Na zijn studie civiele techniek vond Victor Straatman (29) het tijd voor avontuur. Hij vertrok naar de andere kant van de wereld en toen hij na twee jaar terugkwam, zette hij zijn eigen bedrijf op. Nu is hij commercieel directeur van zijn eigen websitebedrijf Redkiwi in Rotterdam.
“Ik wilde ooit een eigen bedrijf, maar wanneer is ooit? Toen de kans zich voordeed, heb ik die meteen gegrepen. Voor je het weet komt het er niet meer van.” Een vriend van Victor Straatmans, Jasper Verbunt, bleek er net zo over te denken. Hij zegde zijn baan bij Unilever op om mee te doen.
Nu, een dik jaar later, hebben commercieel directeur Straatman en creatief directeur Verbunt in naam van Redkiwi al behoorlijk wat opdrachten uitgevoerd. Ze ontwikkelen ‘resultaatgerichte’ websites voor opdrachtgevers in het midden- en kleinbedrijf. “Per opdrachtgever bekijken we hoe een website zoveel mogelijk toegevoegde waarde kan bieden”, zegt Straatman. “Een goede site kan bijvoorbeeld helpen zoveel mogelijk klanten aan te trekken, door bezoekers van de site als het ware van de homepage naar de pagina met contactgegevens van het bedrijf te leiden. Met behulp van big brother-rapportage kunnen we in één oogopslag zien hoe bezoekers door de site heen klikken. Zo kunnen we de website optimaliseren. Soms door het veranderen van de indeling van de site, maar zelfs een ander plaatje kan al zorgen dat er meer op geklikt wordt.”
De big brother-rapportage is ontwikkeld door een bedrijf uit Nieuw-Zeeland, Datum Connect, dat Straatman kent uit de tijd dat hij in het land woonde. Redkiwi werkt nauw met de kiwi’s samen. “In Nieuw-Zeeland maken ze van onze ontwerpen werkende websites. Door het tijdverschil zitten we vaak op de vreemdste tijden met hen aan de telefoon. Het tijdverschil heeft ook een groot voordeel voor opdrachtgevers met haast. Als we hier stoppen met werken, beginnen ze in Nieuw-Zeeland alweer. Zo hebben we eens binnen 24 uur een website de lucht in gekregen.”
Koffers
“Mijn vriendin en ik wilden na onze studie beter Engels leren spreken. Dat kon het beste in het buitenland, dachten we. Zo kwamen we uit in Nieuw-Zeeland”, legt de civiel ingenieur even later uit. De plannen waren aanvankelijk vaag. “Maar toen iedereen ging vragen wanneer we zouden gaan, hebben we maar een ticket gekocht en stonden we opeens met onze koffers in Auckland.” Als het niet zou lukken er werk te vinden, zou het een lange vakantie van een half jaar worden. Maar met zijn civiele-techniekdiploma op zak vond Straatman al binnen anderhalve week een baan als projectmanager voor woningbouwprojecten. Ook zijn vriendin kwam aan de bak en uiteindelijk zouden ze twee jaar blijven.
“Nieuw-Zeeland voelde voor mij als een project. Ik had niets te verliezen, deed alleen wat ik leuk vond, zonder na te denken over een carrièrepad.” Voor Straatman was het dan ook niet moeilijk om zijn baan als projectmanager op te zeggen, toen de lol er voor hem af was. “Het was leuk werk om alle onderaannemers te coördineren, maar op momenten was het ook wel stressvol. Ik moest aan zoveel dingen denken om te zorgen dat het werk voor de winter klaar was. En dat met Nieuw-Zeelanders die hun afspraken niet nakomen. Het bezorgde me wel eens slapeloze nachten.”
