja, klimaatverandering stoppen, maar wel de vrijheid van vliegvakanties. Strenge regels voor de ander en veel vrijheid voor zichzelf – dat willen we allemaal wel. Omdat de politiek er niet uitkomt, en de samenleving geen verweer heeft op het komende olietekort ziet Cox maar één oplossing: de overheid onder curatele stellen, om de energietransitie af te laten dwingen door het recht.



Roger H.J. Cox, ‘Revolutie met Recht’, Planet Prosperity Foundation, 2011, www.revolutiemetrecht.nl

Het kabinet wil hard optreden tegen studenten die een basisbeurs voor uitwonenden aanvragen terwijl ze eigenlijk nog bij hun ouders wonen. Zulke studenten krijgen jaarlijks ruim tweeduizend euro te veel en momenteel is de pakkans vrijwel nihil.

Naar schatting kost zulke fraude de staat veertig tot 55 miljoen euro per jaar: één op de tien uitwonende studenten zou zich hieraan schuldig maken. Sinds het najaar van 2009 werkt het ministerie van OCW aan een wetsvoorstel om hiertegen op te treden en gisteren heeft minister Marja van Bijsterveldt het naar de Tweede Kamer gestuurd.

Het aantal adrescontroles zal groeien naar vierduizend per jaar in 2013. Dat betekent volgens Van Bijsterveldt dat één op de vijf verdachte studenten een bezoekje van controleurs kan verwachten. Het gaat bijvoorbeeld om studenten die in dezelfde straat als hun ouders zeggen te wonen of die opvallend ver van hun onderwijsinstelling staan ingeschreven terwijl hun ouders dichterbij wonen.

Bovendien hoeft de Dienst Uitvoering Onderwijs straks alleen nog maar te bewijzen dat een student niet op het adres woont dat hij aan de gemeente heeft doorgegeven. Momenteel moet DUO bij een vermoeden van fraude ook aantonen dat een student daadwerkelijk bij zijn ouders woont, wat in de praktijk zo goed als onmogelijk is.

Er zullen uitzonderingen blijven. Zo kunnen studenten zich niet inschrijven op het adres van een blijf-van-mijn-lijfhuis of bij een pand dat geen woonbestemming heeft. In zulke gevallen heeft de rechter al vaker geoordeeld dat studenten dan niets te verwijten valt. Dat blijft zo, belooft Van Bijsterveldt.

Ook wil ze rekening houden met studenten die een tijdje in het buitenland studeren en hun kamer legaal onderverhuren. “Tijdens het huisbezoek kunnen huisgenoten een toelichting geven op de situatie”, aldus de minister. “Bovendien kan als bewijsstuk een brief van de universiteit o.i.d. gevraagd worden.”

Wel zal DUO steekproefsgewijs checken of de ouders van reislustige studenten niet toevallig in het buitenland wonen. Anders zouden ze immers alsnog thuiswonend kunnen zijn.

Het nieuwe systeem zal voor de overheid goedkoper zijn. Zo zullen de uitgaven aan studiefinanciering lager worden, omdat studenten minder vaak zullen frauderen. Ook gaan de administratieve lasten omlaag, omdat de adrescontroles eenvoudiger worden.

Betrapte fraudeurs hoeven momenteel alleen terug te betalen wat ze te veel hebben gekregen, oftewel zo’n tweeduizend euro per jaar. Onder de nieuwe wet zullen zij ook een boete krijgen van vijftig procent: duizend euro per jaar. Wie nog een keer wordt betrapt, moet zelfs tweeduizend euro betalen en loopt kans op strafrechtelijke vervolging.

De Raad van State had geadviseerd om het verschil tussen de basisbeurs voor uitwonenden en thuiswonenden op te heffen. Dan hoef je ook geen fraude meer op te sporen. Daar ziet het kabinet niets in. Thuiswonenden zouden dan te veel geld krijgen en uitwonenden te weinig, meent het kabinet.

Editor Redactie

Do you have a question or comment about this article?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.