Een Aula vol jonge meisjes. De droom van iedere Delftse man? Vrijdag en zaterdag bezochten ongeveer tweehonderd vwo-meisjes de Meiden Studeren Techniek-dagen.
Om de TU te leren kennen. Succes of afknapper? Vier meiden aan het woord.
Het ontbijt is verpakt in een papieren zak. ‘Lunchzakje’, staat er in grote letters op. Slaperige meisjes halen broodjes en een banaan eruit. Het steriele Aula-restaurant wordt heel even door het andere geslacht gedomineerd. Lang zal het niet duren, hoewel de TU weer flink haar best heeft gedaan vrouwen naar Delft te lokken.
,,Stel je voor dat je op een gewone open dag bij Elektro als enige meisje tussen allemaal jongens zit. Dat is toch ook niet leuk”, filosofeert Sophie de Vries. Ze is vijftien en zit in vwo-4. Ze is op de Meiden Studeren Techniek-dagen (MST-dagen, voorheen Thea-dagen), maar weet niet goed wat ze van het initiatief moet vinden. ,,Een meisjesdag is aan de ene kant wel goed. Maar het is wel raar dat het alleen voor meisjes is.”
Haar vriendin Marjon Doeser (16) kijkt haar vragend aan. ,,Vind je het nu goed of slecht?” Sophie, uit Culemborg, denkt na, maar antwoordt dan toch positief: ,,Bij Scheikunde hebben we op Internet gezeten. Meestal hebben jongens dat al wel eens gedaan, maar ik snapte er niet veel van. Dan is zo’n meisjesdag wel gezelliger.”
Marjon, uit Beesd, is ook voorstander van het Delftse initiatief. ,,Meisjes worden zo wel bevoordeeld”, meent ze, ,,maar dat is wel logisch. Meisjes denken vaak dat een technische studie te moeilijk voor ze is en ze kunnen wel wat meer voorlichting gebruiken.”
Maar moeten er wel meer meisjes techniek studeren? Linda Kusters (17) uit Heerlen zit in vwo-6 en heeft zich al ingeschreven bij Civiele Techniek. ,,Ja, maar je moet ze niet gaan pushen,” zegt ze. Haar 18-jarige vriendin Lisette Laeven, uit Wijnandsrade, vult aan: ,,Wat er in Twente gebeurt is wel erg eigenlijk, dat meisjes hun beurs terugkrijgen als ze binnen een half jaar besluiten te stoppen.” Alle vier zijn ze het er over eens dat meisjes gewoon zelf moeten kiezen wat ze willen studeren. Voorlichting over technische studies kan echter nooit kwaad.
Stom
Wat voor beeld ontstaat er nu van Delft door deze speciaal op meisjes gerichte voorlichting? ,,Ik wist eigenlijk niet dat Delft zo’n jongensstad was”, zegt Linda, ,,maar ze doen er wel erg dramatisch over.” Sophie beaamt dit: ,,De rector magnificus had het over evenwicht tussen mannen en vrouwen. Waarvoor moet er evenwicht zijn? Hebben jullie die meisjes hier zo hard nodig om mee te trouwen of zo?” Marjon vindt zijn pleidooi zelfs een beetje tegenstrijdig. ,,Hij zei dat meisjes en jongens gelijk zijn, maar ondertussen organiserenze wel een dag speciaal voor meisjes.” En vervolgens: ,,Voor een bedrijf maakt het toch ook niet uit of ze een mannelijke of een vrouwelijke ingenieur aannemen?”
Voor Linda hoeft zo’n officiële toespraak überhaupt niet. Het deed haar een beetje denken aan de gewone open dagen, waarvan ze er al drie volgde. ,,Zo’n open dag duurt echt mega-lang. En ze vertellen ook niet precies wat de studie inhoudt. Je zit maar in zo’n grote collegezaal en het enige wat je te zien krijgt is een stapel sheets. En daar vertellen ze dan een verhaal bij in hun ‘leidinggevenden-taaltje’. Daar zit je echt niet op te wachten.” De MST-dag vinden de meiden wat dat betreft beter opgezet. Linda: ,,Ja, als je komt om iets te kiezen word je er wel wijzer van. Je bent met een klein groepje en wordt begeleid door studenten. Dat is wat persoonlijker dan een prof.”
