Met noise meer mans

. Sonic Youth

Discografie: twee demo’%

Eerstvolgende optreden: IO-festival (zo goed als zeker)

In de serie afwijkende bandnamen vandaag aandacht voor het Dieter Schrempf Ensemble. In de NBA basketbalde ooit een Duitser en zijn naam was Detlef Schrempf. Zijn broer was trompettist en laat hij nou Dieter Schrempf heten. En toen waren daar enkele muzikanten die er lol in hadden die naam tot bandnaam te verheven.

Behalve dat de naam van de band op z’% minst afwijkend te noemen is, is ook de bezetting niet wat je van een ‘%ormale’ band mag verwachten. Oké, er is een drummer, Rob Winkel. Er is een gitarist, Bart Baekelandt, vooruit. Maar dan komt het: het Dieter Schrempf Ensemble heeft twee bassisten, namelijk Robin Hoenderdos en Mieke Groeneweg. ,,Toen we begonnen wilden we ons voordoen als een jazz-trio met kostuums aan enzo. We hadden ook blazers, maar dat bleek toch niet te werken. Later is Mieke erbij gekomen. Er zijn wel meer bands met twee bassen, bijvoorbeeld Girls Against Boys. Het rockt lekker”, aldus Hoenderdos.

De muziek van Dieter Schrempf is nogal ‘tegendraads’, zoals ze het zelf noemen. ,,We hebben geen songstructuren van couplet, couplet refrein, couplet, refrein. We proberen het publiek op het verkeerde been te zetten. En soms ook ons zelf, haha”, aldus Hoenderdos. Een voorbeeld is het ‘stadionnummer’ Playing big festivals at summer weekends. Nou ja nummer; 30 seconden effecten en gegorgel.

Hoewel de band minimaal eens in de twee weken de oefenruimte induikt, wil het live niet altijd lukken. Dat bleek wel 23 januari, toen het Ensemble in de Eland optrad. ,,Het geluid was shit”, zegt Winkel. ,,We speelden allemaal op geleende spullen en om kwart voor tien kwam de politie dat het om 24.00 uur stil moest zijn. Toen moesten er dus nog drie bands spelen. We hebben de helft van de nummers niet gespeeld en de andere helft te snel.”

Over het initiatief van de avond zijn de ‘noisers’ wel te spreken. De sfeer was goed. Baekelandt: ,,Het was super druk, maar het was dan ook gratis. Het kan dus wel in Delft. Het is goed dat de Eland weer opengaat, als je weet welke bands daar allemaal gespeeld hebben: Jon Spencer Blues Explosion, voordat ze bekend waren. dEUS, toen ze al slecht waren, hahaha.”

Nog voor de zomer gaat Dieter Schrempf de studio in en dan kijken ze of er genoeg goed materiaal is voor een LP, zoniet dan wordt het een single. Dan komt ook het plezier weer van het hoesje maken. ,,De traditie is eigenlijk dat ieder nummer een eigen stripjekrijgt. We moeten toch laten zien dat we IO’ers zijn hè”, zegt Hoenderdos. ,,Alhoewel, misschien doen we dit keer geen stripjes; goede wijn behoeft geen krans.”

Invloeden: Shellac, Slint, Polvo, Unwound, Boredoms, Blonde Redhead

Hoogtepunt: optreden voor eerstejaars corps-meisjes, die helemaal uit hun dak gingen

Stones of Beatles: geen van beide… Sonic Youth

Discografie: twee demo’%

Eerstvolgende optreden: IO-festival (zo goed als zeker)

In de serie afwijkende bandnamen vandaag aandacht voor het Dieter Schrempf Ensemble. In de NBA basketbalde ooit een Duitser en zijn naam was Detlef Schrempf. Zijn broer was trompettist en laat hij nou Dieter Schrempf heten. En toen waren daar enkele muzikanten die er lol in hadden die naam tot bandnaam te verheven.

Behalve dat de naam van de band op z’% minst afwijkend te noemen is, is ook de bezetting niet wat je van een ‘%ormale’ band mag verwachten. Oké, er is een drummer, Rob Winkel. Er is een gitarist, Bart Baekelandt, vooruit. Maar dan komt het: het Dieter Schrempf Ensemble heeft twee bassisten, namelijk Robin Hoenderdos en Mieke Groeneweg. ,,Toen we begonnen wilden we ons voordoen als een jazz-trio met kostuums aan enzo. We hadden ook blazers, maar dat bleek toch niet te werken. Later is Mieke erbij gekomen. Er zijn wel meer bands met twee bassen, bijvoorbeeld Girls Against Boys. Het rockt lekker”, aldus Hoenderdos.

De muziek van Dieter Schrempf is nogal ‘tegendraads’, zoals ze het zelf noemen. ,,We hebben geen songstructuren van couplet, couplet refrein, couplet, refrein. We proberen het publiek op het verkeerde been te zetten. En soms ook ons zelf, haha”, aldus Hoenderdos. Een voorbeeld is het ‘stadionnummer’ Playing big festivals at summer weekends. Nou ja nummer; 30 seconden effecten en gegorgel.

Hoewel de band minimaal eens in de twee weken de oefenruimte induikt, wil het live niet altijd lukken. Dat bleek wel 23 januari, toen het Ensemble in de Eland optrad. ,,Het geluid was shit”, zegt Winkel. ,,We speelden allemaal op geleende spullen en om kwart voor tien kwam de politie dat het om 24.00 uur stil moest zijn. Toen moesten er dus nog drie bands spelen. We hebben de helft van de nummers niet gespeeld en de andere helft te snel.”

Over het initiatief van de avond zijn de ‘noisers’ wel te spreken. De sfeer was goed. Baekelandt: ,,Het was super druk, maar het was dan ook gratis. Het kan dus wel in Delft. Het is goed dat de Eland weer opengaat, als je weet welke bands daar allemaal gespeeld hebben: Jon Spencer Blues Explosion, voordat ze bekend waren. dEUS, toen ze al slecht waren, hahaha.”

Nog voor de zomer gaat Dieter Schrempf de studio in en dan kijken ze of er genoeg goed materiaal is voor een LP, zoniet dan wordt het een single. Dan komt ook het plezier weer van het hoesje maken. ,,De traditie is eigenlijk dat ieder nummer een eigen stripjekrijgt. We moeten toch laten zien dat we IO’ers zijn hè”, zegt Hoenderdos. ,,Alhoewel, misschien doen we dit keer geen stripjes; goede wijn behoeft geen krans.”