Toen de sfeer verslechterde omdat het bedrijf problemen kreeg met de grootste opdrachtgever, ging Straatman op zoek naar iets anders. Hij ging voor de grote jongens en voerde gesprekken bij banken om iets te doen met vastgoedfinanciering. Ondertussen doodde hij de tijd door voor niks wat te werken bij een websitebedrijf van vrienden – juist: Datum Connect. De banken hapten niet toe, maar Straatman voelde zich al zo thuis bij Datum Connect, dat hij liever daar wilde blijven. Samen met zo’n vijftien anderen werkte hij mee aan het opbouwen van het jonge bedrijf. “Het leuke aan een klein bedrijf is dat je inzicht hebt in het geheel, niet alleen in je eigen taak”, vindt de oud-TU’er. “Als ik iets goeds bedacht kon ik het vaak meteen uitvoeren, zonder door allerlei lagen politiek heen te moeten.”
Blote voeten
Hij schopte het tot – inmiddels betaalde – sales consultant, en anderhalve maand later tot sales manager. Nu moest hij anderen aansturen. Nieuw-Zeelanders. “De cultuur in Nieuw-Zeeland verschilt behoorlijk van Nederland. Nederlanders zijn vrij direct en daar moesten ze daar behoorlijk aan wennen. Maar juist omdat ik buitenlander was, kon ik soms meer maken.” Andersom moest Straatman ook wennen aan de Nieuw-Zeelanders. “In Nederland werkt men heel planmatig. In Nieuw-Zeeland is alles veel minder gestructureerd. De sfeer is er relaxed en informeel, zo loopt iedereen (zelfs in de winter) op blote voeten en in korte broek. Dit maakte ons verblijf daar erg leuk, maar je kunt er op het werk niet van op aan dat iemand doet wat hij belooft. Dat vond ik wel eens moeilijk.”
Toch ging het leidinggeven de civiel ingenieur uiteindelijk prima af. “Ik moest gewoon niet de baas gaan uithangen, maar meer ondersteunen en motiveren. Ik hielp hen als het ware, zodat zij succes konden boeken. Dat gebruik ik in Nederland nog steeds.”
Datum Connect haalde de hoogste omzetten uit de geschiedenis van het bedrijf. “Mijn in Delft geleerde analytische en oplossingsgerichte denken gebruikte ik om te bedenken hoe de processen in het bedrijf beter konden. Ik deelde die ideeën met het managementteam en kreeg vaak de kans de processen daadwerkelijk te verbeteren.”
Ook binnen Redkiwi bedenkt Straatman voortdurend hoe de resultaten beter kunnen. “Soms is het zo druk, dat ik echt tijd moet maken om ook stil te staan bij de grote lijnen. Wij doen dat iedere vrijdagmiddag, in de kroeg.” Want Straatman pakt de zaken graag professioneel aan, maar ook weer niet té serieus. De eerste klanten haalde hij bijvoorbeeld binnen met een spel. “We hebben iedereen die we kenden uitgenodigd mee te doen aan ‘The Game’. Ze konden punten verdienen als ze mogelijke klanten aandroegen en daarmee prijzen winnen. Zo hadden we al snel onze eerste klanten.”
En die slapeloze nachten als projectmanager, heeft hij die als ondernemer? “Helemaal niet. Ik heb ondernemen altijd al leuk gevonden.” Sinds zijn elfde, om precies te zijn, toen hij collega’s van zijn vader computerles gaf. “Het leukste vond ik het maken van facturen, met een logo erop. Ik heb een oom die te laat was met betalen wel eens een herinnering gestuurd.”
En hoe ziet Straatman de toekomst? “Redkiwi als grote speler voor websites voor het MKB, met verschillende vestigingen door het hele land. Dat is het leuke van ondernemen: ideeën tot werkelijkheid maken. Een dik jaar geleden was Redkiwi nog een plan, nu is het een bedrijf. Wie weet hoe het er volgend jaar uitziet.”
Naam: Victor Straatman
Leeftijd: 29 jaar
Woonplaats: Rotterdam
Verliefd/verloofd/getrouwd: verloofd
Opleiding: civiele techniek
Afstudeerjaar: 2002
Afstudeeronderwerp: Civiele bedrijfskunde: keuzemodel voor samenwerkingsvormen bij infrastructuurprojecten
Loopbaan: Na zijn afstuderen woonde Straatman in Auckland, Nieuw-Zeeland. Hij werkte daar als projectmanager woningbouw en later als sales consultant en sales manager bij websitebedrijf Datum Connect. Sinds oktober 2004 is hij commercieel directeur van zijn eigen websitebedrijf Redkiwi in Rotterdam.
