Kantoorflat De Torenhove in Delft-Zuid wordt genoemd als één van de drie locaties waarin de gemeentelijke diensten worden geherhuisvest.
Momenteel resideert op de bovenste verdieping het kunstlaboratorium 75+N.A.P. ,,We hebben uitgerekend dat we bij twee miljoen mensen in de achtertuin kunnen kijken”, fantaseert voormalig bouwkundestudent Jeroen Bekkers.
Als het waar is dat kunstenaars gebaat zijn bij een ruime kijk op de wereld, dan zit het met de participanten in 75+N.A.P. wel goed. Op de tweeëntwintigste etage van De Torenhove kijken ze uit op bijna heel Zuid-Holland. Het gebouw is weliswaar een verdieping lager dan Elektro, maar het heeft aan alle kanten ramen. ,,De tocht van de Erasmusbrug over de Nieuwe Waterweg hebben we helemaal kunnen volgen”, zegt Jeroen Bekkers, terwijl hij in de richting wijst van het Rotterdamse.
Met de blik op de nevelige horizon gericht, zouden we bijna vergeten dat we in Delft zijn. Bekkers: ,,Je zit hier inderdaad zo hoog, dat je over Delft heen kijkt.” Vreemd genoeg geldt het omgekeerde ook. Terwijl Elektro en de Nieuwe Kerk twee echte landmarks zijn, is De Torenhove – rond 1970 ontworpen als sluitstuk van De Voorhof – dat nauwelijks. ,,Het is een vreselijk ding”, vindt Bekkers. ,,Toen ik in Delft kwam wonen, viel het gebouw me op door zijn onopvallendheid.”
Dit vond hij een interessant gegeven, zodat hij besloot af te studeren op De Torenhove. Van de projectontwikkelaar die de flat in bezit heeft, kreeg Bekkers permissie om de bovenste etage, die een kwart eeuw leeg stond, samen met collega’s te gebruiken als afstudeeratelier. Ze betrokken de achthonderd vierkante meter begin 1996. In zijn plan heeft hij de flat bestemd tot een mix van wonen en werken. Er is voorzien in een gefaseerde renovatie, waarbij de lelijke, betonnen glazenwassers-balkons worden ontmanteld.
Innovatief
Bekkers is inmiddels een half jaar afgestudeerd. De projectontwikkelaar vindt het een leuk plan, maar de jonge architect verwacht niet dat het wordt uitgevoerd. Daar maalt hij trouwens niet om, want het studieproject mondde uit in 75+N.A.P., een onafhankelijk samenwerkingsverband van creatieve starters. Naast het architectenbureau, dat hij runt met Andries Micke, zijn er het multi-mediabedrijf Green Valley gevestigd, plus de ateliers van Denis Oudendijk, Annetje Surie, Machteld Wijnands en Hans Kok. Binnenkort komen er twee bedrijfsruimten vrij. Bekkers: ,,We zijn op zoek naar mensen die innovatief bezig zijn.”
In de gigantische ruimte, die is opgedeeld in verschillende compartimenten, wordt alleen gewerkt. Wonen doen ze elders, hoewel ze volgens Micke ,,weleens een nachtje doorhalen hier”. Ongetwijfeld zal dat ook gebeuren tijdens één van de twee feesten die 75+N.A.P. jaarlijks organiseert voor haar abonnees. De kunstenaars hebben namelijk een abonnementensysteem in het leven geroepen. Voor 75+ gulden krijgen de leden, eveneens twee keer per jaar, ,,een uniek cadeau in gelimiteerde uitgave”.
Wat dat behelst krijgen we meteen te zien. Het begon ermee dat ze in de fietsenstalling van de flat een partij van achttienhonderd obscure cd’s vonden. Daar wisten ze wel raad mee. Iedereen nam een deel van de CD-hoesjes onder handen. Zo schilderde Kok aan de binnenkant een kleurige miniatuur en stopte Wijnands er een opvouwbaar plantenkasje in. Alle abonnees kregen een kartonnen doos gevuld met negen bewerkte hoesjes. De CD-schíjfjes werden aan één kant beschilderd en zonder enveloppe als uitnodigingen voor een feest op de bus gedaan. ,,De PTT deed niet moeilijk”, reageert Kok, ,,de meeste kwamen aan.”
Het tweede cadeau dat de abonnees ontvingen was niet minder ludiek: ‘De Modelboerderij; spellendoos voor het hele gezin van 7,5 tot 75 jaar’. De doos bevat vier spellen. Het ‘Beestenbord’ is een soort ganzenbord dat wordt gespeeld met ‘dolly’s’ en andere eigentijdse pionnen. De achterkant van het bord is een voetbalveld van kunstgras. Twee personen moeten met een rietje de ‘gekke koeien’-bal over het veld blazen. De doos bevat verder het kwartet ‘Nieuwe Dieren’ en ‘Memory’ op basis van streepjescodes van vleesproducten – ,,héél erg moeilijk”.
