Knikkebollend boven je avondeten. Heeft anno 2011 nou nog niemand iets kunnen uitvinden tegen een jetlag? Ja hoor. Drie TU-studenten zelfs. Vorige week wonnen ze een ondernemerswedstrijd met hun FlyLight.
‘I want to be a part of it – New York!’ Ja ja. Sinatra kon het alleen maar zo stralend zingen omdat híj er niet rondliep met een gigantische jetlag.
Luchtvaartmaatschappijen begrijpen het probleem als geen ander en stellen de biologische klok van hun passagiers al zo veel mogelijk bij aan het begin van een lange vlucht. Avondeten om vier uur ´s middags, gordijntjes dicht, lichten uit… – over op de tijd van aankomst. “Maar daarmee verzet je je biologische klok maximaal een uur”, weet Rutger Koning (22). Samen met studiegenoten Lars de Backker (24) en Xander Goudriaan (23), allemaal vijfdejaars luchtvaart- en ruimtevaarttechniek, bedacht hij FlyLight, een ingenieus apparaatje dat het biologisch ritme tot wel vier uur verlegt.
Er zijn mensen die het Nobelprijswaardig zouden vinden. Liof, een organisatie die het bedrijfsleven in Maastricht een boost wil geven, gunde het in elk geval de winst van de eerste voorronde van ondernemerswedstrijd LiofYeah. Prijs: tien keer duizend euro in natura, in de vorm van accountancyhulp, rechtsbijstand, huur van een bedrijfs- (“eh, flex-”)ruimte in Maastricht en zo nog wat praktische zaken.
Lekker, aldus Koning, al had hij van begin af aan alle vertrouwen in zijn eigen product. “Aan het eind van het vorige collegejaar volgden we het vak aerospace business engineering. Daarin kregen we de opdracht iets te verbeteren in de luchtvaartsector. Bijna elke L&R’er kijkt dan naar efficiënt vliegen – zaken die met vliegtuigen te maken hebben in elk geval. Wíj dachten: wat hebben mensen nou eigenlijk nodig? Zo kwamen we op het onderwerp jetlag.” Daar hebben ze bij L&R geen verstand van, merkt Koning droogjes op, dus was het puur een hunch dat lichttherapie daarbij zou kunnen helpen. Na een berg literatuurstudie met de FlyLight én een eindcijfer 8 tot gevolg, liet het drietal de vinding een zomer rusten. “Toen kwamen we tot de conclusie: dit is zó goed, hier laten we onze studies even voor rusten om er mee verder te gaan.”
Ze volgden het vak ‘ready to startup’ bij YesDelft, om een en ander te leren over het schrijven van een businessplan, hoe het zit met intellectueel eigendom en financiën. En voor ze het wisten vloog het eerste prototype van FlyLight van Amsterdam naar New York en weer terug.
Maar wat maakt nou dat de FlyLight, die er trouwens niet veel anders uitziet dan een iPod, werkt? Het antwoord klínkt heel simpel. “De mens heeft drie receptoren in zijn oog: twee voor de algemene visie, en één fotoreceptor die je met een speciaal blauw licht zo kunt beïnvloeden, dat je er je biologische klok mee kunt verzetten. FlyLight stel je in door je reguliere wektijd, bedtijd en plaats van bestemming in te voeren – de werking is dus heel persoonlijk. Vervolgens berekent hij de optimale behandeling en beschijnt die derde receptor met dat blauwe licht. Je hangt hem gewoon aan de stoel voor je of plaatst hem op je tafeltje, en ondertussen kun je gewoon film kijken of een boekje lezen. Na ongeveer een kwartiertje is de behandeling klaar en de jetlag voorkomen.”
Er mogen nog wel wat puntjes op de i. Zo willen de studenten de kleinschalige tests van nu graag opschalen en een slaapdeskundige betrekken bij FlyLight. “Voor de geloofwaardigheid.” Half 2013 zou hij dan in de winkel moeten liggen.
Het klinkt bijna te mooi om waar te zijn; hij móet wel onbetaalbaar zijn? “250 Euro als je hem aanschaft”, lacht Koning, “of 25 euro huur voor een retourvlucht.” Dat is een uitgeslapen gevoel de meesten waarschijnlijk wel waard. Enne, experimentje: misschien werkt hij ook wel bij een nacht stevig doorhalen.
Heb jij vertrouwen in de overheid?
“Ja, ik ben hieraan begonnen omdat ik me er over verbaas dat mensen geen vertrouwen hebben in de overheid. Vraag is natuurlijk wel tot hoever je moet vertrouwen, maar ik ben wel tevreden. Vooral als ik het vergelijk met de rest van de wereld.”
Je doet de master sustainable energy technology: hoe raakt een gebrek aan vertrouwen jouw vakgebied?
“Als je kijkt naar nieuwe vormen van energie, dan hebben mensen op dit moment niet genoeg vertrouwen om daarin te investeren. Het is veelal een financiële kwestie, maar door het gebrek aan vertrouwen in wat gaat gebeuren op de energiemarkt, vinden veel goede vormen van energie geen doorgang. Zoals windparken op zee. Mensen weten niet meer wat ze moeten geloven. Wat zijn feiten en wat zijn meningen? Die kwestie is bij duurzame energie erg relevant. Ook bij CO2-opslag.”
Voor vertrouwen in wetenschappelijk gefundeerd beleid bedachten jullie een digitale voelspriet.
“Op dit moment reageren overheidsinstanties erg traag op discussies vanuit de samenleving, terwijl die op internet zijn te volgen. De digitale voelspriet is een methode om te volgen of er bepaalde pieken zijn in termen waarop mensen twitteren of googlen. Je kunt dan meteen tegenwicht bieden als beweringen niet kloppen. Of een promotiecampagne aanpassen. Twijfels wegnemen.”
Hoe kunnen wetenschappers er zelf aan bijdragen om het vertrouwen te verbeteren?
“De denktank pleit voor een netwerk van wetenschappers die nog heel onafhankelijk zijn, op een universiteit werken en het leuk vinden om erover te vertellen. Sommige media kennen maar een beperkte groep wetenschappers. Het idee is dat er een website komt met informatie over wetenschappers en hun interesses. Die website moet je bijhouden en je moet communicatietraining aan die wetenschappers aanbieden.”
Jij zat in de werkgroep die vertrouwen in de politie onderzocht. Hoe ging dat?
“We analyseerden dat het bij de politie voornamelijk ging om een gezagsprobleem. Bepaalde groepen zijn bewust agressief en respectloos naar de politie. Kijk naar de rellen bij Hoek van Holland. Alles is veel zichtbaarder geworden via sociale media. Iedereen heeft een cameraatje op zijn telefoon en kan dingen op YouTube zetten. De politie reageert daar niet snel genoeg op. Verder verwacht de burger dat de politie alles oplost. We zijn in gesprek met Sire om een campagne te beginnen over wat je van de politie kunt verwachten en wat je eigen verantwoordelijkheid is. Honderdvijftigduizend kleine, makkelijke zaken die kunnen worden opgelost, blijven op de plank liggen. Wij bedachten dat we daarvoor rechtenstudenten kunnen inzetten. Verder kunnen studenten journalistiek als onderdeel van hun curriculum initiatieven bij korpsen filmen en op internet zetten voor andere korpsen.”
En nu maar hopen dat jullie plannen niet in een diepe la verdwijnen.
“Als het goed is gebeurt dat niet. Voor de digitale voelspriet is bijvoorbeeld door de nieuwe Voedsel en Waren Autoriteit al geld vrijgemaakt.”
Comments are closed.