(Foto’s: Hans Stakelbeek/FMAX)
“Ik wilde ooit een eigen bedrijf, maar wanneer is ooit? Toen de kans zich voordeed, heb ik die meteen gegrepen. Voor je het weet komt het er niet meer van.” Een vriend van Victor Straatmans, Jasper Verbunt, bleek er net zo over te denken. Hij zegde zijn baan bij Unilever op om mee te doen.
Nu, een dik jaar later, hebben commercieel directeur Straatman en creatief directeur Verbunt in naam van Redkiwi al behoorlijk wat opdrachten uitgevoerd. Ze ontwikkelen ‘resultaatgerichte’ websites voor opdrachtgevers in het midden- en kleinbedrijf. “Per opdrachtgever bekijken we hoe een website zoveel mogelijk toegevoegde waarde kan bieden”, zegt Straatman. “Een goede site kan bijvoorbeeld helpen zoveel mogelijk klanten aan te trekken, door bezoekers van de site als het ware van de homepage naar de pagina met contactgegevens van het bedrijf te leiden. Met behulp van big brother-rapportage kunnen we in één oogopslag zien hoe bezoekers door de site heen klikken. Zo kunnen we de website optimaliseren. Soms door het veranderen van de indeling van de site, maar zelfs een ander plaatje kan al zorgen dat er meer op geklikt wordt.”
De big brother-rapportage is ontwikkeld door een bedrijf uit Nieuw-Zeeland, Datum Connect, dat Straatman kent uit de tijd dat hij in het land woonde. Redkiwi werkt nauw met de kiwi’s samen. “In Nieuw-Zeeland maken ze van onze ontwerpen werkende websites. Door het tijdverschil zitten we vaak op de vreemdste tijden met hen aan de telefoon. Het tijdverschil heeft ook een groot voordeel voor opdrachtgevers met haast. Als we hier stoppen met werken, beginnen ze in Nieuw-Zeeland alweer. Zo hebben we eens binnen 24 uur een website de lucht in gekregen.”
Koffers
“Mijn vriendin en ik wilden na onze studie beter Engels leren spreken. Dat kon het beste in het buitenland, dachten we. Zo kwamen we uit in Nieuw-Zeeland”, legt de civiel ingenieur even later uit. De plannen waren aanvankelijk vaag. “Maar toen iedereen ging vragen wanneer we zouden gaan, hebben we maar een ticket gekocht en stonden we opeens met onze koffers in Auckland.” Als het niet zou lukken er werk te vinden, zou het een lange vakantie van een half jaar worden. Maar met zijn civiele-techniekdiploma op zak vond Straatman al binnen anderhalve week een baan als projectmanager voor woningbouwprojecten. Ook zijn vriendin kwam aan de bak en uiteindelijk zouden ze twee jaar blijven.
“Nieuw-Zeeland voelde voor mij als een project. Ik had niets te verliezen, deed alleen wat ik leuk vond, zonder na te denken over een carrièrepad.” Voor Straatman was het dan ook niet moeilijk om zijn baan als projectmanager op te zeggen, toen de lol er voor hem af was. “Het was leuk werk om alle onderaannemers te coördineren, maar op momenten was het ook wel stressvol. Ik moest aan zoveel dingen denken om te zorgen dat het werk voor de winter klaar was. En dat met Nieuw-Zeelanders die hun afspraken niet nakomen. Het bezorgde me wel eens slapeloze nachten.”
Toen de sfeer verslechterde omdat het bedrijf problemen kreeg met de grootste opdrachtgever, ging Straatman op zoek naar iets anders. Hij ging voor de grote jongens en voerde gesprekken bij banken om iets te doen met vastgoedfinanciering. Ondertussen doodde hij de tijd door voor niks wat te werken bij een websitebedrijf van vrienden – juist: Datum Connect. De banken hapten niet toe, maar Straatman voelde zich al zo thuis bij Datum Connect, dat hij liever daar wilde blijven. Samen met zo’n vijftien anderen werkte hij mee aan het opbouwen van het jonge bedrijf. “Het leuke aan een klein bedrijf is dat je inzicht hebt in het geheel, niet alleen in je eigen taak”, vindt de oud-TU’er. “Als ik iets goeds bedacht kon ik het vaak meteen uitvoeren, zonder door allerlei lagen politiek heen te moeten.”