Marjon is het hier wel mee eens, maar maakt wel een kritische aantekening. ,,Ik vind het stom dat ze bij alle opleidingen hun best deden om zoveel mogelijk meisjes bij de projecten te zetten. Misschien hebben jongens wel meer succes met het werven van meisjes.”
Commercieel
Vrijdag werden de meisjes ontvangen op twee faculteiten naar keuze. Daar konden ze meedoen aan projecten. Marjon wil misschien architect worden. Vandaar dat haar aandacht vooral uitging naar het project bij Bouwkunde. Haar groep werd in het CAD-atelier achter een paar computers gezet. ,,Dat was eigenlijk een beetje saai. Het zag er simpel uit, maar we hadden nog nooit met zo’n programma gewerkt. We konden er niet zoveel mee. Bij het andere Bouwkunde-project mochten ze met karton torens bouwen. Dat leek me een stuk leuker, maar daar was geen plaats meer.”
De tweede keuze van Marjon viel op Industrieel Ontwerpen. ,,Daar moesten we een dienblad knutselen waarmee je zes volle koffiebekertjes kon vervoeren. Het was heel praktisch. Dat was wel leuk. Wel jammer dat we geen rondleiding door het gebouw kregen. Toen we naar de plee gingen zagen we een paar schaalmodellen staan. Dat vond ik ook interessant om te zien.”
,,Ik ben bij Scheikundige Technologie en Bioprocestechnologie geweest.” Sophie struikelt bijna over de naam van de faculteit. ,,Die studie is voor mij nu wel afgevallen. Ik kreeg niet zo’n positieve indruk. Scheikunde vind ik vooral leuk als het zich afspeelt in kleine laboratoria met zuurkasten. Hier was het veel groter allemaal, proeven met explosies en zo.” Marjon knikt vol begrip. ,,Dat vinden jongens misschien wél leuk.”
Lisette staat al ingeschreven bij Econometrie in Tilburg. ,,Maar ik weet het nog niet helemaal zeker, hoor.” Het lijkt erop, alsof ze alleen voor de gezelligheid is gekomen. Ze loopt hetzelfde programma als Linda, civiele techniek en informatica. ,,Ik wilde iets met economie en wiskunde, maar nu misschien toch ook iets met natuurkunde. Ik heb ook wel over technische bestuurskunde gedacht, maar dat leek me iets te commercieel,” verklaart Lisette. Linda kijkt haar verbaasd aan. ,,Waarom heb je daar dan niet meegelopen?” Ze blijft het antwoord schuldig.
Bij Civiele Techniek werd eerst aan de hand van dia’s uitgelegd wat voor bruggen er bestaan, waarna de meiden een zo sterk mogelijke constructie moesten bouwen. ,,Uiteindelijk was onze groep tweede”, vertelt Linda trots. Over informatica is ze minder te spreken. ,,We mochten surfen op het net, maar we weten nog steeds niet wat de studie inhoudt. En we mochten ook een spel spelen. Die mensen die erbij stonden wisten nergens wat vanaf.”
Vrij
En is hun beeld van Delft veranderd? De dames zijn positief. Voor Marjon was het de eerste keer hier. ,,Het is leuk om een universiteit en een stad te leren kennen. En het leren door praktijkdingen is het leukst.” Vrijdagavond is ze met Sophie nog even de stad in geweest, weg van de feestende meiden in de gekunstelde Aula-disco. ,,Naar een vereniging. Welke? Weet ik eigenlijk niet. Iets met Sint, geloof ik. Bij een paar jongens achterop. Het was wel gezellig.”
Linda blijft hameren op haar bezoek aan de TU Eindhoven, vorig jaar. ,,Het is hier echt een stuk beter dan in Eindhoven. Vooral het eten.” Ook Sophie heeft het gezellig gehad. ,,Ik vind technische vakken het leukste en eind dit jaar moet ik een pakket kiezen. Dan moet ik toch een beetje weten wat ik later wil. Met zo’n dag leer je beter hoe de universiteit in elkaar zit.” Maar het belangrijkst argument komt er direct achteraan. ,,En we hebben natuurlijk een dag vrij van school gekregen hiervoor.”
