,,Onlangs zei iemand: op de TU kun je beter om vergiffenis vragen dan om toestemming”, aldus drs. J.M. Bronneman, secretaris van de universiteit. ,,Met de reorganisatie van het Bureau hopen wij dat deze mentaliteit verleden tijd wordt.’
‘
1 Bronneman: ,,God zij dank voor de betrokkenheid van de medewerkers”
De kop is eraf. De eerste stappen voor de reorganisatie van het Bureau van de universiteit zijn gezet. De acht staf-eenheden zijn bepaald en voor de helft van deze eenheden is inmiddels een hoofd of directeur benoemd. De komende weken moet de staf – die vijftig medewerkers zal tellen – duidelijker contouren krijgen. Er worden besprekingen gehouden over de aanstelling van de overige sleutelfunctionarissen en voor de invulling van de rest van deze kernstaf.
Een van de motoren bij dit proces is de secretaris van de universiteit: drs. J.M. Bronneman. Hij is blij dat de omvorming van het bureau nu definitief is ingezet. ,,De organisatie is momenteel te groot en te stroef. Onlangs werd op een afscheidsreceptie de grap gemaakt dat je op de TU beter om vergiffenis kan vragen dan om toestemming. Dat kan niet. Het duidt erop dat je eindeloos moet bidden en smeken om iets gedaan te krijgen. Dat remt de ontwikkeling van de universiteit.”
Focus
Het continue benadrukken dat een reorganisatie nodig is, houdt in feite een impliciete kritiek in op de werkwijze van de medewerkers.
,,Dat is zo, maar je kunt het ook anders zien: wij zeggen niet dat het slecht is, maar dat het beter kan. De afgelopen jaren is de organisatie van de TU te complex geworden. Op zich is dat niet expliciet de schuld van ‘iemand’, maar een gevolg van zowel interne als externe ontwikkelingen. De besluitvormingsprocessen zijn bijvoorbeeld te log geworden. Vaak ben je maanden bezig om ergens toestemming voor te krijgen en dat moet anders.
Ons streven is de eenheden een duidelijke focus en taakstelling mee te geven. Hierdoor kan er doelgerichter en sneller worden gewerkt omdat de lijnen dan veel korter zijn. Dat is een veel inspirerender uitgangspunt voor de medewerkers. Zij krijgen meer de ruimte voor eigen initiatieven, omdat sneller duidelijker is of een voorstel wel of niet is gewenst.”
Toch geven de rapporten weleens de indruk dat de TU-medewerkers ongeïnteresseerd bezig zijn. Daarentegen valt buitenstaanders juist de grote betrokkenheid van de medewerkers op.
,,Hier heb ik maar een antwoord op: God zij dank voor deze betrokkenheid. Dat is volgens mij ook een van de redenen dater zoveel verweer is tegen de veranderingen. Medewerkers willen dat de reorganisatie doordacht is. Ik hoop dat wij hen daarvan kunnen overtuigen. Dan zal de betrokkenheid een extra elan aan de verandering kunnen geven.”
Netwerk
Hoe zal in de toekomst de samenwerking tussen de kernstaf en de faculteiten vorm krijgen?
,,De eerste taak van de staf is het helpen verbeteren van de kwaliteit van het TU-bestuur. Essentieel daarbij is een uitstekend functionerend netwerk, intern en extern. Meer dan voorheen zullen het management van de faculteiten en de wetenschappers worden betrokken bij het TU-bestuur. Die samenwerking kan bijvoorbeeld de vorm aannemen van task-forces, waarin de diverse invalshoeken samenkomen.
De problematiek van het wachtgeld is al op deze geïntegreerde manier aangepakt en op die weg willen wij verdergaan.”
Wat betekent de samenstelling van een kernstaf voor uw functie?
,,Voor mij verandert er wel het een en ander. Mijn taak als adviseur voor het college van bestuur blijft. De coördinatie van de beheerders van de beheerseenheden vervalt. De komende jaren is het mijn taak vooral om te zorgen dat de kernstaf een goed team wordt en dat de onderlinge samenwerking goed verloopt met het oog op de kwaliteit.”
