,,De concentratieboog van kinderen is kleiner geworden.” Toch schreef Marcel Verheugd (31), werkzaam bij cultureel centrum Mekelweg 10, de muziek voor een cd met kinderliedjes.
Twee argeloze Amsterdamse huisvrouwen, elk uitgerust met een kinderbuggy plus inhoud, kregen onlangs in de koffiecorner van een plaatselijke Hema het eerste exemplaar van de cd ‘Nat’ uitgereikt. Een spontane inval van tekstschrijver Kees Bos en arrangeur Marcel Verheugd, die zojuist in de hoofdstad de eerste oplage van hun geesteskind hadden opgehaald.
De echte presentatie van de cd is zaterdagmiddag in Grandcafé Verderop. Dan brengt het duo, uitgebreid met zangeres Heleen Torringa, als trio Niet Allemaal Tegelijk de liedjes van ‘Nat’ ten gehore. Het zijn korte liedjes, over de ballenbak, snoep, kleren en Kerst. Makkelijk om mee te zingen, eigentijds, en volgens de scheppers ,,een beetje in de geest van Annie M.G. Schmidt”.
,,Het is bedoeld als tegenhanger van de kinderhouse”, zegt Verheugd. ,,Daar wordt al zoveel van gemaakt. We wilden echt nieuwe liedjes toevoegen aan het bestaande kinderrepertoire. Liedjes die blijvend gezongen worden. En dan niet als Kinderen voor Kinderen. Maar het probleem is: de concentratieboog van kinderen is kleiner geworden. De invloed van de tv en computer is merkbaar. Veel kinderen zijn minder gewend om lang naar een verhaal te luisteren en dat ook uit te zitten. Onze liedjes zijn kort, stippen wat aan en zijn weer weg.”
Verheugd werkt sinds een jaar bij cultureel centrum Mekelweg 10. Hij gaf er eerst de cursus geluidstechniek, maar doceert er dit jaar ook de specialisatie musicals, die wegens enorme belangstelling in tweeën werd gesplitst. Die belangstelling had vooral te maken met de vele musicals die jubilerende studentenverenigingen aan het voorbereiden waren.
Geluid
Verheugd ‘deed’ het conservatorium in Den Haag. Ruim vijf jaar geleden bevond hij zich onder de eerste lichting afgestudeerde geluidstechnici, maar vindt zichzelf in eerste plaats gitarist. Hoewel hij jazzgitaar studeerde, put Verheugd zijn inspiratie uit zoveel windstreken dat het onder de noemer wereldmuziek nog het best valt samen te vatten.
Verheugd: ,,Mijn droom was een eigen studiootje te beginnen en filmmuziek te schrijven, maar voordat ik het wist zat ik in de musicalwereld. Begin jaren negentig was de tijd van de musicals, van Van den Ende. Dat kun je alleen maar doen als je je voor de volle tweehonderd procent inzet, en dan kom je aan gitaarspelen niet meer toe. Ik zat bij ‘Les Miserables’ en ‘Cyrano de Bergerac’, eerst als zendertechnicus en tweede geluidsman. Ook met het Broadway-avontuur was ik erbij. Na twee jaar, toen ‘Cyrano’ driekwart jaar in Carré stond, was ik hoofdtechnicus. Meer is binnen Nederland niet mogelijk.”
,,Het probleem was: ik wilde blijven spelen. Ik stond ineens voor een moeilijke keuze. Om afstand te nemen ben ik met een vriendin een half jaar door het Verre Oosten gereisd. Na nogwat kleine shows gedaan te hebben, heb ik een duidelijke switch gemaakt. Toen ben ik begonnen als freelancer, en kwam zo bij de TU terecht. Ja, weer om met geluidstechniek aan de gang te gaan, maar wel met tijd voor andere dingen. Het gekke is dat ik wel geluidstechnicus ben, maar geen technicus. Bij mij gaat het meer om de omgang met het muzikale binnen de techniek. De meeste geluidstechnici zijn in mijn ogen vaak te weinig muzikaal onderlegd om achter de knoppen te staan.”
