Er dreigt ongelijke behandeling van studenten die buiten hun schuld langer over hun opleiding doen, voorspelt de LSVb. Want er zitten grote verschillen tussen de profileringsfondsen van universiteiten en hogescholen.
De profileringsfondsen zijn bedoeld voor studenten die langdurig ziek zijn of een handicap hebben, maar ook voor studentbestuurders, topsporters en talentvolle studenten van buiten Europa die het hoge instellingscollegegeld niet kunnen betalen.
Met de komst van de langstudeerboete van drieduizend euro en het afschaffen van de basisbeurs in de masterfase zal er steeds vaker een beroep worden gedaan op de fondsen, is de algemene verwachting.
Instellingen mogen zelf weten hoeveel geld ze in de fondsen steken. Uit een vandaag gepresenteerd onderzoek van de Landelijke Studenten Vakbond blijkt dat hogescholen veel minder gul zijn dan universiteiten. Niet alleen reserveren ze minder voor bestuursbeurzen, maar ook voor afstudeersteun. De LSVb vindt vooral dat laatste vreemd, want ‘het is onwaarschijnlijk dat hbo-studenten minder vaak last hebben van ziekte en vervelende familieomstandigheden dan wo-studenten’.
Het ligt volgens de bond meer voor de hand dat hbo-studenten weinig bekend zijn met het profileringsfonds, wat bevestigd wordt door hbo-decanen. Informatie is slecht te vinden op de websites van de instellingen, had ook de Onderwijsinspectie al geconstateerd.
Maar ook tussen universiteiten en hogescholen onderling zijn de verschillen groot, blijkt uit cijfers die ze zelf aanleveren. Zo heeft Wageningen Universiteit gemiddeld 302 euro per student beschikbaar, en de Universiteit Utrecht 37 euro. De TU Delft geeft per student gemiddeld 65 euro uit. Het totaal beschikbare bedrag van de TU is 1,1 miljoen euro. Dat is 0,21 procent van de totale lasten van 530,6 miljoen euro.
In het fonds van de Haagse Hogeschool zit veertien euro per student en bij Inholland moeten studenten het gemiddeld met dertig cent stellen.
Veel instellingen verwachten ook zelf dat de druk op de profileringsfondsen verder zal toenemen. Dat zal volgens hen vooral ten koste gaan van de bestuursbeurzen en de regelingen voor topsporters en talentvolle buitenlandse studenten.
De LSVb roept op tot meer helderheid over het profileringsfonds. Niet elke instelling gebruikt dezelfde regels, procedures en naam voor het fonds, waardoor studenten niet goed weten waar ze recht op hebben. Omdat bovendien in jaarrekeningen vaak niet vermeld wordt hoeveel geld er in het fonds zit, is het lastig om instellingen ter verantwoording te roepen.
LSVb-voorzitter Pascal ten Have roept politiek en instellingen op om er volgend collegejaar voor te zorgen dat gedupeerde studenten op het fonds kunnen rekenen.
Dit is mijn laatste column voor Delta. Vijf jaar geleden werd ik gevraagd als columnist en sindsdien is het maandelijks drukkende gevoel op zondagmiddag mij meer dan vertrouwd geworden. Ik ben eraan gehecht. Maar deze week was ik sinds mijn afstuderen weer even terug op de TU en bedacht mij dat het al voorbij was voor ik afscheid had kunnen nemen. Bij het openen van de automatische schuifdeuren werd ik overvallen door een gevoel van nostalgie, om over de rij met hongerige studenten voor een onbetaalbaar onsmakelijke Sodexo-lunch nog maar te zwijgen. Aan alles komt een eind. Om kritisch te zijn moet je ergens middenin staan, de chaos ervaren en er iets aan willen doen. En niet een beetje melancholisch aan de zijlijn staan snikken. Ik heb lang nagedacht over mogelijke famous last words. Ik moest denken aan de woorden die een vriend van mijn ouders ooit sprak toen ik net begon met studeren: ‘Als je student bent realiseer je je niet hoeveel mogelijkheden je eigenlijk hebt.’ Op het moment dat hij het zei, dacht ik ‘ouwe lul’. Of ‘je moest eens weten hoe hoog de studiedruk al is!’, maar hij had gelijk. Eenmaal afgestudeerd weet ik dat student zijn het allerbeste excuus is om te doen wat je interessant vindt, overal binnen te komen en op je gemak te ontdekken wat je niet wil. Ik wil niet zeggen dat het daarna minder wordt, integendeel. Maar ik realiseer mij wel wat een luxe het is dat er mensen voor je klaar staan om je te begeleiden, je werk beoordelen zonder je te ontslaan en zich druk maken om voor jou het meest interessante project te bedenken. Terwijl ik dit terug lees verzoen ik mij meer en meer met het einde van mijn taak als Delta-columnist; ik klink als een oude taart. Maar ik meen het: het zijn spannende tijden voor onderwijs en studenten. Jullie mogelijkheden en de kwaliteit daarvan staan op het spel. Ik zou zeggen; maak je druk. Wees kritisch en ambitieus. Eis fantastisch onderwijs. Demonstreer of wordt columnist en geniet daarvan. Daar sta ik deze plek graag voor af.
Comments are closed.