We kennen elkaar nu een tijdje. In het begin wist ik niet zo goed wat je in godsnaam was. Ik experimenteerde, niet alleen jij kreeg een beurt, maar ook Ilse, Bing en een paar anderen die ik glad vergeten ben.
Maar toch, jij was echt wel de leukste, de snelste, de meest effectieve ook, heerlijk. We gingen steady, ik gebruikte alleen jou nog maar. En dat is stiekem best wel mooi.
Onze relatie groeide. Op een gegeven moment – dat weet ik nog heel goed – maakte je voor het eerst mijn zin af. Wat geweldig, ik startte met een A en jij maakte er meteen ANWB van. Wauw, inderdaad, natuurlijk zocht ik dat woord. De kriebels kronkelden heftig in mijn buikgebied. De tijd verstreek en je leerde me zo goed kennen, dat je voorspelde wat ik zocht. Oké, dit werd onhandig, nu vond ik vooral dingen die ik al kende. En alsof dat nog niet erg genoeg was weigerde je naar .com te gaan, dat veranderde je brutaalweg naar .nl. Ik geef toe dat het superknap van je is dat je weet dat ik Nederlands ben, maar vijftig procent van mijn tijd functioneer ik in het Engels, daar mag je best wel rekening mee houden. Maar ik heb een groot hart, het is je vergeven.
Nou eigenlijk helemaal niet! Ben je nu helemaal besodemieterd, ik kap ermee, ik laat je in de steek. Je werkte prima, maar nu ben je vooral een onhandige last geworden. En toen begon het stalken. Via de dashboard functie ontdekte ik dat je al jaren lang mijn gedrag opslaat. De kriebels kronkelden weer, maar nu van ongemak. Hoe dit verder gaat? Ik hoop dat je mijn gegevens niet verkoopt aan de hoogste bieder, maar ik heb het donkerbruine vermoeden dat dit wel kan gaan gebeuren. Wie weet staat er binnenkort een enthousiaste marketeer voor de deur met precies wat ik drie jaar geleden wenste. Wanneer dat gebeurt kap ik er mee, dan pleeg ik digitale zelfmoord en duik een biebboek in. Dag liefste google, het was leuk, maar nu ben je een beetje eng geworden.
Dat zei onderzoeksjournalist Brenno de Winter dinsdag tijdens het symposium ‘Cloud your Identity, Distribute Your Life’. Het symposium van de Wiskunde en Informatica studievereniging Christiaan Huygens draaide om de privacyproblemen in nieuwe systemen. “Hierover is vaak ophef in de media, zoals bij de ov-chipkaart of het elektronisch patiëntendossier”, lichtte informaticastudent Michiel van Dam, één van de organisatoren, toe. “Dit raakt de studenten bij wie privacy in hun studie aan bod komt. Zij kunnen er in de toekomst nog iets mee doen.”
Het symposiumthema ‘Cloud your Identity’ had een dubbele bodem. Enerzijds sloeg dit op het internet – breng je identiteit in de onzichtbare wolk van informatie – maar er werd ook het beschermen, ofwel verhullen, van je persoonlijke gegevens bedoeld.
IT-journalist Brenno de Winter (schrijft onder andere voor nu.nl en Webwereld) was één van de sprekers. Vorige week haalde hij nog het nieuws met zijn openbaringen over grote hoeveelheden geld die lijken te verdwijnen in het ov-chipkaartproject. Hij sprak over zijn talloze pogingen om de waarheid in dit project boven water te krijgen. “Ik durf met droge ogen te beweren dat het hier om een miljarden euro’s kostend project gaat.”
Volgens De Winter is het onderzoek dat het CBP begin dit jaar is gestart naar het registreren van persoonsgegevens aan de late kant. “Reisgegevens worden zeven jaar lang bewaard. Onduidelijk is wie er toegang heeft en waarom”, aldus De Winter. “Officieel is het CBP de privacywaakhond, maar daar heb ik nog weinig van gemerkt.”
Verrassend genoeg is De Winter geen tegenstander van het ov-chipkaartsysteem, zo benadrukte hij. “Ik vind het concept van de ov-chipkaart perfect. Maar de uitvoering pakt voor de reiziger nu niet goed uit.”
Comments are closed.