Vonk
,,Ik wilde ook weer gaan optreden, miste het live spelen. Zo oefende ik nog wel met een vibrafonist maar van optreden kwam het nooit. Door te reageren op een advertentie kwam ik terecht bij Kees Bos. We waren snel ingewerkt en traden veel op, maar ik wilde ook componeren en zei: geef mij maar tekst, ik maak wel wat. Daar sprong de vonk over.”
,,Hij schrijft zijn teksten zo beeldend dat er voor mij meteen muzikale aanknopingspunten aanzitten. De muziek schrijf ik ook niet thuis, maar buiten, in de trein, in de auto of op de camping. Dan ben ik gedwongen de noten in al hun eenvoud op papier te zetten. Ga ik thuiszitten, dan pak ik meteen de moeilijkste akkoorden. Dat conservatorium zit mij dan in de weg.”
,,Ik voel een sfeer bij die teksten, en zet dat vervolgens in noten om. Dat kan om allerlei dingen gaan, soms heel basaal, maar volwassenen horen er ook wel andere dingen in. Kinderen zullen het niet altijd oppikken, maar de combinatie tekst en muziek klopt. Dat heb ik aan mijn musicaltijd overgehouden, dat het één geheel is. In de popmuziek is dat vaak veel minder.”
,,Dat we hiermee goed zitten, heb ik ook gemerkt op de Delftse basisschool ‘De Bron’, waar we liedjes uitgeprobeerd hebben. Het was even angstig, vooral toen eentje dus riep: ‘Hé, doe je ook house?’ Maar we vroegen hen de beste drie nummers te kiezen, en dat bleek aan te slaan. Ze deden volop mee. Kinderen willen gewoon zingen.”
Intussen heeft Verheugd een vaste baan bij TV West, behalve als studiotechnicus ook om de muziek voor leaders te maken. Met Niet Allemaal Tegelijk gaat hij door. ,,We hebben alweer een idee voor een nieuwe cd.”
Voor nu is Verheugd ‘heel tevreden’. ,,Hiermee durf ik overal binnen te stappen. Ondertussen heb ik nog een tijd gewerkt aan een eigen musical, helemaal doorgecomponeerd, van begin tot eind. Zo’n tweeëneenhalf uur. Dat ligt nu even op de plank, maar neigt ook meer naar een levenswerk. Die kinderliedjes zijn meer te behappen.”
Twee argeloze Amsterdamse huisvrouwen, elk uitgerust met een kinderbuggy plus inhoud, kregen onlangs in de koffiecorner van een plaatselijke Hema het eerste exemplaar van de cd ‘Nat’ uitgereikt. Een spontane inval van tekstschrijver Kees Bos en arrangeur Marcel Verheugd, die zojuist in de hoofdstad de eerste oplage van hun geesteskind hadden opgehaald.
De echte presentatie van de cd is zaterdagmiddag in Grandcafé Verderop. Dan brengt het duo, uitgebreid met zangeres Heleen Torringa, als trio Niet Allemaal Tegelijk de liedjes van ‘Nat’ ten gehore. Het zijn korte liedjes, over de ballenbak, snoep, kleren en Kerst. Makkelijk om mee te zingen, eigentijds, en volgens de scheppers ,,een beetje in de geest van Annie M.G. Schmidt”.
,,Het is bedoeld als tegenhanger van de kinderhouse”, zegt Verheugd. ,,Daar wordt al zoveel van gemaakt. We wilden echt nieuwe liedjes toevoegen aan het bestaande kinderrepertoire. Liedjes die blijvend gezongen worden. En dan niet als Kinderen voor Kinderen. Maar het probleem is: de concentratieboog van kinderen is kleiner geworden. De invloed van de tv en computer is merkbaar. Veel kinderen zijn minder gewend om lang naar een verhaal te luisteren en dat ook uit te zitten. Onze liedjes zijn kort, stippen wat aan en zijn weer weg.”
Verheugd werkt sinds een jaar bij cultureel centrum Mekelweg 10. Hij gaf er eerst de cursus geluidstechniek, maar doceert er dit jaar ook de specialisatie musicals, die wegens enorme belangstelling in tweeën werd gesplitst. Die belangstelling had vooral te maken met de vele musicals die jubilerende studentenverenigingen aan het voorbereiden waren.