,,Onlangs zei iemand: op de TU kun je beter om vergiffenis vragen dan om toestemming”, aldus drs. J.M. Bronneman, secretaris van de universiteit. ,,Met de reorganisatie van het Bureau hopen wij dat deze mentaliteit verleden tijd wordt.”
1 Bronneman: ,,God zij dank voor de betrokkenheid van de medewerkers”
De kop is eraf. De eerste stappen voor de reorganisatie van het Bureau van de universiteit zijn gezet. De acht staf-eenheden zijn bepaald en voor de helft van deze eenheden is inmiddels een hoofd of directeur benoemd. De komende weken moet de staf – die vijftig medewerkers zal tellen – duidelijker contouren krijgen. Er worden besprekingen gehouden over de aanstelling van de overige sleutelfunctionarissen en voor de invulling van de rest van deze kernstaf.
Een van de motoren bij dit proces is de secretaris van de universiteit: drs. J.M. Bronneman. Hij is blij dat de omvorming van het bureau nu definitief is ingezet. ,,De organisatie is momenteel te groot en te stroef. Onlangs werd op een afscheidsreceptie de grap gemaakt dat je op de TU beter om vergiffenis kan vragen dan om toestemming. Dat kan niet. Het duidt erop dat je eindeloos moet bidden en smeken om iets gedaan te krijgen. Dat remt de ontwikkeling van de universiteit.”
Focus
Het continue benadrukken dat een reorganisatie nodig is, houdt in feite een impliciete kritiek in op de werkwijze van de medewerkers.
,,Dat is zo, maar je kunt het ook anders zien: wij zeggen niet dat het slecht is, maar dat het beter kan. De afgelopen jaren is de organisatie van de TU te complex geworden. Op zich is dat niet expliciet de schuld van ‘iemand’, maar een gevolg van zowel interne als externe ontwikkelingen. De besluitvormingsprocessen zijn bijvoorbeeld te log geworden. Vaak ben je maanden bezig om ergens toestemming voor te krijgen en dat moet anders.
Ons streven is de eenheden een duidelijke focus en taakstelling mee te geven. Hierdoor kan er doelgerichter en sneller worden gewerkt omdat de lijnen dan veel korter zijn. Dat is een veel inspirerender uitgangspunt voor de medewerkers. Zij krijgen meer de ruimte voor eigen initiatieven, omdat sneller duidelijker is of een voorstel wel of niet is gewenst.”
Toch geven de rapporten weleens de indruk dat de TU-medewerkers ongeïnteresseerd bezig zijn. Daarentegen valt buitenstaanders juist de grote betrokkenheid van de medewerkers op.
,,Hier heb ik maar een antwoord op: God zij dank voor deze betrokkenheid. Dat is volgens mij ook een van de redenen dater zoveel verweer is tegen de veranderingen. Medewerkers willen dat de reorganisatie doordacht is. Ik hoop dat wij hen daarvan kunnen overtuigen. Dan zal de betrokkenheid een extra elan aan de verandering kunnen geven.”
Netwerk
Hoe zal in de toekomst de samenwerking tussen de kernstaf en de faculteiten vorm krijgen?
,,De eerste taak van de staf is het helpen verbeteren van de kwaliteit van het TU-bestuur. Essentieel daarbij is een uitstekend functionerend netwerk, intern en extern. Meer dan voorheen zullen het management van de faculteiten en de wetenschappers worden betrokken bij het TU-bestuur. Die samenwerking kan bijvoorbeeld de vorm aannemen van task-forces, waarin de diverse invalshoeken samenkomen.
De problematiek van het wachtgeld is al op deze geïntegreerde manier aangepakt en op die weg willen wij verdergaan.”
Wat betekent de samenstelling van een kernstaf voor uw functie?
,,Voor mij verandert er wel het een en ander. Mijn taak als adviseur voor het college van bestuur blijft. De coördinatie van de beheerders van de beheerseenheden vervalt. De komende jaren is het mijn taak vooral om te zorgen dat de kernstaf een goed team wordt en dat de onderlinge samenwerking goed verloopt met het oog op de kwaliteit.”
Comments are closed.