‘Maak campus proeftuin voor vernieuwend vervoer’

ng. Tim de Lange (L&R). De vernieuwde campus kan juist de ideale testgrond zijn voor vernieuwende vervoerstechnieken . zoals een elektrische ‘campusbus’.

Het is een goede zaak om de campus van de TU groen, schoon en aantrekkelijk te maken (‘Flaneren langs de trambaan’, Delta 17). Wat er nu is, is zeker voor verbetering vatbaar. Er zijn enkele zaken die mij, als docent op de TU, op zijn minst aan het denken zetten. Zo worden auto’s geweerd: die moeten buiten de wijk parkeren. De werknemers gaan parkeergeld betalen, om buitenstaanders te weren. Alleen de tram en enkele busdiensten krijgen vrij toegang tot het campusterrein. Dat doet mij sterk aan het verleden denken. Bij Technische Natuurkunde rijzen er vragen over storingen die de tramrails in combinatie met hun bovenleiding produceren. Dan vraag ik mij af: kunnen we op de campus niet laten zien wat mogelijk is met innovatief transport?

Het weren van auto’s is blijkbaar nodig omdat ze vervuilend zijn en geluid maken. Maar hoe zit het met elektrisch aangedreven auto’s? Moeten die ook buiten het terrein parkeren, en gewoon tussen de conventionele auto’s op het afgelegen parkeerterrein staan, waar studenten en medewerkers niet veel te zien krijgen van deze innoverende transporttechniek? Is een campus van een technische universiteit niet de plek bij uitstek om te flaneren langs innovatieve transportmiddelen? Heeft dat geen stimulerende werking op medewerkers en studenten? Een TU is toch juist dé plaats waar we innovatie voorrang geven, ook als het niet direct harde cash oplevert? Ik denk hierbij aan de uitspraak: alles voor de wetenschap! Laat mensen maar producten ontwikkelen en bouwen die verantwoord in afgeschermde gebieden mogen rijden. En parkeren doen we wel met een TU-vergunning.

Ik mis in Nederland deze innovatiegerichte denkwijze. De architect, gemeente en geldschieters staan op een onverwoestbaar groot grondvest. Ik mis de ruimte om uit te breiden, te onderzoeken, aan te passen en te veranderen. Laten we bij de TU bewijzen dat we elektrische voertuigen promoten.

Graag wil ik erop wijzen dat in Zwitserland bepaalde steden hierin heel radicaal zijn. Zo mag er in de steden Saas-Fee en Zermatt in de gehele stad alleen maar elektrisch worden gereden. Alle transport, dus ook de pendelbussen met vele toeristen per dag, rijdt voor 100 procent elektrisch. Zo zie je maar: als je je kwaad maakt, lukt het. En hoe. De mensen flaneren langs het groen, en er heerst een heerlijke rust die alleen nog maar wordt doorbroken door het zachte getingel van koebelletjes die in de bumpers van de elektrowagens zijn gemonteerd. De energie? Die komt van waterkrachtcentrales. De economie? Die loopt als een trein.

Is er voor de campus van de TU niet een soortgelijk concept te verzinnen? In mijn optiek zeer zeker. De gemeente Delft is hard op zoek naar innovatieve projecten waarbij de potentie van zonne-energie kan worden gedemonstreerd. Het is een goed idee om via een zonne-energiecentrale enkele elektrische pendelbussen van stroom te voorzien. In plaats van de superbus op grote schaal, zouden we een 100 procent elektrische campusbus kunnen inzetten. Daag ook de particuliere chauffeur uit om zijn auto in de toekomst elektrisch te laten rijden. Op de TU barst het van de welwillende medewerkers en studenten. Van deze mensen moet we het hebben.

Batterijen worden steeds lichter en beter. Daardoor is het nu al mogelijk om elektrische auto’s echt van de grond te krijgen. Ik rijdt nu een halfjaar elektrisch en mijn ervaringen op de snelweg en in de stad zijn goed. De energie komt deels van zonnepanelen. Sceptici nodig ik bij deze van harte uit om eens een stuk mee te rijden en om erachter te komen welke economie wij als universiteit kunnen onderzoeken en promoten. De wereld verander je niet in één dag. Maar laten we er bij de verbouwing van de campus rekening mee houden dat we ook elektrische pendelbussen en auto’s kunnen laten rijden.

