In de mondiale top honderd van meest geciteerde chemici ontbreken de Nederlanders. Vooral scheikundigen van de TU’s scoren matig.
De meest geciteerde scheikundige in Nederland is prof.dr. G. van Koten van de Universiteit Utrecht. Zijn 355 artikelen werden in totaal 5288 keer geciteerd. Daarmee is Van Koten nummer 129 op de wereldranglijst van chemici. Dat blijkt uit een telling van het Institute for Scientific Information in Philadelphia, dat alle scheikundige publicaties tussen 1981 en 1997 doorspitte. Aan de hand van deze internationale lijst stelde het Chemisch Weekblad een lijst op van de meest geciteerde Nederlandse scheikundigen.
De scheikundigen aan de drie technische universiteiten doen het op deze Nederlandse lijst maar matig. Derde (wereldwijd nummer 185) staat de Twentse supramoleculair chemicus prof.dr.ir. D.N. Reinhoudt met 4712 citaties. Nummer tien in Nederland is de Delftenaar prof.ir. H. van Bekkum met 2214 verwijzingen. Hij wordt op de voet gevolgd door zijn Eindhovense collega prof.dr. R.A. van Santen, die 2187 keer werd aangehaald.
Dit zijn magere prestaties in vergelijking met de absolute nummer één van het mondiale citatie-klassement: de Amerikaan A. Bax. De onderzoeker van het National Institute of Diabetes and Digestive and Kidney Diseases (Washington) werd maar liefst 21.655 keer geciteerd. Bij een vergelijkbaar onderzoek in 1992 stond Bax ook al bovenaan.
Toch won Bax nooit de Nobelprijs. Die erkenning kregen slechts vier chemici uit de citatietop twintig. De lijst vormt overigens geen eerlijke afspiegeling van de talenten van de onderzoekers. Jonge chemici staan over het algemeen niet hoog, omdat ze nog weinig gepubliceerd hebben. Daarnaast loopt het aantal citaties van een artikel gestaag op naarmate het ouder
wordt. (HOP/KV)
De meest geciteerde scheikundige in Nederland is prof.dr. G. van Koten van de Universiteit Utrecht. Zijn 355 artikelen werden in totaal 5288 keer geciteerd. Daarmee is Van Koten nummer 129 op de wereldranglijst van chemici. Dat blijkt uit een telling van het Institute for Scientific Information in Philadelphia, dat alle scheikundige publicaties tussen 1981 en 1997 doorspitte. Aan de hand van deze internationale lijst stelde het Chemisch Weekblad een lijst op van de meest geciteerde Nederlandse scheikundigen.
De scheikundigen aan de drie technische universiteiten doen het op deze Nederlandse lijst maar matig. Derde (wereldwijd nummer 185) staat de Twentse supramoleculair chemicus prof.dr.ir. D.N. Reinhoudt met 4712 citaties. Nummer tien in Nederland is de Delftenaar prof.ir. H. van Bekkum met 2214 verwijzingen. Hij wordt op de voet gevolgd door zijn Eindhovense collega prof.dr. R.A. van Santen, die 2187 keer werd aangehaald.
Dit zijn magere prestaties in vergelijking met de absolute nummer één van het mondiale citatie-klassement: de Amerikaan A. Bax. De onderzoeker van het National Institute of Diabetes and Digestive and Kidney Diseases (Washington) werd maar liefst 21.655 keer geciteerd. Bij een vergelijkbaar onderzoek in 1992 stond Bax ook al bovenaan.
Toch won Bax nooit de Nobelprijs. Die erkenning kregen slechts vier chemici uit de citatietop twintig. De lijst vormt overigens geen eerlijke afspiegeling van de talenten van de onderzoekers. Jonge chemici staan over het algemeen niet hoog, omdat ze nog weinig gepubliceerd hebben. Daarnaast loopt het aantal citaties van een artikel gestaag op naarmate het ouder
wordt. (HOP/KV)
Comments are closed.