Aan de Oude Delft 18 wonen zes Virgilianen. In wat vroeger nog de sociëteit was, heeft Martijn Donders (zesdejaars civiel) het inmiddels tot huisoudste geschopt.
Joël Castermans (eerstejaars mijnbouw) staat onderaan de huisladder. Maar volgens beiden is er niet zo’n verschil in privileges of plichten, ,,als er maar wel koud bier in de koelkast ligt”.
OD 18 was de sociëteit van Virgiel tussen 1923 en 1949. Daarna verhuisde de Toko naar het huidige pand, schuin aan de overzijde van nummer 18. Zelf zien ze hun huis nog als reservesociëteit. Donders, voor huisingewijden Dodo: ,,Het is voor Virgiel de eerste plaats om naar uit te wijken. Wij zitten hier riant omdat het van de vereniging is.” Waarmee hij aangeeft dat wanneer Virgiel een beroep op hen zou doen, ze ervoor zouden wijken. ,,Inderdaad”, valt Castermans zijn HO bij. Castermans heet in huis Kees Kluns: met zijn 1 meter 90 stoot hij vaak zijn hoofd in het oude pand.
De eerste taak van de nieuwe HJ is om een naambordje voor het huis te maken, met natuurlijk bovenaan de HO en onderaan hijzelf. Alle bordjes zijn van gelijke grootte en de oude hangen netjes naast elkaar in de GR op de bovenste verdieping. En als de bel gaat, is het aan Castermans om de sleutel naar beneden te gooien, begeleid door een onverstaanbare woordenstroom over hoe je boven moet komen.
De zwaarste reguliere taak van de HJ is het bijhouden van de financiële administratie. Hij houdt de huisrekening op orde, betaalt wekelijks de rekening van de huisborrel op Virgiel en zorgt dat het huis in de giroloterij blijft meespelen met de huisrekening. Donders herinnert zich de afgelopen vijf jaar twee keer een tientje te hebben gewonnen.
Maar volgens Donders is de belangrijkste taak van de HJ het zorgen voor koud bier. De HJ bestelt het bier en houdt in de gaten dat er altijd een koude voorraad in de koelkast ligt. Daarnaast bakt hij ook de eieren als een huisborrel eens stevig thuis wordt voortgezet (spek, kaas en veel kruiden).
Ook de HO heeft sinds kort een eigen taak: hij verzorgt de tuin. Vroeger deed een tuinloze vrouw die graag tuinierde dat, maar zij is er vanwege ouderdom mee gestopt. Alle corveetaken worden wel door iedereen gezamenlijk gedaan.
De telefoon gaat. Gastermans neemt hem vrijwel automatisch op. ,,Ze komen me er niet voor halen als ik toevallig niet in de buurt ben”, relativeert Gastermans zijn rol als secretaresse. ,,Maar als iedereen evenver van de telefoon zit, dan is het een goed gebruik dat de HJ opneemt”, luidt de gezamenlijke conclusie.
De HO-status bestaat vooral uit tolerantie van de kant van de medebewoners; als afstuderend HO kun je het je permitteren om eens de gezamenlijke huislunch over te slaan. ,,Maar ik moet natuurlijk wel het goede voorbeeld blijven geven en in de gaten houden of anderen het niet af laten weten”, aldus Donders.
De HO zorgt er ook voor dat de verjaardagen niet vergetenworden. Daarvan is de verjaardag van de HJ meteen de belangrijkste: dan krijgt de HJ zijn eigen Delfts-blauwe mok. Uit deze huismok blijf hij de rest van zijn carrière drinken en zelfs daarna ook nog. Als een bewoner het huis verlaat wordt de mok namelijk aan een balk in de keuken opgehangen en komt hij ooit nog eens langs, dan kan hij weer uit zijn eigen mok drinken. De haakjes van de mokken geven in kleur aan hoe lang degene op OD 18 heeft gewoond.
De HO heeft in principe het recht om de AB van de televisie te bedienen. Dit leidde met Donders als HO tot strubbelingen, aangezien hij meer dan zijn huisgenoten naar actualiteiten en het Journaal kijkt. Men is het er wel over eens dat soaps niet worden getolereerd.
