Prof.dr.ir. Gerard Meijer en gastmedewerker dr. Max Hilhorst van elektrotechniek hebben een goedkoop alternatief uitgevonden voor de dure watergehaltemeters in potplanten.
Hilhorst en Meijer maken opmerkelijk genoeg gebruik van draad- en batterijloze Rfid-tags. Deze kaartjes met een chip die een identificatiecode uitzendt doen doorgaans dienst als diefstalbeveiliging in winkels. Ze activeren bijvoorbeeld het alarmpoortje bij diefstal. Hilhorst: “Die tags zijn erg gevoelig voor vocht, want er zit een resonantiekring op. Dat is ons voordeel. Want doordat een tag water zo goed waarneemt, is hij uitermate geschikt om het watergehalte te meten.”
Hilhorst heeft de chipkaartjes geschikt gemaakt om het watergehalte te meten, door een zogeheten impedantiesensor te gebruiken. De elektroden in het kaartje worden daardoor steeds aan- en uitgeschakeld en meten zo het vocht in de pot. “Hoe we dat precies hebben gedaan houden we nog geheim”, zegt Hilhorst.
De kweker kan dankzij de chip met een handmeter op afstand het watergehalte van de pot opvragen. “De tag geeft een waarde aan het watergehalte in de pot, van één tot tien. De kweker weet bijvoorbeeld dat hij onder de zes moet gaan sproeien.” Nu weten kwekers vaak niet hoeveel vocht er in de bodem van hun potplanten zit.
Tot nu toe was het nog nooit iemand gelukt om het watergehalte draadloos en zo goedkoop te meten. Hilhorst: “Op dit moment kosten watergehaltemeters minimaal honderd euro per stuk en dan zit er ook nog een draad aan. In een kas staan duizenden potten, dan is het vreselijk onhandig als overal kabels liggen. Bovendien brengt een potplant op een veiling vijftig cent op, daarom wil een kweker uiteraard geen honderd euro per pot betalen voor een watergehaltemeter.”
Sinds eind jaren negentig houdt Hilhorst zich bezig met potplanten. “Toen nam een kweker contact met me op en legde dit probleem voor. Maar helaas was de technologie toen nog niet ver genoeg. Het probleem is me bijgebleven en door de ontwikkeling van Rfid-tags en de impedantiesensor wist ik dat het nu kon lukken.”
Hilhorst richt samen met Wim Stenfert Kroese van het bedrijf Offis het bedrijf Sensortagsolutions op. Onlangs kregen ze voor de Aquatag een valorisation grant van 25 duizend euro van technologiestichting STW, om hun product tot een commercieel succes te maken. “Van dat geld gaan we een demonstratiemodel maken van de sensor en contacten leggen met het bedrijfsleven. Het zal nog wel een paar jaar duren voordat de Aquatags daadwerkelijk in de potten van de kwekers liggen.” (RV)
Hilhorst en Meijer maken opmerkelijk genoeg gebruik van draad- en batterijloze Rfid-tags. Deze kaartjes met een chip die een identificatiecode uitzendt doen doorgaans dienst als diefstalbeveiliging in winkels. Ze activeren bijvoorbeeld het alarmpoortje bij diefstal. Hilhorst: “Die tags zijn erg gevoelig voor vocht, want er zit een resonantiekring op. Dat is ons voordeel. Want doordat een tag water zo goed waarneemt, is hij uitermate geschikt om het watergehalte te meten.”
Hilhorst heeft de chipkaartjes geschikt gemaakt om het watergehalte te meten, door een zogeheten impedantiesensor te gebruiken. De elektroden in het kaartje worden daardoor steeds aan- en uitgeschakeld en meten zo het vocht in de pot. “Hoe we dat precies hebben gedaan houden we nog geheim”, zegt Hilhorst.
De kweker kan dankzij de chip met een handmeter op afstand het watergehalte van de pot opvragen. “De tag geeft een waarde aan het watergehalte in de pot, van één tot tien. De kweker weet bijvoorbeeld dat hij onder de zes moet gaan sproeien.” Nu weten kwekers vaak niet hoeveel vocht er in de bodem van hun potplanten zit.
Tot nu toe was het nog nooit iemand gelukt om het watergehalte draadloos en zo goedkoop te meten. Hilhorst: “Op dit moment kosten watergehaltemeters minimaal honderd euro per stuk en dan zit er ook nog een draad aan. In een kas staan duizenden potten, dan is het vreselijk onhandig als overal kabels liggen. Bovendien brengt een potplant op een veiling vijftig cent op, daarom wil een kweker uiteraard geen honderd euro per pot betalen voor een watergehaltemeter.”
Sinds eind jaren negentig houdt Hilhorst zich bezig met potplanten. “Toen nam een kweker contact met me op en legde dit probleem voor. Maar helaas was de technologie toen nog niet ver genoeg. Het probleem is me bijgebleven en door de ontwikkeling van Rfid-tags en de impedantiesensor wist ik dat het nu kon lukken.”
Hilhorst richt samen met Wim Stenfert Kroese van het bedrijf Offis het bedrijf Sensortagsolutions op. Onlangs kregen ze voor de Aquatag een valorisation grant van 25 duizend euro van technologiestichting STW, om hun product tot een commercieel succes te maken. “Van dat geld gaan we een demonstratiemodel maken van de sensor en contacten leggen met het bedrijfsleven. Het zal nog wel een paar jaar duren voordat de Aquatags daadwerkelijk in de potten van de kwekers liggen.” (RV)
Comments are closed.