Brochures van universitaire opleidingen zijn veelal misleidend. Struikelvakken worden verzwegen. Meer dan driekwart van de opleidingen zwijgt over de omvang van werkgroepen.
De Landelijke Studenten Vakbond geeft een zwengel aan de aloude twist over de voorlichting van universiteiten. De vakbond legde 52 brochures onder de loep en constateerde dat de informatie op zijn minst onvolledig is, om niet te zeggen misleidend.
In veertig procent van de gevallen claimen de opleidingen dat er ‘nauw contact’ is tussen studenten en docenten. Maar als dat verder niet wordt onderbouwd, kunnen studiekiezers weinig met die informatie, vindt de LSVb.
Hetzelfde geldt voor de bewering dat er topdocenten en topwetenschappers aan de opleiding verbonden zijn. Zeven opleidingen zetten dat in hun folder, zonder nadere toelichting.
Subjectieve oordelen, vindt de LSVb. Zo kun je studiekiezers niet voorlichten, zeker niet als een verkeerde keuze zulke grote gevolgen gaat krijgen: vertraagde studenten moeten immers veel meer collegegeld gaan betalen.
Slechts één opleiding vermeldde hoeveel studenten er in het eerste studiejaar afhaken. Er waren er maar drie die vertelden welke onderwijsvorm ze aanboden. Maar liefst 44 procent van de opleidingen heeft ooit ergens een hoge beoordeling voor gekregen.
Maandag zei staatssecretaris Halbe Zijlstra in de Tweede Kamer dat studenten bij de Onderwijsinspectie moeten klagen als ze verkeerd zijn voorgelicht. Dan kunnen de betreffende opleidingen worden gestraft “door middel van de bekostiging”, aldus de bewindsman.
Ook hogescholen liggen geregeld onder vuur om hun wervende brochures, maar die zijn in dit onderzoek niet meegenomen.
Al een paar weken probeerde Karin van Dam Tokyo te doorgronden, maar dat lukte niet. Tot ze er in een wetenschapsmuseum een apparaat zag dat aardtrillingen weergaf. “Het leek op zo’n ding dat ze in het ziekenhuis gebruiken om de hartslag weer te geven. Het toonde dat er altijd trillingen zijn, zelfs als we die niet voelen”, zegt Van Dam.
Niet lang daarna hoorde ze dat de nieuwste wolkenkrabbers in Tokyo op spiralen worden gebouwd. “Zo maken ze gebouwen aardbevingbestendig. Dat idee ging met me aan de haal. Ik zag de hele stad bewegen, gebouwen veerden op en neer. Dat wilde ik in een tentoonstelling vangen.”
Haar ervaringen in Tokyo leverde ‘Verende Stad’ op, een expositie die vanaf 25 april in Delft te zien is bij 38cc. “Hoe mijn tentoonstellingen er precies uitzien, weet ik nooit van te voren. Dat hangt van de ruimte af. Ik neem altijd vooraf gemaakte bouwstenen mee en bepaal in de ruimte wat ik er mee doe.”
Verspreid door de ruimte liggen al die bouwstenen. Ze pakt twee zwarte schotels. “Deze zijn normaal oranje en worden gebruikt om een veldje mee af te zetten, bijvoorbeeld bij het voetballen. Ik heb er twee aan elkaar vastgemaakt en er gaten in geknipt. Door ze te stapelen ontstaat een soort harmonica die goed past bij de verende stad”, zegt Van Dam. Met zwarte wol maakte ze de schotels af. “Ik gebruik
graag zwart, omdat het absorbeert.”
In de grote zaal staan ook veel blauwe tenten. In het doek maakte ze gaten. Andere bouwstenen zijn vijfhonderd rubberen torentjes, die vroeger werden gebruikt als omhulsel van een versnellingspook in een auto.
Ze noemt haar kunstwerken vaak steden en de onderdelen ervan bouwstenen. Haar werk heeft wel wat weg van dat van architecten, beaamt ze. “Maar bij mij overheerst uiteindelijk de fantasie. Mijn creaties hoeven niet daadwerkelijk te bestaan of een functie te hebben. Dat is een groot verschil.” Ter inspiratie gebruikt ze veel architectuurboeken.
Van Dam struint door de expositieruimte van het statige pand. “Die lampen moeten weg”, beslist ze resoluut. Ze vindt ze te veel op haar eigen werk lijken en dat leidt af. Twee mannen klimmen op ladders om ze te verwijderen maar ze zitten met elektriciteitsnoeren vast aan het plafond. “Ze moeten hoe dan ook weg”, glimlacht Van Dam. “Desnoods knippen ze de draden maar door.”
Ze keurt de foto’s die ze in Japan heeft gemaakt. Of ze die zal ophangen, weet ze nog niet. Op een ervan staan zes verschillende putten. De een vierkant en bruin, een ander klein, blauw en rond. “Onder de grond zit een enorm netwerk van stromingen. Wat gebeurt daar allemaal? Het is haast een stad op zich, die alle huizen met elkaar verbindt. Dat houdt me heel erg bezig.”
‘Verende Stad’, 38cc, Hooikade 13 in Delft. Woe t/m za 13-17 uur, entree gratis. Te zien vanaf 25 april t/m 30 mei. www.38cc.nl
Comments are closed.