Elf studenten van de TU Delft nemen in oktober 2007 deel aan de World Solar Challenge in Australië. Hun zonnewagen Nuna 4 verschilt sterk van de vorige.
Een spannende aflevering belooft het te worden, al zal er ditmaal ietsje minder hard worden gereden. Vol nieuwe elementen die de criticasters, die klaagden dat de succesformule sleetse plekken begon te vertonen, de mond moeten snoeren.
Sinds september werkt een studententeam aan het ontwerp van zonnewagen Nuna 4. In juni 2007 krijgt de buitenwereld hem te zien. Nu al is duidelijk dat twee ontwerpeisen een stevige stempel op Nuna 4 zullen drukken. De zonnewagen dient veilig te zijn . volgens het aangescherpte reglement van de World Solar Challenge, waar men lichte zonnewagens niet graag over de kop ziet slaan. En Nuna 4 moet de basis leggen voor een consumentvriendelijke zonnewagen.
“Met Nuna 4 kunnen we de kritiek weerleggen dat de zonnewagen geen nuttige bijdrage levert aan de ontwikkeling van duurzame technologie”, zegt teamleider en vijfdejaars maritieme techniek Stefan Roest. Teamlid Ivo Hagemans (vijfdejaars industrieel ontwerpen) wijst op de AstroLab, de hybride wagen die het Franse Venturi vorige maand op de markt heeft gebracht: een auto die rijdt op elektriciteit en zonlicht. Roest: “Dat soort mengvormen zie je ontstaan. Tegen de tijd dat de leden van dit team in het bejaardenhuis zitten, zullen de mensen in Nuna’s rondrijden.”
Opvallend aan de Nuna 4 is dat de bestuurder niet langer ligt, maar in een hoek van 27 graden zit. “Dat is veiliger, en waarschijnlijk comfortabeler”, zegt de Belgische IO-studente Tine Lavrysen, verantwoordelijk voor de ergonomische aspecten. Voor de zonnepanelen is zes in plaats van acht vierkante meter ingeruimd. Een omringende, beschermende structuur moet het gewicht van de wagen . zo’n tweehonderd kilo – vier keer kunnen dragen. En voor het eerst moeten alle zonnewagens voorzien zijn van normale voor- en achterverlichting, omdat ze in de vierdaagse race van Darwin naar Adelaide de snelweg delen met regulier autoverkeer.
De nadruk op veiligheid betekent niet dat het team de ambitie heeft laten varen om de TU Delft de vierde overwinning op rij te bezorgen. “Winnen staat voorop”, zegt Roest. Hij verwacht stevige concurrentie van de Amerikaanse en de Australische teams, die over forse budgetten beschikken. Nuon is ook deze keer de hoofdsponsor van Nuna: over de bijdrage van de TU Delft wordt onderhandeld. Roest: “Belangrijker vind ik dat we gebruik kunnen maken van de expertise en faciliteiten van de universiteit.” Zo vond Wubbo Ockels het project uiteindelijk uitdagend genoeg om weer als adviseur mee te werken.
Een spannende aflevering belooft het te worden, al zal er ditmaal ietsje minder hard worden gereden. Vol nieuwe elementen die de criticasters, die klaagden dat de succesformule sleetse plekken begon te vertonen, de mond moeten snoeren.
Sinds september werkt een studententeam aan het ontwerp van zonnewagen Nuna 4. In juni 2007 krijgt de buitenwereld hem te zien. Nu al is duidelijk dat twee ontwerpeisen een stevige stempel op Nuna 4 zullen drukken. De zonnewagen dient veilig te zijn . volgens het aangescherpte reglement van de World Solar Challenge, waar men lichte zonnewagens niet graag over de kop ziet slaan. En Nuna 4 moet de basis leggen voor een consumentvriendelijke zonnewagen.
“Met Nuna 4 kunnen we de kritiek weerleggen dat de zonnewagen geen nuttige bijdrage levert aan de ontwikkeling van duurzame technologie”, zegt teamleider en vijfdejaars maritieme techniek Stefan Roest. Teamlid Ivo Hagemans (vijfdejaars industrieel ontwerpen) wijst op de AstroLab, de hybride wagen die het Franse Venturi vorige maand op de markt heeft gebracht: een auto die rijdt op elektriciteit en zonlicht. Roest: “Dat soort mengvormen zie je ontstaan. Tegen de tijd dat de leden van dit team in het bejaardenhuis zitten, zullen de mensen in Nuna’s rondrijden.”
Opvallend aan de Nuna 4 is dat de bestuurder niet langer ligt, maar in een hoek van 27 graden zit. “Dat is veiliger, en waarschijnlijk comfortabeler”, zegt de Belgische IO-studente Tine Lavrysen, verantwoordelijk voor de ergonomische aspecten. Voor de zonnepanelen is zes in plaats van acht vierkante meter ingeruimd. Een omringende, beschermende structuur moet het gewicht van de wagen . zo’n tweehonderd kilo – vier keer kunnen dragen. En voor het eerst moeten alle zonnewagens voorzien zijn van normale voor- en achterverlichting, omdat ze in de vierdaagse race van Darwin naar Adelaide de snelweg delen met regulier autoverkeer.
De nadruk op veiligheid betekent niet dat het team de ambitie heeft laten varen om de TU Delft de vierde overwinning op rij te bezorgen. “Winnen staat voorop”, zegt Roest. Hij verwacht stevige concurrentie van de Amerikaanse en de Australische teams, die over forse budgetten beschikken. Nuon is ook deze keer de hoofdsponsor van Nuna: over de bijdrage van de TU Delft wordt onderhandeld. Roest: “Belangrijker vind ik dat we gebruik kunnen maken van de expertise en faciliteiten van de universiteit.” Zo vond Wubbo Ockels het project uiteindelijk uitdagend genoeg om weer als adviseur mee te werken.
Comments are closed.