De kwaliteit van de kamers is ook duidelijk aan de ‘ouderdom’ van de bewoners gebonden: de HJ deelt samen met de jongste ex-HJ een studeerkamer op de bovenste etage, voorzien een paar ranzige bankstellen en grote stapels door elkaar liggend studiemateriaal. Beiden hebben daarnaast zoals de HO het noemt een ‘slaaphokje’. De HO beschikt over een opgeruimde, strak gemeubileerde kamer van 25 vierkante meter met uitzicht op de OD en hoogslaper (,,een eigen projectje”). En omdat iedereen evenveel huur betaalt, loont het dus om zo lang mogelijk te blijven wonen. De bewoners herinneren zich niet dat hier iemand ooit voor het afstuderen is vertrokken.
HJ zijn bij OD 18 heeft trouwens ook voordelen. Zo is de HJ ieder jaar op het Virgiliaanse hockeytoernooi gastheer voor het team van een damesdispuut uit Enschede. Hij is ook eerste reserve van het team en moet dus soms ook op het veld aantreden. De dames verblijven op de logeerkamer van OD 18. Deze kamer is eigenlijk voor de moderator, de geestelijk adviseur van Virgiel, maar die functie is al een paar jaar vacant.
Ook de grote kapel op de begane grond herinnert aan de vroegere christelijke taak van het pand. Tot enkele jaren geleden was hier het Studentenpastoraat gevestigd, maar dat moest vertrekken in verband met ‘geluidsoverlast voor de omgeving’. Nu doet de kapel nog maandelijks dienst voor de Russisch orthodoxe gemeenschap in Delft. Verder worden er repetities van culturele gezelschappen gehouden.
Officieel is trouwens nog niemand van de huidige bewoners HJ-af. Dat ben je pas als je je HJ-taak hebt vervuld. Zo moet Donders nog het immens grote wasrek van het huis vervangen. ,,Voor na het afstuderen, maar ik doe het uiteindelijk wel”, bromt de HO.
Aan de Oude Delft 18 wonen zes Virgilianen. In wat vroeger nog de sociëteit was, heeft Martijn Donders (zesdejaars civiel) het inmiddels tot huisoudste geschopt. Joël Castermans (eerstejaars mijnbouw) staat onderaan de huisladder. Maar volgens beiden is er niet zo’n verschil in privileges of plichten, ,,als er maar wel koud bier in de koelkast ligt”.
OD 18 was de sociëteit van Virgiel tussen 1923 en 1949. Daarna verhuisde de Toko naar het huidige pand, schuin aan de overzijde van nummer 18. Zelf zien ze hun huis nog als reservesociëteit. Donders, voor huisingewijden Dodo: ,,Het is voor Virgiel de eerste plaats om naar uit te wijken. Wij zitten hier riant omdat het van de vereniging is.” Waarmee hij aangeeft dat wanneer Virgiel een beroep op hen zou doen, ze ervoor zouden wijken. ,,Inderdaad”, valt Castermans zijn HO bij. Castermans heet in huis Kees Kluns: met zijn 1 meter 90 stoot hij vaak zijn hoofd in het oude pand.
De eerste taak van de nieuwe HJ is om een naambordje voor het huis te maken, met natuurlijk bovenaan de HO en onderaan hijzelf. Alle bordjes zijn van gelijke grootte en de oude hangen netjes naast elkaar in de GR op de bovenste verdieping. En als de bel gaat, is het aan Castermans om de sleutel naar beneden te gooien, begeleid door een onverstaanbare woordenstroom over hoe je boven moet komen.
De zwaarste reguliere taak van de HJ is het bijhouden van de financiële administratie. Hij houdt de huisrekening op orde, betaalt wekelijks de rekening van de huisborrel op Virgiel en zorgt dat het huis in de giroloterij blijft meespelen met de huisrekening. Donders herinnert zich de afgelopen vijf jaar twee keer een tientje te hebben gewonnen.