Geluid
Verheugd ‘deed’ het conservatorium in Den Haag. Ruim vijf jaar geleden bevond hij zich onder de eerste lichting afgestudeerde geluidstechnici, maar vindt zichzelf in eerste plaats gitarist. Hoewel hij jazzgitaar studeerde, put Verheugd zijn inspiratie uit zoveel windstreken dat het onder de noemer wereldmuziek nog het best valt samen te vatten.
Verheugd: ,,Mijn droom was een eigen studiootje te beginnen en filmmuziek te schrijven, maar voordat ik het wist zat ik in de musicalwereld. Begin jaren negentig was de tijd van de musicals, van Van den Ende. Dat kun je alleen maar doen als je je voor de volle tweehonderd procent inzet, en dan kom je aan gitaarspelen niet meer toe. Ik zat bij ‘Les Miserables’ en ‘Cyrano de Bergerac’, eerst als zendertechnicus en tweede geluidsman. Ook met het Broadway-avontuur was ik erbij. Na twee jaar, toen ‘Cyrano’ driekwart jaar in Carré stond, was ik hoofdtechnicus. Meer is binnen Nederland niet mogelijk.”
,,Het probleem was: ik wilde blijven spelen. Ik stond ineens voor een moeilijke keuze. Om afstand te nemen ben ik met een vriendin een half jaar door het Verre Oosten gereisd. Na nogwat kleine shows gedaan te hebben, heb ik een duidelijke switch gemaakt. Toen ben ik begonnen als freelancer, en kwam zo bij de TU terecht. Ja, weer om met geluidstechniek aan de gang te gaan, maar wel met tijd voor andere dingen. Het gekke is dat ik wel geluidstechnicus ben, maar geen technicus. Bij mij gaat het meer om de omgang met het muzikale binnen de techniek. De meeste geluidstechnici zijn in mijn ogen vaak te weinig muzikaal onderlegd om achter de knoppen te staan.”
Vonk
,,Ik wilde ook weer gaan optreden, miste het live spelen. Zo oefende ik nog wel met een vibrafonist maar van optreden kwam het nooit. Door te reageren op een advertentie kwam ik terecht bij Kees Bos. We waren snel ingewerkt en traden veel op, maar ik wilde ook componeren en zei: geef mij maar tekst, ik maak wel wat. Daar sprong de vonk over.”
,,Hij schrijft zijn teksten zo beeldend dat er voor mij meteen muzikale aanknopingspunten aanzitten. De muziek schrijf ik ook niet thuis, maar buiten, in de trein, in de auto of op de camping. Dan ben ik gedwongen de noten in al hun eenvoud op papier te zetten. Ga ik thuiszitten, dan pak ik meteen de moeilijkste akkoorden. Dat conservatorium zit mij dan in de weg.”
,,Ik voel een sfeer bij die teksten, en zet dat vervolgens in noten om. Dat kan om allerlei dingen gaan, soms heel basaal, maar volwassenen horen er ook wel andere dingen in. Kinderen zullen het niet altijd oppikken, maar de combinatie tekst en muziek klopt. Dat heb ik aan mijn musicaltijd overgehouden, dat het één geheel is. In de popmuziek is dat vaak veel minder.”
,,Dat we hiermee goed zitten, heb ik ook gemerkt op de Delftse basisschool ‘De Bron’, waar we liedjes uitgeprobeerd hebben. Het was even angstig, vooral toen eentje dus riep: ‘Hé, doe je ook house?’ Maar we vroegen hen de beste drie nummers te kiezen, en dat bleek aan te slaan. Ze deden volop mee. Kinderen willen gewoon zingen.”
Intussen heeft Verheugd een vaste baan bij TV West, behalve als studiotechnicus ook om de muziek voor leaders te maken. Met Niet Allemaal Tegelijk gaat hij door. ,,We hebben alweer een idee voor een nieuwe cd.”
Voor nu is Verheugd ‘heel tevreden’. ,,Hiermee durf ik overal binnen te stappen. Ondertussen heb ik nog een tijd gewerkt aan een eigen musical, helemaal doorgecomponeerd, van begin tot eind. Zo’n tweeëneenhalf uur. Dat ligt nu even op de plank, maar neigt ook meer naar een levenswerk. Die kinderliedjes zijn meer te behappen.”
Comments are closed.