Een promovendus die studenten inhuurt om laptops van universiteitsmedewerkers te stelen. Het klinkt als een nieuw wetenschapsschandaal, maar het gaat om bloedserieus promotieonderzoek. Studenten kregen er zelfs studiepunten voor.
Universiteitskrant UT Nieuws schrijft over het opvallende onderzoek van Trajce Dimkov, die volgende week aan de Universiteit Twente promoveert. Hij doet onderzoek naar veiligheidsbeleid van organisaties
Voor zijn experiment deelde Dimkov laptops uit onder medewerkers van de UT, die hij vertelde dat ze deelnamen aan een gebruikersonderzoek. Vervolgens instrueerde hij studenten om de laptops te ontvreemden.
Dat bleek redelijk makkelijk: van de zestig pogingen die de studenten ondernamen, slaagden er dertig. Dat komt volgens Dimkov onder meer doordat wetenschappers geneigd zijn zich dienstbaar op te stellen. Maar ook conciërges en schoonmakers bleken te misleiden met een goede smoes. Met zijn promotieonderzoek ontwikkelde Dimkov een model dat gaten in beveiligingssystemen aan het licht brengt.
De universiteit staat op plaats 49 in deze lijst die de reputatie van onderzoek en onderwijs onder wetenschappers weergeeft.
Klein verschil
De Universiteit Utrecht is de tweede Nederlandse instelling op de lijst en deelt samen met andere instellingen plaats 71 tot en met 80. De Universiteit Leiden en de Universiteit van Amsterdam scoren allebei tussen de 81 en 90. Volgens de onderzoekers zijn de verschillen tussen de universiteiten hier zo klein, dat deze maar beter per tien gebundeld konden worden.
Reputatie
De samenstellers van de lijst baseren zich op de uitgebreidere World University Rankings van de Times Higher Education, waarvoor de reputatie van het onderwijs en het onderzoek van instellingen een van de indicatoren is. Delft staat daarin 151e, lager dan de Universiteit Utrecht en de Vrije Universiteit van Amsterdam en een stuk onder de TU Eindhoven (114).
Aanraden
Meer dan dertienduizend ervaren wetenschappers uit 131 landen vulden de enquête over de reputatie van universiteiten in. Ze moesten onder meer de vraag beantwoorden welke universiteit ze bachelorstudenten zouden aanraden om het beste onderwijs in hun vakgebied te krijgen.
Onduidelijk
Hoe de rangorde precies tot stand komt, is niet duidelijk, want de data blijven geheim. “De methodologie wordt wel in hoofdlijnen verklaard, maar de data zitten in een black box”, zegt hoogleraar Ton van Raan, deskundige in het meten van onderzoekskwaliteit en maker van de Leiden Ranking, die volgende maand verschijnt. “Dit is immers geen wetenschappelijke publicatie, maar een commercieel product.”
Onzin
Het is de samenstellers niet gelukt om de goede naam van een universiteit in een score te vangen, vindt Van Raan: “De reputatie van een aantal Koreaanse en Chinese universiteiten, en die van de Lomonosov Universiteit Moskou, om maar een paar voorbeelden te noemen, is volgens deze reputatie-ranking veel sterker dan die van Europese topuniversiteiten. Dat is gewoon onzin.”
Minder gewicht
In de algehele World University Rankings van 2010 werd overigens voor het eerst minder gewicht toegekend aan de reputatie van een universiteit. De methodiek van de omstreden ranglijst was na jaren van kritiek aangepast. Dat had gevolgen: geen enkele Nederlandse universiteit kwam meer in de top honderd voor.
Invloed publicaties
Volgens Van Raan is de enige betrouwbare maat voor wetenschappelijke kracht van universiteiten een meting van de zogeheten ‘impactscore’, oftewel de wetenschappelijke invloed per publicatie. Daar kijkt de THE wel naar, maar niet op de juiste manier: “In de impact-ranking van de THE staat de universiteit van Alexandrië in Egypte op de vierde plaats wereldwijd. Niet te geloven, en ook volkomen onjuist.”
Comments are closed.