Duron
,,Het loopt als een trein”, aldus Kok, die ooit bouwkunde studeerde maar in schilderen zijn grote passie vond. Iedereen kan van zijn werk rondkomen. 75+N.A.P. telt inmiddels vijfentachtig leden. Deze worden vooral gerekruteerd onder vrienden, kennissen en familieleden. Bekkers, meesmuilend: ,,Het zijn mensen die denken dat er onder ons vast wel iemand zit die beroemd wordt, zodat ze het zien als een goede investering voor de toekomst.”
Een rondgang door de werkruimten leert waar iedereen zoal mee bezig is. Micke heeft van oude deuren een soort mega-bar geconstrueerd. Het atelier van Surie, die de Koninklijke Academie in Den Haag deed, staat vol met 2D- en 3D-objecten. ,,Ik maak van alles”, zegt ze. Op een foto is haar gedekte tafel met bewegende handschoenen te zien, een bijzondere installatie die onlangs werd tentoongesteld in het stadhuis van Leiden.
Verrassingen kent ook de bedrijfsruimte van Green Valley. De aankleding zit vol speelse, functionele oplossingen, bedacht door verschillende leden van de groep. ,,We gebruiken veel gevonden objecten”, licht Bekkers toe. Zo zitten de stopcontacten verborgen in diepvriesbakjes en is de klok gemaakt van een plastic prullenbak. Ze noemen hun concept ‘Duron’, een samentrekking van Duchamp (de dadaïst die alledaagse voorwerpen op hun kop zette) en Ronchamp (de plaats waar de ‘plastische’ kerk van Le Corbusier staat).
Er is ook een expositieruimte, waar kort geleden de groepstentoonstelling ‘Kunstgras’ is gehouden. De kunst is nog aanwezig, zodat men liever spreekt van een permanente expositie. Er staan onder andere een virtual reality-sofa, een kast met turfladen, lampen van Oudendijk en een maquette van Micke’s afstudeerproject, een gebouwencomplex in de vorm van stukjes DNA, waarin onderzoek naar genetische manipulatie moet worden gereguleerd.
In het kantoor van Bekkers en Micke laat eerstgenoemde deanimatie zien die hij maakte van de gerenoveerde Torenhove. Bovenop de flat heeft hij een kolossale kraan geplaatst, waarmee de door hem bedachte gevelelementen naar boven moeten worden getakeld. Daarbij moet de kraan het gebouw opwaarderen tot een landmark. ,,De toren moet gaan leven”, besluit Bekkers. ,,Dat is goed voor het gebouw en heel Delft-Zuid.”
75+N.A.P. is gevestigd op de 22ste verdieping van De Torenhove, Martinus Nijhofflaan 2. Info: 015-2568307
Kantoorflat De Torenhove in Delft-Zuid wordt genoemd als één van de drie locaties waarin de gemeentelijke diensten worden geherhuisvest. Momenteel resideert op de bovenste verdieping het kunstlaboratorium 75+N.A.P. ,,We hebben uitgerekend dat we bij twee miljoen mensen in de achtertuin kunnen kijken”, fantaseert voormalig bouwkundestudent Jeroen Bekkers.
Als het waar is dat kunstenaars gebaat zijn bij een ruime kijk op de wereld, dan zit het met de participanten in 75+N.A.P. wel goed. Op de tweeëntwintigste etage van De Torenhove kijken ze uit op bijna heel Zuid-Holland. Het gebouw is weliswaar een verdieping lager dan Elektro, maar het heeft aan alle kanten ramen. ,,De tocht van de Erasmusbrug over de Nieuwe Waterweg hebben we helemaal kunnen volgen”, zegt Jeroen Bekkers, terwijl hij in de richting wijst van het Rotterdamse.
Met de blik op de nevelige horizon gericht, zouden we bijna vergeten dat we in Delft zijn. Bekkers: ,,Je zit hier inderdaad zo hoog, dat je over Delft heen kijkt.” Vreemd genoeg geldt het omgekeerde ook. Terwijl Elektro en de Nieuwe Kerk twee echte landmarks zijn, is De Torenhove – rond 1970 ontworpen als sluitstuk van De Voorhof – dat nauwelijks. ,,Het is een vreselijk ding”, vindt Bekkers. ,,Toen ik in Delft kwam wonen, viel het gebouw me op door zijn onopvallendheid.”
Dit vond hij een interessant gegeven, zodat hij besloot af te studeren op De Torenhove. Van de projectontwikkelaar die de flat in bezit heeft, kreeg Bekkers permissie om de bovenste etage, die een kwart eeuw leeg stond, samen met collega’s te gebruiken als afstudeeratelier. Ze betrokken de achthonderd vierkante meter begin 1996. In zijn plan heeft hij de flat bestemd tot een mix van wonen en werken. Er is voorzien in een gefaseerde renovatie, waarbij de lelijke, betonnen glazenwassers-balkons worden ontmanteld.