Maar volgens Donders is de belangrijkste taak van de HJ het zorgen voor koud bier. De HJ bestelt het bier en houdt in de gaten dat er altijd een koude voorraad in de koelkast ligt. Daarnaast bakt hij ook de eieren als een huisborrel eens stevig thuis wordt voortgezet (spek, kaas en veel kruiden).
Ook de HO heeft sinds kort een eigen taak: hij verzorgt de tuin. Vroeger deed een tuinloze vrouw die graag tuinierde dat, maar zij is er vanwege ouderdom mee gestopt. Alle corveetaken worden wel door iedereen gezamenlijk gedaan.
De telefoon gaat. Gastermans neemt hem vrijwel automatisch op. ,,Ze komen me er niet voor halen als ik toevallig niet in de buurt ben”, relativeert Gastermans zijn rol als secretaresse. ,,Maar als iedereen evenver van de telefoon zit, dan is het een goed gebruik dat de HJ opneemt”, luidt de gezamenlijke conclusie.
De HO-status bestaat vooral uit tolerantie van de kant van de medebewoners; als afstuderend HO kun je het je permitteren om eens de gezamenlijke huislunch over te slaan. ,,Maar ik moet natuurlijk wel het goede voorbeeld blijven geven en in de gaten houden of anderen het niet af laten weten”, aldus Donders.
De HO zorgt er ook voor dat de verjaardagen niet vergetenworden. Daarvan is de verjaardag van de HJ meteen de belangrijkste: dan krijgt de HJ zijn eigen Delfts-blauwe mok. Uit deze huismok blijf hij de rest van zijn carrière drinken en zelfs daarna ook nog. Als een bewoner het huis verlaat wordt de mok namelijk aan een balk in de keuken opgehangen en komt hij ooit nog eens langs, dan kan hij weer uit zijn eigen mok drinken. De haakjes van de mokken geven in kleur aan hoe lang degene op OD 18 heeft gewoond.
De HO heeft in principe het recht om de AB van de televisie te bedienen. Dit leidde met Donders als HO tot strubbelingen, aangezien hij meer dan zijn huisgenoten naar actualiteiten en het Journaal kijkt. Men is het er wel over eens dat soaps niet worden getolereerd.
De kwaliteit van de kamers is ook duidelijk aan de ‘ouderdom’ van de bewoners gebonden: de HJ deelt samen met de jongste ex-HJ een studeerkamer op de bovenste etage, voorzien een paar ranzige bankstellen en grote stapels door elkaar liggend studiemateriaal. Beiden hebben daarnaast zoals de HO het noemt een ‘slaaphokje’. De HO beschikt over een opgeruimde, strak gemeubileerde kamer van 25 vierkante meter met uitzicht op de OD en hoogslaper (,,een eigen projectje”). En omdat iedereen evenveel huur betaalt, loont het dus om zo lang mogelijk te blijven wonen. De bewoners herinneren zich niet dat hier iemand ooit voor het afstuderen is vertrokken.
HJ zijn bij OD 18 heeft trouwens ook voordelen. Zo is de HJ ieder jaar op het Virgiliaanse hockeytoernooi gastheer voor het team van een damesdispuut uit Enschede. Hij is ook eerste reserve van het team en moet dus soms ook op het veld aantreden. De dames verblijven op de logeerkamer van OD 18. Deze kamer is eigenlijk voor de moderator, de geestelijk adviseur van Virgiel, maar die functie is al een paar jaar vacant.
Ook de grote kapel op de begane grond herinnert aan de vroegere christelijke taak van het pand. Tot enkele jaren geleden was hier het Studentenpastoraat gevestigd, maar dat moest vertrekken in verband met ‘geluidsoverlast voor de omgeving’. Nu doet de kapel nog maandelijks dienst voor de Russisch orthodoxe gemeenschap in Delft. Verder worden er repetities van culturele gezelschappen gehouden.
Officieel is trouwens nog niemand van de huidige bewoners HJ-af. Dat ben je pas als je je HJ-taak hebt vervuld. Zo moet Donders nog het immens grote wasrek van het huis vervangen. ,,Voor na het afstuderen, maar ik doe het uiteindelijk wel”, bromt de HO.
Comments are closed.