‘The name matters a lot’

A simple recent poll on Facebook, asking, ‘Should TU Delft merge with the universities of Leiden and Rotterdam’, resulted in staggering 90% of ‘No’ votes among the 1850 students who answered. With no concrete information from the university about the merger, Dutch and international students are starting to speculate and form their own opinions, including a host of conspiracy theories, ranging from purely financial motives being behind the merger to the merged university ultimately being named ‘Leiden University’ because powerful government ministers and officials are graduates of that university.

How would a merger affect international students? The high added cost of commuting between the three cities for classes would be financially crippling for many internationals. ‘And what about my sense of pride?’ asked Karthikeyan Ganeshan, a TU Delft MSC student from India. ‘I chose this university not just for its highly recommended academic program, but also for its status as one of the best universities for studying bio-medical engineering. The name matters a lot. I don’t think the academic program will be affected much, but with a different name, I’m not sure if the university will still remain popular back home.’



Status is thought to be one of the most important reasons for the merger: a rise in university world rankings as a result of a higher number of collective research publications that the merger of the three universities would trigger. Still, many other international students are not happy about a proposed name change. Laertis Antonios Vassiliou, a building technology student from Greece, suggests that ‘the new name should either include and refer to all former names of universities, something like ‘DLR University’, the Delft-Leiden-Rotterdam combining to create an MIT-like catchy name, or be a totally new and neutral name.’



Other international students were skeptical about the management of such a large university. The bigger a university gets, the tougher it is properly manage. ‘On the one hand, the merger of the three universities is going to worsen the already sluggish and quite bureaucratic administration, and on the other it will make the education even more impersonal than it is at the moment,’ says Lubomir Dragomirov, an architecture MSc student from Bulgaria. ‘I think it’s the wrong thing to do, or at least each university should be as autonomous as possible.’



Some students however do see the merger more opportunistically. The interdisciplinary collaborations stemming from a merger would, for example, take students several steps closer to Da Vinci’s ‘Homo Universalis’ model, as Vassiliou noted: ‘In architecture, regular-standard designs are no longer a ‘top-of-the-pop’ product. Marrying architecture with other sciences, like real estate and financial and administrative studies at Rotterdam University, or formal study programs, like hyperbody, with proper biomimetics, at Leiden’s faculty of Biology, could really enhance our engineering science.’



Dragomirov agrees: ‘A variety of different studies would become available to students, offering the possibility to approach any problem from a much broader perspective.’  

Delftse studenten waarderen hun eigen idealisme gemiddeld met een 5,3, op een schaal van 1 tot 10. Bouwkundestudenten vinden zichzelf het meest idealistisch (5,9), studenten technische bestuurskunde het minst (4,5). Mannelijke internationale studenten blijken de meeste idealen te hebben (8,3), terwijl hun Nederlandse tegenhangers veel lager scoren (4,9).
Maar zeven procent van de respondenten doneert regelmatig aan een goed doel. 39 Procent doet dat nooit. Slechts vijf procent koopt in de supermarkt bewust biologische en Fair Trade producten, terwijl 41 procent dat nooit doet. Alweer maar vijf procent doet regelmatig vrijwilligerswerk voor een ideële organisatie. 58 Procent doet dat niet. Ook acties of demonstraties met een ideëel doel zijn niet populair. Vier procent gaat regelmatig de barricades op, 46 procent begint er niet aan.

Toch vindt de meerderheid van de respondenten (57 procent) niet dat het onderwijsprogramma van de TU Delft te veel gericht is op ideële thema’s. 26 Procent heeft zelf geheel of gedeeltelijk voor zijn of haar opleiding aan de TU gekozen omdat hij of zij daarmee ‘het meest voor de wereld kan doen’.
Daarmee lijkt in strijd dat maar veertien procent in meer of mindere mate zijn of haar carrière in dienst wil stellen van een ideële organisatie. 23 Procent sluit dat uit, 34 procent acht de kans klein.

Respondenten mochten maximaal drie idealen aanstrepen die zij nastreven. Het tegengaan van klimaatverandering scoort met 55 procent het hoogst. Daarna volgen het verbeteren van dierenwelzijn (45 procent) en het verminderen van oorlog en mondiale conflicten (40 procent). Eerlijke wereldhandel werd het minst aangestreept, door twintig procent van de respondenten. En het verbeteren van de mensenrechten (29 procent) staat bijna op gelijke voet met het verbeteren van de positie van studenten (27 procent).

Voor Nederlandse studentes blijkt van de zes gegeven opties dierenwelzijn het belangrijkst. De andere drie groepen (Nederlandse mannen en internationale vrouwen en mannen) hebben allemaal de klimaatverandering bovenaan staan.
Respondenten werd ook gevraagd zichzelf te vergelijken met studenten dertig jaar geleden. Bijna de helft vindt studenten van nu minder idealistisch. Achttien procent vindt dat niet en een derde weet het niet.
De verschillen tussen Delftse en Wageningse studenten blijken niet heel groot. In Wageningen geven Nederlandse studenten hun eigen idealisme een 5,5. Ook daar staat klimaatverandering boven aan de idealen top-zes. Maar mensenrechten en een eerlijke wereldhandel scoren er in tegenstelling tot in Delft hoger dan dierenwelzijn. 

Deze enquête is ingevuld door 256 Delftse studenten van alle acht faculteiten, uit alle studiejaren, van beide geslachten, van Nederlandse en internationale afkomst. Met dank aan Josella Stroo, Evelien Plijter en Fleur Derks.