Kunt voor kermis

Eigenlijk wilden we er gewoon heen voor de gratis suikerspinnen, maar die waren alleen bedoeld voor de opening op 21 april. Dus settelen we voor de kortingsbonnen voor de kermis, die de 26ste begint op de Paardenmarkt. Kunst kijken is best een opgave als de stad bruist van de feestjes, maar een gegeven paard mag je niet in de bek kijken – zeker niet wanneer er een door René Jacobs geschilderde Willem-Alexander op zit.

Jacobs en Liem hebben aardig uitgepakt. Houden met ‘Kermis in de Kunstkop’ niet alleen een dubbelexpositie, maar eigenlijk een heel duoproject. Een jaar lang trokken ze langs kermissen in de omgeving van Delft, gewapend met camera en verwondering. Als een onderwerp zo tot de verbeelding spreekt, snappen zelfs wij dit feestje wel.

Van een dagbladfotograaf (NRC Handelsblad, de Volkskrant, AD en Trouw) mag je ook wel een gezonde dosis cynisme verwachten. Oog voor detail met net die subtiel humoristische twist – zonder mensen echt op de korrel te nemen. ‘Portretten van alledaagse mensen in een niet-alledaagse omgeving’, vindt ze ze zelf. Dat op de korrel nemen ligt bij Jacobs wel anders. Zijn doorgaans op het koningshuis geïnspireerde werken hebben vaak absurdistische trekjes, al sloeg hij voor deze expositie vooral aan het experimenteren met absurde materialen. Buttons, medailles, led-verlichting en zelfs een volledig gedemonteerde televisie uit de seventies. Hij vertelt er de woordenloze verhalen van kleine mensen mee, die zich groot proberen te houden, zegt de schilder. “In de kleurrijke, absurde omgeving van de kermis moeten zij tot het uiterste gaan om zichzelf staande te houden.” Komt daar toch dat zwarte randje om de hoek kijken, dat het werk van Jacobs zo bindt met dat van Liem, zeggen ze zelf. Een kunstzinnig feestje in tijden van zoveel volksvermaak. Dat leidt nog eens een nieuw tijdperk in.