Meer Melkweg dan De Kuip

Erwin vindt dat niet leuk”, zegt saxofonist Erno Langenberg. Er wordt geaarzeld. ,,Nou goed dan. Vroeger was het Geec, de voorletters van onze namen, net als ABBA. Later zei iemand dat we ons Geek moesten noemen en dat past wel bij de muziek. Die is een beetje gek.”

Drummer Erwin Schubert vindt dat de band niet in een hokje te stoppen is. De muziek is volgens hem voor het publiek niet makkelijk. Het ene nummer kunnen ze dansen, het volgende staan ze aandachtig te luisteren. Soms wisselt het tempo ook binnen één nummer.

Langenberg: ,,We traden eens op in de Eland. Na ons kwam een punkband met van die tienertjes. Toen klommen al hun vriendjes op het podium en gingen stage-diven… Dat zal je bij ons niet zien. Nou ja, soms, maar niet altijd.”

De band voegt meerdere stijlen samen. Funky ritmes, jazz, country & western, jungle, rock. Dat is een van hun goede eigenschappen: het combineren van de – uiteenlopende – smaken van de bandleden. Een mindere eigenschap is dat de uitvoering technisch niet op z’n best is. Maar de bandleden denken dat het publiek daar niets van merkt.

,,Nog een slechte eigenschap is dat de muziek wat zwaarmoedig is”, vindt zanger Tijs van der Berge. Langenberg is het daar niet mee eens: ,,De muziek is misschien niet vrolijk, maar wel heftig. Ik hou van de zware stukken.” Schubert: ,,De nummers zijn muzikaal wat zwaarder, niet zo lichtvoetig. Maar ze zijn niet zwaar depressief. Soms zit er een vrolijk nummer tussen.” Van der Berge knikt.

Vier jaar geleden begonnen ze met z’n drieën in de Koornbeurs: gitaar, basgitaar en sax. Om de beurt moesten ze drummen, dus werd een bevriend drummer aangetrokken. In het begin oefenden ze niet regelmatig en bijna niemand had ervaring met bands. Twee jaar geleden traden ze voor het eerst op. Vorig jaar werd de bezetting gecompleteerd met Van der Berge.

Nu oefenen ze eens per week en treden ongeveer vijf maal per jaar op. Maar professioneel willen ze zichzelf niet noemen. Ook ambitie om ooit in een voetbalstadion voor een groot publiek te spelen hebben ze niet. Het is eerder een vriendenclubje: ,,Met vrienden, voor vrienden.”

Het maken van de muziek en het spelen ervan is het belangrijkste, niet het optreden. ,,Maar het is natuurlijk wel leuk om mensen te laten horen wat we kunnen. En we willen echt iets moois neerzetten”, zegt Van der Berge. Ze hebben wel potentie, vinden ze zelf, maar meer voor Tivoli of de Melkweg dan voor De Kuip.

De muziek ontstaat in de oefenruimte. ,,Het is een soort kruisbestuiving”, legt Schubert uit, ,,iemand begint te spelen en de rest haakt in. Het gaat als vanzelf. Opeens raakt de gitaar tijdens het spelen een ander akkoordje, dan volgt iedereen. We bouwen een structuurtje en hebben zo na ongeveer een maand een liedje.”

Ook zanger Van der Berge ‘jamt’ mee. ,,Nee, we schrijven niets thuis, alleen achteraf.” De zang wordt ook gezien als instrument. Dit is een van de redenen waarom Van der Berge in het Engels zingt. ,,Het bekt lekkerder. Je hebt meer afstand van de taal. Zing je in het Nederlands, dan wordt er teveel op de teksten gelet.”

Invloeden: dEUS, Jesus Lizard, Radiohead

Hoogtepunten: alle optredens

Stones of Beatles: de een Stones, de ander Beatles

Discografie: 1 demo, bezig met nieuwe CD-demo

Eerstvolgende optreden: IO-festival

,,Nee, dat gaan we hier niet serieus vertellen. Erwin vindt dat niet leuk”, zegt saxofonist Erno Langenberg. Er wordt geaarzeld. ,,Nou goed dan. Vroeger was het Geec, de voorletters van onze namen, net als ABBA. Later zei iemand dat we ons Geek moesten noemen en dat past wel bij de muziek. Die is een beetje gek.”

Drummer Erwin Schubert vindt dat de band niet in een hokje te stoppen is. De muziek is volgens hem voor het publiek niet makkelijk. Het ene nummer kunnen ze dansen, het volgende staan ze aandachtig te luisteren. Soms wisselt het tempo ook binnen één nummer.

Langenberg: ,,We traden eens op in de Eland. Na ons kwam een punkband met van die tienertjes. Toen klommen al hun vriendjes op het podium en gingen stage-diven… Dat zal je bij ons niet zien. Nou ja, soms, maar niet altijd.”

De band voegt meerdere stijlen samen. Funky ritmes, jazz, country & western, jungle, rock. Dat is een van hun goede eigenschappen: het combineren van de – uiteenlopende – smaken van de bandleden. Een mindere eigenschap is dat de uitvoering technisch niet op z’n best is. Maar de bandleden denken dat het publiek daar niets van merkt.

,,Nog een slechte eigenschap is dat de muziek wat zwaarmoedig is”, vindt zanger Tijs van der Berge. Langenberg is het daar niet mee eens: ,,De muziek is misschien niet vrolijk, maar wel heftig. Ik hou van de zware stukken.” Schubert: ,,De nummers zijn muzikaal wat zwaarder, niet zo lichtvoetig. Maar ze zijn niet zwaar depressief. Soms zit er een vrolijk nummer tussen.” Van der Berge knikt.

Vier jaar geleden begonnen ze met z’n drieën in de Koornbeurs: gitaar, basgitaar en sax. Om de beurt moesten ze drummen, dus werd een bevriend drummer aangetrokken. In het begin oefenden ze niet regelmatig en bijna niemand had ervaring met bands. Twee jaar geleden traden ze voor het eerst op. Vorig jaar werd de bezetting gecompleteerd met Van der Berge.

Nu oefenen ze eens per week en treden ongeveer vijf maal per jaar op. Maar professioneel willen ze zichzelf niet noemen. Ook ambitie om ooit in een voetbalstadion voor een groot publiek te spelen hebben ze niet. Het is eerder een vriendenclubje: ,,Met vrienden, voor vrienden.”

Het maken van de muziek en het spelen ervan is het belangrijkste, niet het optreden. ,,Maar het is natuurlijk wel leuk om mensen te laten horen wat we kunnen. En we willen echt iets moois neerzetten”, zegt Van der Berge. Ze hebben wel potentie, vinden ze zelf, maar meer voor Tivoli of de Melkweg dan voor De Kuip.

De muziek ontstaat in de oefenruimte. ,,Het is een soort kruisbestuiving”, legt Schubert uit, ,,iemand begint te spelen en de rest haakt in. Het gaat als vanzelf. Opeens raakt de gitaar tijdens het spelen een ander akkoordje, dan volgt iedereen. We bouwen een structuurtje en hebben zo na ongeveer een maand een liedje.”

Ook zanger Van der Berge ‘jamt’ mee. ,,Nee, we schrijven niets thuis, alleen achteraf.” De zang wordt ook gezien als instrument. Dit is een van de redenen waarom Van der Berge in het Engels zingt. ,,Het bekt lekkerder. Je hebt meer afstand van de taal. Zing je in het Nederlands, dan wordt er teveel op de teksten gelet.”