De Batavierenrace trekt jaarlijks duizenden studenten. Of ze zich nou op resultaat richten, zoals het officiële TU-team, of zich sportief een minder hoog doel stellen, voor de bijzondere sfeer – en het vermaarde slotfeest – gaan ze allemaal.
Op Berthold Flikkema maken vooral de nachtetappes indruk. “De loop begint in Nijmegen om twaalf uur ’s nachts. In het stikdonker loop je een stuk door Duitsland heen. Dan is het stil. Maantje erbij, lekkere temperatuur. Dat heeft iets magisch.” De commissaris van de Delftsche Studenten Sport Federatie kent de 185 kilometer lange estafetteloop van Nijmegen naar Enschede uit ervaring. “Een van de mooiste dingen vind ik dat je daar met achtduizend studenten bent. Iedereen is sportief bezig en heeft het naar zijn zin. Niemand kijkt je met de nek aan als je een stuk minder snel bent dan anderen.”
Op 26 april vindt de 36ste editie plaats van de loop die eindigt op de campus in Enschede. Flikkema coördineert de gang van zaken rondom de officiële TU-ploeg, die uitkomt voor het speciale universiteitsklassement dat sinds 2007 het predikaat NSK draagt. “Het gaat om het prestige van de universiteit. Een goede prestatie genereert aandacht in de media. Het is een uitgelezen mogelijkheid tot naamsbekendheid van de TU. Als mensen merken dat we hier ook op niveau aan sport doen, kan dat een reden zijn om in Delft te gaan studeren.”
In 2005 zat Delft heel dicht bij een prijs. De 11:54:47 was slechts 24 seconden te langzaam voor een podiumplaats. Vorig jaar werd het team zevende. De nieuwe ploeg moet voornamelijk komen uit het mailbestand van de DSSF en wat zich aandient. “We moeten voor half april 35 namen opgeven, van wie er 25 gaan lopen: acht dames en zeventien heren.”
De sterkte zal ditmaal uit de breedte moeten komen. Snelle lopers als Wouter van Caspel, Coos van Buuren en de naar Spanje teruggekeerde Antonio Tugores zijn afgehaakt. De meeste ploegleden trainen bij hun eigen club. Kort voor de ‘Bata’ zijn er nog enkele centrale trainingen op het sportcentrum. “Met gezelligheid achteraf, zodat mensen elkaar leren kennen.” Om het groepsgevoel te versterken, begeleiden de lopers elkaar tijdens de race op de fiets. Nog een heel gedoe om de juiste fietser bij de juiste loper te plaatsen, weet Flikkema. Een praatgrage fietser meesturen met iemand die liever in stilte loopt werkt niet goed. Indruk maakt ook het gezamenlijk wachten op de laatste lopers, bij de finish.
Voor het veel grotere algemeen klassement komen dit jaar een stuk of tien Delftse studentenploegen uit. Teams van Wave/Trinity, ELS en CSR doen het meestal wel goed. Voor andere teams is het meedoen vaak belangrijker dan het resultaat. Het gezelschap dat de naam van St. Jansbrug hooghoudt heeft zich voorgenomen om in de bovenste helft te eindigen. “Dat lukt je makkelijk”, stelt Flikkema aanvoerster Olga Huibregtse gerust. “Mits je geen straftijd krijgt omdat je te weinig dames in je ploeg hebt en mits mensen pas achteraf beginnen met bier drinken. Je ziet wel eens busjes rijden met een geluidsinstallatie achterin. Met mensen die al bezopen zijn als ze beginnen.”
Huibregtse: “Het leek ons leuk om iets sportiefs te doen met een groep, zodat je elkaar ook eens buiten St. Jansbrug ziet. We hebben al veel inschrijvingen, een aantal moeten we nog overhalen.” De voorbereiding is minder fanatiek dan bij de officiële TU-ploeg. Huibregtse: “We gaan een paar keer trainen met degenen die willen. Toen ik de vorige keer meeliep in een ander team had ik alleen maar in mijn vrije tijd wat getraind. Dat geeft niet, want tijdens de Bata loop je vanzelf een stuk harder omdat je iedereen wilt inhalen.”