Innovatief
Bekkers is inmiddels een half jaar afgestudeerd. De projectontwikkelaar vindt het een leuk plan, maar de jonge architect verwacht niet dat het wordt uitgevoerd. Daar maalt hij trouwens niet om, want het studieproject mondde uit in 75+N.A.P., een onafhankelijk samenwerkingsverband van creatieve starters. Naast het architectenbureau, dat hij runt met Andries Micke, zijn er het multi-mediabedrijf Green Valley gevestigd, plus de ateliers van Denis Oudendijk, Annetje Surie, Machteld Wijnands en Hans Kok. Binnenkort komen er twee bedrijfsruimten vrij. Bekkers: ,,We zijn op zoek naar mensen die innovatief bezig zijn.”
In de gigantische ruimte, die is opgedeeld in verschillende compartimenten, wordt alleen gewerkt. Wonen doen ze elders, hoewel ze volgens Micke ,,weleens een nachtje doorhalen hier”. Ongetwijfeld zal dat ook gebeuren tijdens één van de twee feesten die 75+N.A.P. jaarlijks organiseert voor haar abonnees. De kunstenaars hebben namelijk een abonnementensysteem in het leven geroepen. Voor 75+ gulden krijgen de leden, eveneens twee keer per jaar, ,,een uniek cadeau in gelimiteerde uitgave”.
Wat dat behelst krijgen we meteen te zien. Het begon ermee dat ze in de fietsenstalling van de flat een partij van achttienhonderd obscure cd’s vonden. Daar wisten ze wel raad mee. Iedereen nam een deel van de CD-hoesjes onder handen. Zo schilderde Kok aan de binnenkant een kleurige miniatuur en stopte Wijnands er een opvouwbaar plantenkasje in. Alle abonnees kregen een kartonnen doos gevuld met negen bewerkte hoesjes. De CD-schíjfjes werden aan één kant beschilderd en zonder enveloppe als uitnodigingen voor een feest op de bus gedaan. ,,De PTT deed niet moeilijk”, reageert Kok, ,,de meeste kwamen aan.”
Het tweede cadeau dat de abonnees ontvingen was niet minder ludiek: ‘De Modelboerderij; spellendoos voor het hele gezin van 7,5 tot 75 jaar’. De doos bevat vier spellen. Het ‘Beestenbord’ is een soort ganzenbord dat wordt gespeeld met ‘dolly’s’ en andere eigentijdse pionnen. De achterkant van het bord is een voetbalveld van kunstgras. Twee personen moeten met een rietje de ‘gekke koeien’-bal over het veld blazen. De doos bevat verder het kwartet ‘Nieuwe Dieren’ en ‘Memory’ op basis van streepjescodes van vleesproducten – ,,héél erg moeilijk”.
Duron
,,Het loopt als een trein”, aldus Kok, die ooit bouwkunde studeerde maar in schilderen zijn grote passie vond. Iedereen kan van zijn werk rondkomen. 75+N.A.P. telt inmiddels vijfentachtig leden. Deze worden vooral gerekruteerd onder vrienden, kennissen en familieleden. Bekkers, meesmuilend: ,,Het zijn mensen die denken dat er onder ons vast wel iemand zit die beroemd wordt, zodat ze het zien als een goede investering voor de toekomst.”
Een rondgang door de werkruimten leert waar iedereen zoal mee bezig is. Micke heeft van oude deuren een soort mega-bar geconstrueerd. Het atelier van Surie, die de Koninklijke Academie in Den Haag deed, staat vol met 2D- en 3D-objecten. ,,Ik maak van alles”, zegt ze. Op een foto is haar gedekte tafel met bewegende handschoenen te zien, een bijzondere installatie die onlangs werd tentoongesteld in het stadhuis van Leiden.
Verrassingen kent ook de bedrijfsruimte van Green Valley. De aankleding zit vol speelse, functionele oplossingen, bedacht door verschillende leden van de groep. ,,We gebruiken veel gevonden objecten”, licht Bekkers toe. Zo zitten de stopcontacten verborgen in diepvriesbakjes en is de klok gemaakt van een plastic prullenbak. Ze noemen hun concept ‘Duron’, een samentrekking van Duchamp (de dadaïst die alledaagse voorwerpen op hun kop zette) en Ronchamp (de plaats waar de ‘plastische’ kerk van Le Corbusier staat).
Er is ook een expositieruimte, waar kort geleden de groepstentoonstelling ‘Kunstgras’ is gehouden. De kunst is nog aanwezig, zodat men liever spreekt van een permanente expositie. Er staan onder andere een virtual reality-sofa, een kast met turfladen, lampen van Oudendijk en een maquette van Micke’s afstudeerproject, een gebouwencomplex in de vorm van stukjes DNA, waarin onderzoek naar genetische manipulatie moet worden gereguleerd.
In het kantoor van Bekkers en Micke laat eerstgenoemde deanimatie zien die hij maakte van de gerenoveerde Torenhove. Bovenop de flat heeft hij een kolossale kraan geplaatst, waarmee de door hem bedachte gevelelementen naar boven moeten worden getakeld. Daarbij moet de kraan het gebouw opwaarderen tot een landmark. ,,De toren moet gaan leven”, besluit Bekkers. ,,Dat is goed voor het gebouw en heel Delft-Zuid.”
75+N.A.P. is gevestigd op de 22ste verdieping van De Torenhove, Martinus Nijhofflaan 2. Info: 015-2568307
Comments are closed.