Olympische droom spat uiteen

Anderhalf jaar lang zette de roeier van Proteus-Eretes alles opzij voor dat ene grote doel, de Olympische Spelen. De vreugde was groot toen de scheikundestudent in maart voor de ‘definitieve’ bezetting van de lichte mannenvier werd geselecteerd. De reeds gekwalificeerde boot boekte sindsdien onbevredigende resultaten in twee wereldbekerwedstrijden. Dat leidde tot een drastische ingreep van bondscoach Susannah Chayes, die Greidanus verving door reserve Paul Drewes.

“Mijn Olympische droom is voorbij, nog geen zestig dagen voordat de Spelen beginnen. Ik leefde er helemaal voor en nu ben ik eruit geflikkerd, terwijl ik met mijn hele hoofd al op weg daar naar toe was. Ik heb menig traantje gelaten. Ik ben heel boos over hoe het de afgelopen anderhalf jaar is gegaan. Het is een gigantisch chaotische selectieprocedure geweest.”

Dat er iets moest gebeuren, erkent hij volmondig. “Als je in China voor een medaille wilt gaan, moet je bij een wereldbekerwedstrijd minstens de finale halen. Het probleem was dat we als ploeg geen goed ritme vonden in de boot.” Omdat er drie stuurboorders en één bakboorder waren geselecteerd, moest Marshall Godschalk worden ‘omgeboord’. Het leidde na drie maanden niet tot het gewenste resultaat. Er volgden interne omzettingen. Godschalk ging terug naar stuurboord, slagman Ivo Snijders naar bakboord. “Die bleek zowel op stuur- als op bakboord goed uit de voeten te kunnen. Hij had dus eerder net zo goed als slagman aan bakboord kunnen zitten. Qua visie is daar wat bij de coaching misgegaan, vind ik.”

Chayes besloot inmiddels reserve Drewes op slag uit te proberen. “Daar was ik helemaal voor. Met hem erbij wonnen we in 2007 brons op de worldcup in Amsterdam. Omdat Paul geen vertrouwen meer had in de bondscoach, haalde de bond in Rob Robbers een onafhankelijke coach erbij. We hebben drie races over één kilometer gevaren. Met gillende wind mee, dus de tijden zeiden niet zoveel. Eén extra windvlaag kan een paar seconden schelen. De stuurboorders werden per race doorgewisseld. In de combinatie zonder mij zag Robbers een ‘klik’, ‘iets magisch’. De bondscoach nam zijn advies over. Ik denk wel dat met Paul op slag en Ivo op bakboord de oneffenheden zijn gladgestreken. De boot zal beter varen dan tot nu toe. Maar ik blijf ervan overtuigd dat ik in de boot thuishoor, dat ik iets extra’s kan brengen.”

Greidanus richt zich nu met clubgenoot – en tweede reserve – Roeland Lievens in de lichte twee op het wereldkampioenschap, eind juli in Oostenrijk. De hoop op ‘China’ blijft stiekem aanwezig. “Er is veel smog daar, en het Chinese eten valt niet bij iedereen goed. Altijd mogelijk dat iemand ziek wordt of voedselvergiftiging krijgt.”

Anderhalf jaar lang zette de roeier van Proteus-Eretes alles opzij voor dat ene grote doel, de Olympische Spelen. De vreugde was groot toen de scheikundestudent in maart voor de ‘definitieve’ bezetting van de lichte mannenvier werd geselecteerd. De reeds gekwalificeerde boot boekte sindsdien onbevredigende resultaten in twee wereldbekerwedstrijden. Dat leidde tot een drastische ingreep van bondscoach Susannah Chayes, die Greidanus verving door reserve Paul Drewes.

“Mijn Olympische droom is voorbij, nog geen zestig dagen voordat de Spelen beginnen. Ik leefde er helemaal voor en nu ben ik eruit geflikkerd, terwijl ik met mijn hele hoofd al op weg daar naar toe was. Ik heb menig traantje gelaten. Ik ben heel boos over hoe het de afgelopen anderhalf jaar is gegaan. Het is een gigantisch chaotische selectieprocedure geweest.”

Dat er iets moest gebeuren, erkent hij volmondig. “Als je in China voor een medaille wilt gaan, moet je bij een wereldbekerwedstrijd minstens de finale halen. Het probleem was dat we als ploeg geen goed ritme vonden in de boot.” Omdat er drie stuurboorders en één bakboorder waren geselecteerd, moest Marshall Godschalk worden ‘omgeboord’. Het leidde na drie maanden niet tot het gewenste resultaat. Er volgden interne omzettingen. Godschalk ging terug naar stuurboord, slagman Ivo Snijders naar bakboord. “Die bleek zowel op stuur- als op bakboord goed uit de voeten te kunnen. Hij had dus eerder net zo goed als slagman aan bakboord kunnen zitten. Qua visie is daar wat bij de coaching misgegaan, vind ik.”

Chayes besloot inmiddels reserve Drewes op slag uit te proberen. “Daar was ik helemaal voor. Met hem erbij wonnen we in 2007 brons op de worldcup in Amsterdam. Omdat Paul geen vertrouwen meer had in de bondscoach, haalde de bond in Rob Robbers een onafhankelijke coach erbij. We hebben drie races over één kilometer gevaren. Met gillende wind mee, dus de tijden zeiden niet zoveel. Eén extra windvlaag kan een paar seconden schelen. De stuurboorders werden per race doorgewisseld. In de combinatie zonder mij zag Robbers een ‘klik’, ‘iets magisch’. De bondscoach nam zijn advies over. Ik denk wel dat met Paul op slag en Ivo op bakboord de oneffenheden zijn gladgestreken. De boot zal beter varen dan tot nu toe. Maar ik blijf ervan overtuigd dat ik in de boot thuishoor, dat ik iets extra’s kan brengen.”

Greidanus richt zich nu met clubgenoot – en tweede reserve – Roeland Lievens in de lichte twee op het wereldkampioenschap, eind juli in Oostenrijk. De hoop op ‘China’ blijft stiekem aanwezig. “Er is veel smog daar, en het Chinese eten valt niet bij iedereen goed. Altijd mogelijk dat iemand ziek wordt of voedselvergiftiging krijgt.”