Op Berthold Flikkema maken vooral de nachtetappes indruk. “De loop begint in Nijmegen om twaalf uur ’s nachts. In het stikdonker loop je een stuk door Duitsland heen. Dan is het stil. Maantje erbij, lekkere temperatuur. Dat heeft iets magisch.” De commissaris van de Delftsche Studenten Sport Federatie kent de 185 kilometer lange estafetteloop van Nijmegen naar Enschede uit ervaring. “Een van de mooiste dingen vind ik dat je daar met achtduizend studenten bent. Iedereen is sportief bezig en heeft het naar zijn zin. Niemand kijkt je met de nek aan als je een stuk minder snel bent dan anderen.”
Op 26 april vindt de 36ste editie plaats van de loop die eindigt op de campus in Enschede. Flikkema coördineert de gang van zaken rondom de officiële TU-ploeg, die uitkomt voor het speciale universiteitsklassement dat sinds 2007 het predikaat NSK draagt. “Het gaat om het prestige van de universiteit. Een goede prestatie genereert aandacht in de media. Het is een uitgelezen mogelijkheid tot naamsbekendheid van de TU. Als mensen merken dat we hier ook op niveau aan sport doen, kan dat een reden zijn om in Delft te gaan studeren.”
In 2005 zat Delft heel dicht bij een prijs. De 11:54:47 was slechts 24 seconden te langzaam voor een podiumplaats. Vorig jaar werd het team zevende. De nieuwe ploeg moet voornamelijk komen uit het mailbestand van de DSSF en wat zich aandient. “We moeten voor half april 35 namen opgeven, van wie er 25 gaan lopen: acht dames en zeventien heren.”
De sterkte zal ditmaal uit de breedte moeten komen. Snelle lopers als Wouter van Caspel, Coos van Buuren en de naar Spanje teruggekeerde Antonio Tugores zijn afgehaakt. De meeste ploegleden trainen bij hun eigen club. Kort voor de ‘Bata’ zijn er nog enkele centrale trainingen op het sportcentrum. “Met gezelligheid achteraf, zodat mensen elkaar leren kennen.” Om het groepsgevoel te versterken, begeleiden de lopers elkaar tijdens de race op de fiets. Nog een heel gedoe om de juiste fietser bij de juiste loper te plaatsen, weet Flikkema. Een praatgrage fietser meesturen met iemand die liever in stilte loopt werkt niet goed. Indruk maakt ook het gezamenlijk wachten op de laatste lopers, bij de finish.
Voor het veel grotere algemeen klassement komen dit jaar een stuk of tien Delftse studentenploegen uit. Teams van Wave/Trinity, ELS en CSR doen het meestal wel goed. Voor andere teams is het meedoen vaak belangrijker dan het resultaat. Het gezelschap dat de naam van St. Jansbrug hooghoudt heeft zich voorgenomen om in de bovenste helft te eindigen. “Dat lukt je makkelijk”, stelt Flikkema aanvoerster Olga Huibregtse gerust. “Mits je geen straftijd krijgt omdat je te weinig dames in je ploeg hebt en mits mensen pas achteraf beginnen met bier drinken. Je ziet wel eens busjes rijden met een geluidsinstallatie achterin. Met mensen die al bezopen zijn als ze beginnen.”
Huibregtse: “Het leek ons leuk om iets sportiefs te doen met een groep, zodat je elkaar ook eens buiten St. Jansbrug ziet. We hebben al veel inschrijvingen, een aantal moeten we nog overhalen.” De voorbereiding is minder fanatiek dan bij de officiële TU-ploeg. Huibregtse: “We gaan een paar keer trainen met degenen die willen. Toen ik de vorige keer meeliep in een ander team had ik alleen maar in mijn vrije tijd wat getraind. Dat geeft niet, want tijdens de Bata loop je vanzelf een stuk harder omdat je iedereen wilt inhalen.”
Comments are closed.