Een Aula vol jonge meisjes. De droom van iedere Delftse man? Vrijdag en zaterdag bezochten ongeveer tweehonderd vwo-meisjes de Meiden Studeren Techniek-dagen. Om de TU te leren kennen. Succes of afknapper? Vier meiden aan het woord.
Het ontbijt is verpakt in een papieren zak. ‘Lunchzakje’, staat er in grote letters op. Slaperige meisjes halen broodjes en een banaan eruit. Het steriele Aula-restaurant wordt heel even door het andere geslacht gedomineerd. Lang zal het niet duren, hoewel de TU weer flink haar best heeft gedaan vrouwen naar Delft te lokken.
,,Stel je voor dat je op een gewone open dag bij Elektro als enige meisje tussen allemaal jongens zit. Dat is toch ook niet leuk”, filosofeert Sophie de Vries. Ze is vijftien en zit in vwo-4. Ze is op de Meiden Studeren Techniek-dagen (MST-dagen, voorheen Thea-dagen), maar weet niet goed wat ze van het initiatief moet vinden. ,,Een meisjesdag is aan de ene kant wel goed. Maar het is wel raar dat het alleen voor meisjes is.”
Haar vriendin Marjon Doeser (16) kijkt haar vragend aan. ,,Vind je het nu goed of slecht?” Sophie, uit Culemborg, denkt na, maar antwoordt dan toch positief: ,,Bij Scheikunde hebben we op Internet gezeten. Meestal hebben jongens dat al wel eens gedaan, maar ik snapte er niet veel van. Dan is zo’n meisjesdag wel gezelliger.”
Marjon, uit Beesd, is ook voorstander van het Delftse initiatief. ,,Meisjes worden zo wel bevoordeeld”, meent ze, ,,maar dat is wel logisch. Meisjes denken vaak dat een technische studie te moeilijk voor ze is en ze kunnen wel wat meer voorlichting gebruiken.”
Maar moeten er wel meer meisjes techniek studeren? Linda Kusters (17) uit Heerlen zit in vwo-6 en heeft zich al ingeschreven bij Civiele Techniek. ,,Ja, maar je moet ze niet gaan pushen,” zegt ze. Haar 18-jarige vriendin Lisette Laeven, uit Wijnandsrade, vult aan: ,,Wat er in Twente gebeurt is wel erg eigenlijk, dat meisjes hun beurs terugkrijgen als ze binnen een half jaar besluiten te stoppen.” Alle vier zijn ze het er over eens dat meisjes gewoon zelf moeten kiezen wat ze willen studeren. Voorlichting over technische studies kan echter nooit kwaad.
Stom
Wat voor beeld ontstaat er nu van Delft door deze speciaal op meisjes gerichte voorlichting? ,,Ik wist eigenlijk niet dat Delft zo’n jongensstad was”, zegt Linda, ,,maar ze doen er wel erg dramatisch over.” Sophie beaamt dit: ,,De rector magnificus had het over evenwicht tussen mannen en vrouwen. Waarvoor moet er evenwicht zijn? Hebben jullie die meisjes hier zo hard nodig om mee te trouwen of zo?” Marjon vindt zijn pleidooi zelfs een beetje tegenstrijdig. ,,Hij zei dat meisjes en jongens gelijk zijn, maar ondertussen organiserenze wel een dag speciaal voor meisjes.” En vervolgens: ,,Voor een bedrijf maakt het toch ook niet uit of ze een mannelijke of een vrouwelijke ingenieur aannemen?”
Voor Linda hoeft zo’n officiële toespraak überhaupt niet. Het deed haar een beetje denken aan de gewone open dagen, waarvan ze er al drie volgde. ,,Zo’n open dag duurt echt mega-lang. En ze vertellen ook niet precies wat de studie inhoudt. Je zit maar in zo’n grote collegezaal en het enige wat je te zien krijgt is een stapel sheets. En daar vertellen ze dan een verhaal bij in hun ‘leidinggevenden-taaltje’. Daar zit je echt niet op te wachten.” De MST-dag vinden de meiden wat dat betreft beter opgezet. Linda: ,,Ja, als je komt om iets te kiezen word je er wel wijzer van. Je bent met een klein groepje en wordt begeleid door studenten. Dat is wat persoonlijker dan een prof.”
