Een paar maanden geleden kregen we een brief van de TU. Daarin stond dat ze iedere student die zich serieus boog over vraagstukken van de VSNU ‘Geen kopzorgen over morgen% duizend gulden aanboden.
br />
Die duizend gulden was bedoeld om de studenten te stimuleren om serieus mee te doen aan de prijsvraag. Ze zouden natuurlijk dat bedrag alleen uitreiken als de inzending van voldoende kwaliteit was. Wij zagen dat wel zitten en zijn daar eens serieus over gaan nadenken. Na een week of drie intensief discussiëren met vrienden, collega%s en andere bekenden kwamen we tot een aantal oplossingen voor het fileprobleem. We gingen niet over één dag ijs. We hebben die oplossingen in ongeveer 2000 woorden geformuleerd en ingezonden. Die duizend gulden was zo goed als van ons!
Toen kwamen de verontrustende berichten. In Delta stond dat de TU wel geschrokken was van het grote aantal inzending (van voldoende kwaliteit nemen we aan). In Delta 36 van 26 november stond dat vijftien van de 242 inzendingen duizend gulden hebben gekregen. Dat betekent dat slechts vijftien van de 242 studenten die meededen een essay van voldoende kwaliteit kunnen schrijven, want iedere inzending van voldoende kwaliteit zou duizend gulden krijgen.
Misschien moet de TU maar bij haarzelf te rade gaan, want het opleidingsniveau van de TU moet haast wel miserabel zijn als zo weinig studenten een essay van voldoende kwaliteit kunnen schrijven. En om het nog even erger te maken heeft de TU honderd gulden aan 76 studenten uitgereikt, die een essay van onvoldoende kwaliteit hebben geschreven. Wat zou dat betekenen? Het essay was van onvoldoende kwaliteit, maar toch leuk geprobeerd, hier heb je honderd gulden voor de moeite en verder hebben we het er niet over.
Wat bleek nu? De TU hanteerde hele andere criteria van kwaliteit dan de VSNU. Er zou beoordeeld worden op originaliteit, creativiteit en uitvoerbaarheid, maar alleen de vijftien ‘mooiste% inzendingen kregen duizend gulden. We waren dus de plaatjes vergeten! De TU verstaat onder kwaliteit mooie illustraties en dergelijke, inhoud is van ondergeschikt belang. Het is toch wel triest gesteld met de TU, wat een vertoning.
Over de uitslag van de jury valt niet te discussiëren, dus dat doen we dan ook maar niet. Dat heeft ook geen enkele zin, want de TU heeft nog niet eens het gezonde verstand kunnen opbrengen om te bedenken dat, als je duizend gulden uitlooft, er weleens meer dan vijftien inzending van voldoende kwaliteit kunnen binnenkomen. Wij zijn in ieder geval niet gestimuleerd om nog een keer aan zo%n prijsvraag mee te doen. Volgende keer zeggen we wel: ‘Ga toch lekker fietsen!%
Een paar maanden geleden kregen we een brief van de TU. Daarin stond dat ze iedere student die zich serieus boog over vraagstukken van de VSNU ‘Geen kopzorgen over morgen% duizend gulden aanboden.
Die duizend gulden was bedoeld om de studenten te stimuleren om serieus mee te doen aan de prijsvraag. Ze zouden natuurlijk dat bedrag alleen uitreiken als de inzending van voldoende kwaliteit was. Wij zagen dat wel zitten en zijn daar eens serieus over gaan nadenken. Na een week of drie intensief discussiëren met vrienden, collega%s en andere bekenden kwamen we tot een aantal oplossingen voor het fileprobleem. We gingen niet over één dag ijs. We hebben die oplossingen in ongeveer 2000 woorden geformuleerd en ingezonden. Die duizend gulden was zo goed als van ons!
Toen kwamen de verontrustende berichten. In Delta stond dat de TU wel geschrokken was van het grote aantal inzending (van voldoende kwaliteit nemen we aan). In Delta 36 van 26 november stond dat vijftien van de 242 inzendingen duizend gulden hebben gekregen. Dat betekent dat slechts vijftien van de 242 studenten die meededen een essay van voldoende kwaliteit kunnen schrijven, want iedere inzending van voldoende kwaliteit zou duizend gulden krijgen.
Misschien moet de TU maar bij haarzelf te rade gaan, want het opleidingsniveau van de TU moet haast wel miserabel zijn als zo weinig studenten een essay van voldoende kwaliteit kunnen schrijven. En om het nog even erger te maken heeft de TU honderd gulden aan 76 studenten uitgereikt, die een essay van onvoldoende kwaliteit hebben geschreven. Wat zou dat betekenen? Het essay was van onvoldoende kwaliteit, maar toch leuk geprobeerd, hier heb je honderd gulden voor de moeite en verder hebben we het er niet over.
Wat bleek nu? De TU hanteerde hele andere criteria van kwaliteit dan de VSNU. Er zou beoordeeld worden op originaliteit, creativiteit en uitvoerbaarheid, maar alleen de vijftien ‘mooiste% inzendingen kregen duizend gulden. We waren dus de plaatjes vergeten! De TU verstaat onder kwaliteit mooie illustraties en dergelijke, inhoud is van ondergeschikt belang. Het is toch wel triest gesteld met de TU, wat een vertoning.
Over de uitslag van de jury valt niet te discussiëren, dus dat doen we dan ook maar niet. Dat heeft ook geen enkele zin, want de TU heeft nog niet eens het gezonde verstand kunnen opbrengen om te bedenken dat, als je duizend gulden uitlooft, er weleens meer dan vijftien inzending van voldoende kwaliteit kunnen binnenkomen. Wij zijn in ieder geval niet gestimuleerd om nog een keer aan zo%n prijsvraag mee te doen. Volgende keer zeggen we wel: ‘Ga toch lekker fietsen!%
Comments are closed.