Blote voeten
Hij schopte het tot – inmiddels betaalde – sales consultant, en anderhalve maand later tot sales manager. Nu moest hij anderen aansturen. Nieuw-Zeelanders. “De cultuur in Nieuw-Zeeland verschilt behoorlijk van Nederland. Nederlanders zijn vrij direct en daar moesten ze daar behoorlijk aan wennen. Maar juist omdat ik buitenlander was, kon ik soms meer maken.” Andersom moest Straatman ook wennen aan de Nieuw-Zeelanders. “In Nederland werkt men heel planmatig. In Nieuw-Zeeland is alles veel minder gestructureerd. De sfeer is er relaxed en informeel, zo loopt iedereen (zelfs in de winter) op blote voeten en in korte broek. Dit maakte ons verblijf daar erg leuk, maar je kunt er op het werk niet van op aan dat iemand doet wat hij belooft. Dat vond ik wel eens moeilijk.”
Toch ging het leidinggeven de civiel ingenieur uiteindelijk prima af. “Ik moest gewoon niet de baas gaan uithangen, maar meer ondersteunen en motiveren. Ik hielp hen als het ware, zodat zij succes konden boeken. Dat gebruik ik in Nederland nog steeds.”
Datum Connect haalde de hoogste omzetten uit de geschiedenis van het bedrijf. “Mijn in Delft geleerde analytische en oplossingsgerichte denken gebruikte ik om te bedenken hoe de processen in het bedrijf beter konden. Ik deelde die ideeën met het managementteam en kreeg vaak de kans de processen daadwerkelijk te verbeteren.”
Ook binnen Redkiwi bedenkt Straatman voortdurend hoe de resultaten beter kunnen. “Soms is het zo druk, dat ik echt tijd moet maken om ook stil te staan bij de grote lijnen. Wij doen dat iedere vrijdagmiddag, in de kroeg.” Want Straatman pakt de zaken graag professioneel aan, maar ook weer niet té serieus. De eerste klanten haalde hij bijvoorbeeld binnen met een spel. “We hebben iedereen die we kenden uitgenodigd mee te doen aan ‘The Game’. Ze konden punten verdienen als ze mogelijke klanten aandroegen en daarmee prijzen winnen. Zo hadden we al snel onze eerste klanten.”
En die slapeloze nachten als projectmanager, heeft hij die als ondernemer? “Helemaal niet. Ik heb ondernemen altijd al leuk gevonden.” Sinds zijn elfde, om precies te zijn, toen hij collega’s van zijn vader computerles gaf. “Het leukste vond ik het maken van facturen, met een logo erop. Ik heb een oom die te laat was met betalen wel eens een herinnering gestuurd.”
En hoe ziet Straatman de toekomst? “Redkiwi als grote speler voor websites voor het MKB, met verschillende vestigingen door het hele land. Dat is het leuke van ondernemen: ideeën tot werkelijkheid maken. Een dik jaar geleden was Redkiwi nog een plan, nu is het een bedrijf. Wie weet hoe het er volgend jaar uitziet.”
Naam: Victor Straatman
Leeftijd: 29 jaar
Woonplaats: Rotterdam
Verliefd/verloofd/getrouwd: verloofd
Opleiding: civiele techniek
Afstudeerjaar: 2002
Afstudeeronderwerp: Civiele bedrijfskunde: keuzemodel voor samenwerkingsvormen bij infrastructuurprojecten
Loopbaan: Na zijn afstuderen woonde Straatman in Auckland, Nieuw-Zeeland. Hij werkte daar als projectmanager woningbouw en later als sales consultant en sales manager bij websitebedrijf Datum Connect. Sinds oktober 2004 is hij commercieel directeur van zijn eigen websitebedrijf Redkiwi in Rotterdam.
(Foto’s: Hans Stakelbeek/FMAX)
Comments are closed.