Ir.ing. Tim de Lange is docent elektrotechniek bij de faculteit Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek, onderzoeker en was onder meer oprichter van het eerste Nuna Solar Car Team: Alpha Centauri.

Het is een goede zaak om de campus van de TU groen, schoon en aantrekkelijk te maken (‘Flaneren langs de trambaan’, Delta 17). Wat er nu is, is zeker voor verbetering vatbaar. Er zijn enkele zaken die mij, als docent op de TU, op zijn minst aan het denken zetten. Zo worden auto’s geweerd: die moeten buiten de wijk parkeren. De werknemers gaan parkeergeld betalen, om buitenstaanders te weren. Alleen de tram en enkele busdiensten krijgen vrij toegang tot het campusterrein. Dat doet mij sterk aan het verleden denken. Bij Technische Natuurkunde rijzen er vragen over storingen die de tramrails in combinatie met hun bovenleiding produceren. Dan vraag ik mij af: kunnen we op de campus niet laten zien wat mogelijk is met innovatief transport?

Het weren van auto’s is blijkbaar nodig omdat ze vervuilend zijn en geluid maken. Maar hoe zit het met elektrisch aangedreven auto’s? Moeten die ook buiten het terrein parkeren, en gewoon tussen de conventionele auto’s op het afgelegen parkeerterrein staan, waar studenten en medewerkers niet veel te zien krijgen van deze innoverende transporttechniek? Is een campus van een technische universiteit niet de plek bij uitstek om te flaneren langs innovatieve transportmiddelen? Heeft dat geen stimulerende werking op medewerkers en studenten? Een TU is toch juist dé plaats waar we innovatie voorrang geven, ook als het niet direct harde cash oplevert? Ik denk hierbij aan de uitspraak: alles voor de wetenschap! Laat mensen maar producten ontwikkelen en bouwen die verantwoord in afgeschermde gebieden mogen rijden. En parkeren doen we wel met een TU-vergunning.

Ik mis in Nederland deze innovatiegerichte denkwijze. De architect, gemeente en geldschieters staan op een onverwoestbaar groot grondvest. Ik mis de ruimte om uit te breiden, te onderzoeken, aan te passen en te veranderen. Laten we bij de TU bewijzen dat we elektrische voertuigen promoten.

Graag wil ik erop wijzen dat in Zwitserland bepaalde steden hierin heel radicaal zijn. Zo mag er in de steden Saas-Fee en Zermatt in de gehele stad alleen maar elektrisch worden gereden. Alle transport, dus ook de pendelbussen met vele toeristen per dag, rijdt voor 100 procent elektrisch. Zo zie je maar: als je je kwaad maakt, lukt het. En hoe. De mensen flaneren langs het groen, en er heerst een heerlijke rust die alleen nog maar wordt doorbroken door het zachte getingel van koebelletjes die in de bumpers van de elektrowagens zijn gemonteerd. De energie? Die komt van waterkrachtcentrales. De economie? Die loopt als een trein.

Is er voor de campus van de TU niet een soortgelijk concept te verzinnen? In mijn optiek zeer zeker. De gemeente Delft is hard op zoek naar innovatieve projecten waarbij de potentie van zonne-energie kan worden gedemonstreerd. Het is een goed idee om via een zonne-energiecentrale enkele elektrische pendelbussen van stroom te voorzien. In plaats van de superbus op grote schaal, zouden we een 100 procent elektrische campusbus kunnen inzetten. Daag ook de particuliere chauffeur uit om zijn auto in de toekomst elektrisch te laten rijden. Op de TU barst het van de welwillende medewerkers en studenten. Van deze mensen moet we het hebben.

Batterijen worden steeds lichter en beter. Daardoor is het nu al mogelijk om elektrische auto’s echt van de grond te krijgen. Ik rijdt nu een halfjaar elektrisch en mijn ervaringen op de snelweg en in de stad zijn goed. De energie komt deels van zonnepanelen. Sceptici nodig ik bij deze van harte uit om eens een stuk mee te rijden en om erachter te komen welke economie wij als universiteit kunnen onderzoeken en promoten. De wereld verander je niet in één dag. Maar laten we er bij de verbouwing van de campus rekening mee houden dat we ook elektrische pendelbussen en auto’s kunnen laten rijden.

Ir.ing. Tim de Lange is docent elektrotechniek bij de faculteit Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek, onderzoeker en was onder meer oprichter van het eerste Nuna Solar Car Team: Alpha Centauri.