Marjon is het hier wel mee eens, maar maakt wel een kritische aantekening. ,,Ik vind het stom dat ze bij alle opleidingen hun best deden om zoveel mogelijk meisjes bij de projecten te zetten. Misschien hebben jongens wel meer succes met het werven van meisjes.”
Commercieel
Vrijdag werden de meisjes ontvangen op twee faculteiten naar keuze. Daar konden ze meedoen aan projecten. Marjon wil misschien architect worden. Vandaar dat haar aandacht vooral uitging naar het project bij Bouwkunde. Haar groep werd in het CAD-atelier achter een paar computers gezet. ,,Dat was eigenlijk een beetje saai. Het zag er simpel uit, maar we hadden nog nooit met zo’n programma gewerkt. We konden er niet zoveel mee. Bij het andere Bouwkunde-project mochten ze met karton torens bouwen. Dat leek me een stuk leuker, maar daar was geen plaats meer.”
De tweede keuze van Marjon viel op Industrieel Ontwerpen. ,,Daar moesten we een dienblad knutselen waarmee je zes volle koffiebekertjes kon vervoeren. Het was heel praktisch. Dat was wel leuk. Wel jammer dat we geen rondleiding door het gebouw kregen. Toen we naar de plee gingen zagen we een paar schaalmodellen staan. Dat vond ik ook interessant om te zien.”
,,Ik ben bij Scheikundige Technologie en Bioprocestechnologie geweest.” Sophie struikelt bijna over de naam van de faculteit. ,,Die studie is voor mij nu wel afgevallen. Ik kreeg niet zo’n positieve indruk. Scheikunde vind ik vooral leuk als het zich afspeelt in kleine laboratoria met zuurkasten. Hier was het veel groter allemaal, proeven met explosies en zo.” Marjon knikt vol begrip. ,,Dat vinden jongens misschien wél leuk.”
Lisette staat al ingeschreven bij Econometrie in Tilburg. ,,Maar ik weet het nog niet helemaal zeker, hoor.” Het lijkt erop, alsof ze alleen voor de gezelligheid is gekomen. Ze loopt hetzelfde programma als Linda, civiele techniek en informatica. ,,Ik wilde iets met economie en wiskunde, maar nu misschien toch ook iets met natuurkunde. Ik heb ook wel over technische bestuurskunde gedacht, maar dat leek me iets te commercieel,” verklaart Lisette. Linda kijkt haar verbaasd aan. ,,Waarom heb je daar dan niet meegelopen?” Ze blijft het antwoord schuldig.
Bij Civiele Techniek werd eerst aan de hand van dia’s uitgelegd wat voor bruggen er bestaan, waarna de meiden een zo sterk mogelijke constructie moesten bouwen. ,,Uiteindelijk was onze groep tweede”, vertelt Linda trots. Over informatica is ze minder te spreken. ,,We mochten surfen op het net, maar we weten nog steeds niet wat de studie inhoudt. En we mochten ook een spel spelen. Die mensen die erbij stonden wisten nergens wat vanaf.”
Vrij
En is hun beeld van Delft veranderd? De dames zijn positief. Voor Marjon was het de eerste keer hier. ,,Het is leuk om een universiteit en een stad te leren kennen. En het leren door praktijkdingen is het leukst.” Vrijdagavond is ze met Sophie nog even de stad in geweest, weg van de feestende meiden in de gekunstelde Aula-disco. ,,Naar een vereniging. Welke? Weet ik eigenlijk niet. Iets met Sint, geloof ik. Bij een paar jongens achterop. Het was wel gezellig.”
Linda blijft hameren op haar bezoek aan de TU Eindhoven, vorig jaar. ,,Het is hier echt een stuk beter dan in Eindhoven. Vooral het eten.” Ook Sophie heeft het gezellig gehad. ,,Ik vind technische vakken het leukste en eind dit jaar moet ik een pakket kiezen. Dan moet ik toch een beetje weten wat ik later wil. Met zo’n dag leer je beter hoe de universiteit in elkaar zit.” Maar het belangrijkst argument komt er direct achteraan. ,,En we hebben natuurlijk een dag vrij van school gekregen hiervoor.”
Comments are closed.